พิมพ์

[raponsan]

มมร กิจกรรมวิปัสสนากรรมฐาน เดินธุดงค์ขึ้นเขาใหญ่

วันที่ ๔ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๖  นำภาพกิจกรรมวิปัสสนากรรมฐาน เดินธุดงค์ขึ้นเขาใหญ่ของพระนักศึกษา/นักศึกษา มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย..ส่วนกลาง พร้อมด้วย วิทยาเขตทั่วประเทศ ก่อนออกปฏิบัติศาสนกิจ ......ควรที่จะได้มีการฝึกอบรมวิปัสสนากรรมฐาน..เพื่อปลูกฝังให้พระนักศึกษามีความพร้อมทางด้านวิปัสสนากรรมฐานเกิดความสำนึกและรับผิดชอบในการพัฒนาตนเองและสังคมโดยรวม ระยะเวลาอบรมกรรมฐาน ๑๕ วัน ระหว่างวันที่ ๑๙ เม.ย - วันที่ ๔ พ.ค. ๒๕๕๖

พระนักศึกษา มมร ออกเดินธุดงค์ขึ้นเขาใหญ่ ณ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่  จังหวัดนครราชสีมา

ธุดงค์ (บาลี: ธุตงฺค, อังกฤษ: Dhutanga) เป็นวัตรปฏิบัติที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตไว้ แต่ไม่มีการบังคับ แล้วแต่ผู้ใดจะสมัครใจปฏิบัติ เป็นอุบายวิธีกำจัดขัดเกลากิเลส ทำให้เกิดความมักน้อยสันโดษยิ่งขึ้น ไม่สะสม เพื่อให้เบาสบายไปมาได้สะดวกด้วยไม่มีภาระมาก เหมือนนกที่มีเพียงปีกก็บินไป มิใช่เพื่อสะสมหรือเพื่อลาภสักการะและชื่อเสียง ถ้าทำเพื่อลาภ เพื่อชื่อเสียง ต้องอาบัติทุกกฎ

ธุดงค์ แปลว่า องค์คุณเป็นเครื่องกำจัดกิเลส, องค์คุณของผู้กำจัดกิเลส หรือ การสมาทานเพื่อเป็นเครื่องกำจัดกิเลสอันตรายต่อสัมมาปฏิบัติ

ธุดงค์นั้น เป็นศัพท์เฉพาะที่ปรากฏในพระไตรปิฎกเถรวาท โดยพระพุทธเจ้าตรัสแสดงธุดงค์ลักษณะต่าง ๆ ไว้หลายพระสูตร เมื่อรวมแล้วจึงได้ทั้งหมด ๑๓ ข้อ

 

ธุดงค์ในปัจจุบันยังคงเป็นแนวการปฏิบัติที่เป็นที่นิยมของชาวพุทธเถรวาททั่วไปในหลายประเทศ โดยไม่จำกัดเฉพาะพระสงฆ์เท่านั้น คฤหัสถ์ทั่วไปก็ถือปฏิบัติได้บางข้อเช่นกัน

ปัจจุบัน คำว่า ธุดงค์ ในประเทศไทยถูกใช้ในความหมายว่าเป็นการเดินจาริกของพระสงฆ์ไปยังที่ต่าง ๆ หรือเรียกว่า การเดินธุดงค์ ซึ่งความหมายนี้แตกต่างจากความหมายเดิมในพระไตรปิฎก ๑ แต่ก็น่าจะใช้ได้ไม่ผิดอะไร เพราะการที่พระออกเดินทางย่อมขนสัมภาระไปได้เท่าที่จำเป็น การขนเยอะย่อมเป็นภาระหนักแก่พระที่ออกเดินทาง อันเป็นหัวใจของธุดงค์คือการมีและใช้สอยปัจจัยบริโภคเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

 

ธุดงค์ คือวัตร หรือแนวทางการปฏิบัติจำนวน ๑๓ ข้อ ที่พระพุทธเจ้าอนุญาตไว้ให้แก่พระสงฆ์สำหรับเลือกนำไปปฏิบัติ เพื่อมุ่งให้เป็นแนวปฏิบัติเพิ่มเติมของพระสงฆ์ที่ตั้งใจสมาทานความเพียรเพื่อมุ่งขัดเกลาทางจิตเพื่อกำจัดกิเลส โดยธุดงค์นี้เป็นเพียงวัตร หรือแนวทางการประพฤติ ที่ไม่ใช่ศีลของพระสงฆ์ พระสงฆ์จึงเลือกปฏิบัติหรือไม่ก็ได้ขึ้นอยู่กับความสมัครใจและการปฏิบัติธุดงค์ ไม่ได้จำกัดเฉพาะพระสงฆ์เท่านั้น

ธุดงค์ ภาษาไทย ใช้เรียกพระภิกษุแบกกลดเดินไปตามทางหรือเข้าป่าไปว่า เดินธุดงค์ หรือ ออกธุดงค์ เรียกภิกษุที่ปฏิบัติเช่นนั้นว่า พระธุดงค์ ธุดงค์ในภาษาไทยนี้จึงมีความหมายเฉพาะตัวตามประเพณีของพระวัดป่าของประเทศไทย ซึ่งต่างจากคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาอยู่เป็นอย่างมาก เพราะธุดงค์ตามคัมภีร์นั้น ผู้ปฏิบัติไม่จำเป็นต้องเดินเที่ยวไปทั่ว, ไม่จำเป็นต้องอยู่ป่า, ไม่มีการใช้กลด, ไม่รับเงินเด็ดขาด เป็นต้น.และการปฏิบัติที่ว่าด้วยการออกเดินทางนั้นเป็นข้อวัตรปฏิบัติพิเศษที่ชื่อว่า โมเนยยปฏิบัติ คือการอย่าเที่ยวภิกขาจารในที่เดิมซ้ำ อย่านอนในที่เดิมซ้ำ เพื่อไม่ตัดสินว่าใครดีชั่ว เพื่อไม่พิจารณาว่าสิ่งใดที่ไหนหยาบปราณีต

พระนักศึกษา มมร แบกกลดเดินไปตามเส้นทางแห่งธรรม ที่ยาวไกล

 

มุ่งขัดเกลาทางจิตเพื่อกำจัดกิเลส

เดินธุดงค์ กำหนดภาวนา

เส้นทางแห่งธรรม

ภาคปฎิบัติกรรมฐาน พระ นักศึกษาปีที่ ๔ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย หลักสูตร ๑๕ วัน
ในสำนักกรรมฐาน วัดมกุฏคีรีวัน ต.โป่งตาลอง อ.บากช่อง จ.นครราชสีมา

กรรมฐานนั่งสมาธิ ปฏิบัติภาวนา

ธรรมชาติสร้างสมาธิให้สงบ เยือกเย็น หนักแน่นเหมือนหินผา

สมาธิแห่งลำธาร

ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.mbu.ac.th/index.php/2012-11-14-02-12-59/2012-11-15-03-32-52/219-2013-05-14-03-27-48?showall=&limitstart=#.UzOd86I9S4k
http://www.mbu.ac.th/index.php/2012-11-14-02-12-59/2012-11-15-03-32-52/219-2013-05-14-03-27-48?showall=&start=1