พิมพ์

[raponsan]

อนุสติวิสาขบูชา 'สังฆราชา' 100 ปี

วิสาขบูชาเป็นงานบุญใหญ่ของพุทธศาสนิกชน
พุทธศาสนิกชนถือวันวิสาขบูชา เป็นวันสำคัญทางศาสนาเพราะเป็นวันเกิดเหตุการณ์สำคัญ 3 ประการคือ ประสูติ ตรัสรู้และปรินิพพานของพระพุทธเจ้า

ในปี พ.ศ.2556 นี้ ตรงกับวันที่ 24 พฤษภาคม หน่วยงานของรัฐ และองค์กรต่างๆ รวมถึงวัดวาอารามต่างจัดงานกันอย่างคึกคัก พิเศษสุดปีนี้คือ นอกจากตรงกับครบ 260 ปี การเกิดสยามวงศ์ในศรีลังกาแล้ว ยังเป็นปีฉลอง 100 ปี สมเด็จพระสังฆราช พระประมุขแห่ง สงฆ์สยามด้วย

มหกรรมบุญฉลอง 100 ปี สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก นั้น หอจดหมายเหตุพุทธทาส ได้ประสานภาคีองค์กรชาวพุทธต่างๆ จัดกิจกรรมเฉลิมฉลอง ถวายสักการะปฏิบัติบูชาขึ้น โดยร่วมกับคณะสงฆ์ รัฐบาลและนานาองค์กรเครือข่ายของพุทธศาสนิกชน โดยเฉพาะวัดบวรนิเวศวิหาร

กิจกรรมเด่นๆ เช่น ประมวลงานทางธรรมของสมเด็จพระญาณสังวร เช่น พระธรรมคำสอนต่างๆ ทั้งที่เป็นลายพระหัตถ์ เสียง ภาพ และหนังสือสิ่งพิมพ์ ซึ่งมีเป็นจำนวนมากให้สมบูรณ์แบบครบถ้วนให้มากที่สุด แล้วจัดทำเป็นระบบฐานข้อมูลเพื่อการสืบค้นเข้าใช้หรือจัดการเพื่อการเผยแผ่ต่อไป และยังมีการคัดสรรงานธรรมสำคัญของพระองค์มาจัดทำและนำเสนอสู่สาธารณะในลักษณะต่างๆ อาทิ
   - การจัดพิมพ์หนังสือชุด “ญาณสังวร” เล่มสำคัญที่ยังไม่มีผู้จัดพิมพ์ออกเผยแผ่ในวงกว้าง
   - จัดทำชุด “เสียงธรรมญาณสังวร” รวมเทศนาและบรรยายครบชุด พร้อมคู่มือการเลือกฟัง เพื่อให้ประชาชนพลเมืองมีความสะดวกในการเข้าถึงและเลือกใช้ ตลอดจนวัดวาอาราม สถานศึกษา ศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้พุทธศาสนาและสื่อมวลชน สะดวกในการเลือกเปิดให้ฟังได้โดยทั่วไป
    - มีการจัดทำคลิปเสียงและภาพพร้อมเสียง “สาระธรรมญาณสังวร” ขนาดความยาวที่เหมาะสมเพื่อจัดส่งมอบแก่สถานีวิทยุ และสถานีวิทยุโทรทัศน์ต่างๆ ทั่วประเทศไทย นำออกอากาศเผยแผ่อย่างต่อเนื่องในชั่วโมงก่อนและหลังข่าวต่างๆ

   เพื่อความสะดวกในการเข้าถึงธรรม จึงจัดทำเครือข่าย เครื่องมือ สื่อสารออนไลน์และไร้สายในชุดงาน “ญาณสังวร” ในงานธรรมของพระองค์ท่าน เพื่อการเผยแผ่และเข้าถึงของคนทั่วไป

สำหรับการจัดกิจกรรมปฏิบัติบูชา “ญาณสังวร” ในส่วนภูมิภาคได้ร่วมกับภาคีภาคส่วนต่างๆ จัดทำในพื้นที่จำนวน 5 ครั้ง ภาคใต้ในงานมาฆบูชาแห่ผ้าขึ้นธาตุนานาชาติ ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ภาคตะวันตก ในงานปฏิบัติบูชาที่วัดเทวสังฆาราม กาญจนบุรี ภาคเหนือ ในงานปฏิบัติบูชาตลอดเทศกาลพรรษา ทั่วจังหวัดเชียงใหม่ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในงานปฏิบัติบูชาลาพรรษาที่พระธาตุพนม และภาคตะวันออก ในงานปฏิบัติบูชาที่วัดญาณสังวราราม ชลบุรี

ส่วนการจัดกิจกรรมปฏิบัติบูชาครั้งใหญ่ในกรุงเทพมหานคร จัด ณ ศูนย์การค้าสยามพารากอน ระยะเวลาประมาณ 5–7 วัน ในช่วงครึ่งหลังของเดือนมิถุนายน ซึ่งอยู่ในช่วงหลังวิสาขบูชาและก่อนเข้าพรรษา

สำหรับงานวิสาขบูชา 24 พฤษภาคมนี้ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ หรือสวนโมกข์กรุงเทพ มีกิจกรรมทางธรรมตั้งแต่เช้า เป็นต้นว่า
    เวลา 09.15 น. ปรารภธรรมแล้วนำนั่งสมาธิเจริญจิตภาวนาโดยพระครูใบฎีกามณเฑียร  มัณฑิโร  ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดธารน้ำไหล สวนโมกขพลาราม
    เวลา 10.00 น. เวียนเทียน  รอบเช้า ณ 3 ตำบลสังเวชนียสถานสมมติ ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน
    เวลา 10.30 น. ตักบาตรสาธิตแบบสมัยพุทธกาล ถวายภัตตาหารเพลแด่พระภิกษุ 9 รูป จากวัดบวรมงคล เขตบางพลัด
    ภาคบ่ายเช่นเวลา 15.00 น. ดูหนังหาแก่นธรรมรอบพิเศษ เรื่อง “นมัสเตอินเดีย ส่งเกรียนไปเรียนพุทธ”   
    และเวลา 18.30 น. เวียนเทียนรอบค่ำ ณ 3 ตำบลสังเวชนียสถานสมมติฯ

 

สำหรับอนุสติในวันวิสาขบูชาปีนี้ พระมหาสนธยา เขมาภิรโต วัดชลประทานรังสฤษฏ์ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี แสดงธรรมพอสังเขปว่า วันวิสาขบูชาสิ่งที่ชาวพุทธควรตระหนักคือ พระพุทธเจ้าทรงต้องการให้ชาวพุทธยึดเอาพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง

คำว่าที่พึ่งนั้น ต้องดูก่อนว่า “เราเป็นพุทธศาสนิกชนที่รู้จักพระ พุทธเจ้าลักษณะไหน ส่วนใหญ่รู้จักกันในเชิงสัญลักษณ์ อย่างเรากราบพระพุทธรูปเพราะมองว่าเป็นสัญลักษณ์แทนพระพุทธเจ้า เรามักได้ยินเสมอว่า เรากราบพระพุทธรูปเพราะเอาเป็นที่พึ่งทางใจ แต่เราไม่ได้เอามาเป็นที่พึ่งของชีวิตในการปฏิบัติ แม้แต่พระสงฆ์ก็เหมือนกัน เราก็ไม่ได้เอาพระมาเป็นที่พึ่งอย่างแท้จริง เพราะเราเพียงกราบพระไหว้พระ เพื่ออ้อนวอนและขอพร เราไม่ได้นำเอาหลักธรรมมาประพฤติปฏิบัติ”

อย่างเมื่อเกิดทุกข์ “พระพุทธเจ้าทรงแนะนำว่า เราจะออกจากทุกข์ได้อย่างไร เราจะออกจากทุกข์ได้เมื่อเรานำเอาอริยสัจสี่มาใช้ ต้องอย่างนี้จึงเรียกว่ามีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง”

พระมหาสนธยาบอกว่า การพึ่งพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์ด้วยการอ้อนวอน โดยไม่นำหลักธรรมใดมาปฏิบัติ จะไม่เกิดผลดี เพราะการกระทำนั้น เท่ากับความเชื่อถือดั่งเดิม เหมือนสมัยที่พระพุทธเจ้ายังไม่ได้เกิดขึ้นในโลก

ข้อเตือนใจของชาวพุทธ ท่ามกลางสถานการณ์ปัจจุบัน พระมหาสนธยาบอกว่า พระคาถา “เขมา เขมะ สรณะ ทีปิกะ ถาคา” เป็นบทเตือนใจชาวพุทธให้รู้ซึ้งถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ว่าเป็นอย่างไร แน่นอนว่าพระพุทธองค์ไม่ได้ให้ยึดเอาพระองค์เป็นที่พึ่ง แต่ให้ยึดเอาหลักธรรมและด้วยการปฏิบัติธรรมเป็นที่พึ่งของพุทธศาสนิกชน

 

ดังนั้น “คนเราเมื่อมีภัยมา ต้องเอาอริยสัจสี่เป็นที่พึ่ง อย่างเรื่องความแตกแยกในสังคมปัจจุบัน ปัญหาที่แท้จริงไม่ใช่มาจากคนอื่น แต่มาจากความอยากของเราเอง เพราะเราอยากไม่ตรงกับสิ่งที่เป็นอยู่ ความที่ไม่เข้าใจในการขจัดทุกข์ ไม่รู้ว่าทุกข์เกิดขึ้นภายใน เราจึงไปขจัดทุกข์ข้างนอก เพราะเราไม่เรียนรู้สิ่งที่ต้องละ ทำให้เกิดปัญหาขึ้นมา แต่ถ้าเราเรียนรู้การละความอยาก เราก็จะเห็นใจคนอื่น ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นในสังคม เพราะความจริงมีอยู่จริง เราก็จะเรียนรู้พระพุทธศาสนาไปด้วย ถ้าเราเข้าใจปัจจัยข้างนอกจะเป็นเรื่องเล็กไปเลย ความวุ่นวายก็จะไม่เกิดขึ้น ดังนั้นเราต้องเข้าใจตนเองก่อน ถึงจะเข้าใจข้างนอกได้”

สาเหตุที่เกิดความขัดแย้งในสังคม เพราะ “เราขาดความเมตตาต่อกัน ขาดความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน คิดว่าคนอื่นจะต้องเหมือนเรา คิดว่าคนอื่นทำให้เรามีความทุกข์ เลยคิดจะขจัดออกไป ความทุกข์พระพุทธเจ้าบอกว่าเกิดขึ้นข้างใน คือเกิดขึ้นในใจ ไม่ใช่ เกิดขึ้นข้างนอก”

ถ้าเราขจัดความอยากไปได้ ขจัดตัณหาได้ ความวุ่นวายก็จะหมดไป

วันวิสาขบูชาโอกาส 100 ปีสมเด็จพระสังฆราช นอกจากเวียนเทียนแล้ว พึงน้อมนำหลักอริยสัจสี่มาใช้แก้ปัญหาชีวิต จักได้มีพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์เป็นที่พึ่งอย่างแท้จริง.

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.thairath.co.th/column/pol/page1scoop/346552

[komol]