พิมพ์

[raponsan]

        • สงสัยเรื่องอุณาโลม
       
        ปุจฉา : กราบเรียนปุจฉาครับ     
       1.จุดที่อยู่ตรงกลางระหว่างคิ้วทั้งสองข้างของพระพุทธรูปต่างๆ คือจุดอะไร
       2.จุดนี้มีความสำคัญต่อการปฏิบัติธรรมอย่างไร
       3.ทำไมพระพุทธรูปต่างๆจึงต้องมีจุดนี้
       4.ในร่างกายมนุษย์จริงๆมีจุดนี้หรือไม่ ถ้ามีแล้วมีเอาไว้ทำอะไร มีประโยชน์อย่างไร       
              กราบนมัสการขอบพระคุณครับ
       
        วิสัชนา :     
       1. อุณาโลม หรือขนระหว่างคิ้ว
       2. พระพุทธเจ้ามิได้บอกว่าจุดใดจุดหนึ่งในร่างกาย มีความสำคัญสำหรับการปฏิบัติธรรม มีแต่คำสอนของพวกเกจิชั้นหลังๆ ไม่เห็นจะมีความสำคัญตรงไหน
       3. เป็น 1 ในลักษณะพิเศษของมหาบุรุษลักษณะ 32 ประการ
       4. ไม่มี
       

       • ปล่อยวางความทุกข์ใจ
       
          ปุจฉา : ดิฉันไม่สามารถปล่อยวางความทุกข์ในใจ ที่เกิดขึ้นจากการกระทำผิดของคนอื่นที่มาทำกับดิฉัน ทุกวันนี้ดิฉันยังเก็บมาพูด มาคิดอยู่ในใจตลอดเวลา ไม่ทราบว่าทำอย่างไร เราจึงจะเลิกคิดได้คะ
       
        วิสัชนา : คิดให้มันกำไร อย่าคิดให้มันขาดทุน คิดกำไร คือ คิดว่า ชาติก่อนเราทำกับเขา ชาตินี้เราเลยมาโดนเขาทำ ถ้าจะให้มันหมดสิ้นไป ก็ต้องอโหสิกรรม มันไม่ใช่เรื่องไม่ใช่ราวที่จะต้องมาแบกเอาไว้ ทุกคนไม่มีใครไม่มีแผลเป็น มันมีแผลเป็นกันทุกคน ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่อย่าทำให้แผลเป็นมันมาก จนกลายเป็นแผลกลาย แล้วมันจะเป็นเนื้อร้ายที่จะเกาะกินอารมณ์และจิตใจ แล้วก็ชีวิตเรา
       
       ถ้าเรามัวแต่นั่งเศร้าเฝ้าแต่เรื่องเก่า ย้ำทำย้ำคิด สุดท้าย ชีวิตจะมีพัฒนามั้ย...ไม่มีหรอก มันจะล่าช้า มันจะเลวร้าย มันจะล่มสลาย แล้วสุดท้ายใครช่วยเราได้... ดีไม่ดี คนที่ทำกับเรา มันจะสะใจ สมน้ำหน้าด้วยซ้ำ เพราะเจตนามันต้องการให้เป็นอย่างนี้ แล้วเราก็เป็นอย่างที่มันต้องการ
       
       แสดงว่า เรามีชีวิตอยู่บนฟองน้ำลายที่กระดกบนปลายลิ้นมัน มันจะพูดให้เราเป็นอย่างไร มันจะทำให้เราเป็นอย่างไร มันจะชี้นำให้เราเป็นอย่างไร เราก็ต้องเป็นไปตามมัน อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้น ชีวิตเราจะมีประโยชน์อะไร มีชีวิตอยู่เพื่อให้คนอื่นมาปั่นหัว มีชีวิตอยู่เพื่อให้คนอื่นมาไขลานเรา แล้วเราจะเดินตาม
       
       ทำไมไม่ยืนด้วยสองขาที่แข็งแรง หนึ่งตัวที่ตั้งมั่น สองมือที่ทำได้ และหนึ่งหัวที่คิดออก และหนึ่งใจที่รับรู้ที่พร้อมจะเผชิญต่อทุกอย่าง อย่างชาญฉลาด และแกล้วกล้า ลืมมันเสียเถอะ ความทุกข์ หาความสุขที่จะมีในวันพรุ่งนี้ และขณะนี้ดีกว่า และเป็นความสุขที่เราสร้างสรรค์ได้ ไม่จำเป็นต้องจมปลักอยู่กับแผลเก่า
   
   

       • การอุทิศกุศลกับแผ่เมตตา
       
          ปุจฉา : นมัสการหลวงปู่ ดิฉันสงสัยว่าและอยากทราบว่า การอุทิศส่วนกุศลกับแผ่เมตตา ต่างกันอย่างไร เพราะดูมันคล้ายๆกัน
       
        วิสัชนา : อุทิศส่วนกุศลนั้น ส่วนใหญ่จะเรียกรวมว่า อุทิศส่วนกุศล แล้วก็แผ่เมตตา แต่จริงๆ แล้ว แผ่เมตตาไปโดยกว้าง มันมีความกว้างขวาง ไม่เจาะจงบุคคลหรือสัตว์ เป็นผู้รับ
       
       การทำบุญอุทิศส่วนกุศล ส่วนใหญ่เจาะจงบุคคลเป็นผู้รับ เช่น เราอุทิศส่วนกุศลให้กับพ่อแม่ กับญาติ กับบุคคลผู้ใกล้ชิด กับผู้มีพระคุณ ส่วนใหญ่ก็จะขอผลบุญนี้ จงสำเร็จแก่ญาติ ขอญาติชื่อนั้นชื่อนี้ จงมารับผลบุญของเรา อย่างนี้เป็นต้น
       
       ส่วนแผ่เมตตาไม่จำกัดบุคคล ใครก็ได้ที่มารับของเรา แผ่เมตตามันเป็นเรื่องของจิต จิตที่เป็นอารมณ์ สภาวะที่มีความปรารถนาดี รักและปรารถนาให้สัตว์ทั้งปวงเป็นสุข พ้นทุกข์ร้าย
       
       มันจะแตกต่างกันอย่างนี้ แล้วส่วนใหญ่การอุทิศส่วนกุศล หมายถึงเรามีบุญแล้วจึงอุทิศ เหมือนกับมีตังค์ในกระเป๋า แล้วจึงให้ จึงบริจาค แต่แผ่เมตตา ไม่จำเป็นต้องมี เช่น เราตั้งความปรารถนาดีต่อบุคคลทั้งหลาย ทั้งมิตร แม้กระทั่งศัตรู มีความรักอันเสมอกัน อย่างนี้เรียกว่า เป็นผู้เจริญเมตตาและแผ่เมตตา
       
จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 151 กรกฎาคม 2556 โดย หลวงปู่พุทธะอิสระ วัดอ้อน้อย จ.นครปฐม
http://www.manager.co.th/Dhamma/ViewNews.aspx?NewsID=9560000080188