พระสุตตันตปิฎก  ทีฆนิกาย  ปาฎิกวรรค  [๑๐.  สังคีติสูตร]
สังคีติหมวด  ๔
พระไตรปิฏก เล่มที่ 11 หน้า 285 อนุรักขนาปธาน    เป็นอย่างไร
            คือ    ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ตามรักษาสมาธินิมิต    ที่ชัดดีซึ่งเกิดขึ้นแล้ว    คืออัฏฐิกสัญญา    (กำหนดหมายซากศพที่ยังเหลืออยู่แต่ร่างกระดูกหรือกระดูกท่อน)ปุฬุวกสัญญา    (กำหนดหมายซากศพที่มีหนอนคลาคล่ำเต็มไปหมด)    วินีลกสัญญา(กำหนดหมายซากศพที่มีสีเขียวคล้ำคละด้วยสีต่าง  ๆ)    วิปุพพกสัญญา    (กำหนดหมายซากศพที่มีน้ำเหลืองไหลเยิ้มอยู่ตามที่ที่แตกปริออก)    วิจฉิททกสัญญา    (กำหนดหมายซากศพที่ขาดจากกันเป็น    ๒    ท่อน)    อุทธุมาตกสัญญา    (กำหนดหมายซากศพที่เน่าพองขึ้นอืด)    นี้เรียกว่า    อนุรักขนาปธาน  ประการแรก ต้องการพูดถึงเรื่อง นิมิต ปกติจะอธิบายกัน มีอยู่ 3 ประการคือ
        1.บริกรรมนิมิต  การกระทำซึ่งสัญญาณด้วยการบริกรรม
        2.อุคคหนิมิต    การกระทำซึ่งใจด้วยบริกรรมนิมิต
        3.ปฏิภาคนิมิต   การกระทำให้ยิ่งขึ้นไปด้วยอุคคหนิมิต
  3.ประการนี้ขอยกไว้เพราะเป็นข้อความยกไว้ก่อน
 ที่ควรจะทำความเข้าใจ ไม่ใช่ลำดับ ที่ 2 และ ที่ 3 แต่เป็นลำดับที่ 1 คือ บริกรรมนิมิต ซึ่งในพระไตรปิฏกมีข้อความเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยใช้คำว่า สมาธินิมิต บ้าง บริกรรมนิมิต บ้าง 
    ซึ่งเป็นการถูกต้องที่สุดก็คือ เราควรหันมาสนใจเรื่อง ของ สมาธินิมิต หรือ บริกรรมนิมิตให้มากขึ้น
    ก็เจริญธรรมเท่านี้ก่อนนะจ๊ะ    

