พิมพ์

[raponsan]

โปรแกรมสมอง เพื่อความสำเร็จ

โดย...นพดล ตังวัชรินทร์ SUCCESS CoachMAX Potentials

ต๋อยเป็นหนุ่มวัย 35 ที่ใช้ชีวิตเต็มที่ตอนวัยรุ่น ทั้งกินทั้งดื่มทั้งเที่ยวนั่นแหละ จนตอนนี้ต๋อยเป็นหนุ่มสมบูรณ์แบบมาก สมบูรณ์ขนาดว่าน้ำหนักปาไปถึง 120 กิโลกรัม ต๋อยเริ่มทนสภาพตัวเองที่เห็นในกระจกไม่ได้ก็เลยประกาศว่าจะลดน้ำหนักแล้ว แต่ 3 ปีผ่านไป ต๋อยก็ยังคงสมบูรณ์เหมือนเดิม!!! คุณคงเคยเจอคนที่ประกาศอย่างต๋อยมาหลายคนแล้ว (หรือแม้แต่อาจจะเป็นตัวคุณเอง)...

แต่มีกี่คนที่ลดน้ำหนักได้จริงๆ??? แล้วทำไมการลดน้ำหนักจึงดูเป็นเรื่องยาก? ปัญหาของต๋อยหรืออีกหลายคนที่ลดน้ำหนักไม่สำเร็จคืออะไร? ไม่รู้วิธีการลดน้ำหนัก? ไม่มีที่ลดน้ำหนัก? ไม่มีเวลา? ไม่มีวินัย? สิ่งเหล่านี้อาจมีส่วนเป็นอุปสรรคอยู่บ้างแต่มันไม่ใช่อุปสรรคที่แท้จริง!!!

ปัญหาที่แท้จริงอยู่ที่ความคิดที่เกิดขึ้นอยู่ในสมองเราเมื่อมันกำลังคิดถึงเรื่องลดน้ำหนักครับ เรื่องของเรื่องคือสมองเราจะคิดอยู่ตลอดเวลาเพื่อหาทางให้เราพบกับสิ่งที่เราพึงพอใจ หรือเพื่อกำจัดหรือหลีกหนีจากความเจ็บปวด หรือความไม่สบายทั้งกายและใจ

 

ทุกครั้งที่เราต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง หรือกำลังจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์อะไรบางอย่างสมองของเราจะประมวลผลทันทีว่าสิ่งที่เรากำลังจะเจอหรือต้องทำนั้นมันเป็น “ความสุข/ความน่าพึงพอใจ” หรือมันจะเป็น “ความเจ็บปวด/ไม่สบายกายไม่สบายใจ” ถ้ามันคิดว่าเราจะได้ Pleasure มันจะส่งสัญญาณมาบอกเราว่า “ทำเถอะ” แต่ถ้ามันคิดว่าสิ่งที่จะเจอนั้นเป็น Pain มันก็จะบอกว่า “อย่าทำเลย” ภาษาฝรั่งเรียกหลักการนี้ว่า Pain & Pleasure Principle

ถ้าเราสามารถจัดการกับสิ่งที่สมองเราคิดได้อย่างเหมาะสมเราก็จะเป็นผู้ควบคุมชีวิต แต่ถ้าเราไม่รู้วิธีควบคุมมันหรือปล่อยให้สมองมันคิดไปเอง ก็จะทำให้ชีวิตเราถูกมันควบคุมทันที คนที่ประสบความสำเร็จเป็นเพราะเขาใช้ Pain & Pleasure ได้อย่างถูกที่ถูกทาง ในขณะที่คนที่ไปไม่ถึง เป้าหมายก็เป็นเพราะเค้าถูกเจ้า Pain & Pleasure มาจัดการแบบไม่รู้ตัวเลย เรียกว่าถูกน็อกกลางอากาศเลยนั่นแหละ

เราลองมาดูกันสักหน่อยว่าสมองของต๋อยกำลังสร้างความคิดอะไรขึ้นมาบ้าง จนทำให้เขาล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าในการลดน้ำหนัก

 

อันดับแรกลองมาดูกันง่ายๆก่อนว่าขั้นตอนการลดน้ำหนักโดยทั่วๆ ไปเป็นอย่างไรบ้าง ประมาณคร่าวๆก็คงต้องประกอบด้วยสิ่งต่อไปนี้ คือกำหนดเป้าหมายว่าจะลดน้ำหนักเท่าไร และกำหนดสิ่งที่ต้องทำเพื่อลดน้ำหนัก เช่น ไปออกกำลังกายด้วยการวิ่ง กินผักเป็นอาหารเย็น งดการกินเค้กและขนมหวาน

พอคิดได้เสร็จปั๊บ สมองของต๋อยก็เริ่มประมวลผลและจินตนาการสิ่งต่อไปนี้...

1.พอนึกถึงภาพการวิ่ง สมองของต๋อยก็จะเริ่มจินตนาการเห็นตัวเองแบกน้ำหนัก 120 กิโลกรัม ออกวิ่งอย่างเหน็ดเหนื่อย เหงื่อไหลเหม็น หายใจหอบ รวมทั้งความรู้สึกอายๆ เขินๆ เมื่อถูกคนอื่นมองดูคนอ้วนอย่างต๋อยกำลังวิ่งอย่างน่าอนาถ หนำซ้ำวิ่งเสร็จกลับบ้านมัน ก็จะรู้สึกปวดเมื่อยเจ็บกล้ามเนื้อระบมไปหมด จะวิ่งครั้งต่อไปก็เริ่มสงสัยว่าเราจะไหวมั้ยน้อ และการไปวิ่งมันก็วุ่นวายไม่คุ้นเคยเพราะต้องออกนอกเส้นทางประจำไปอีก และอื่นๆ อีกมากมาย ดังนั้นการออกกำลังกายก็จะเป็น Pain สำหรับต๋อยจริงมั้ยครับ

2.พอไปเรื่องการควบคุมอาหาร เห็นเค้กหรือขนมหวานอยู่ตรงหน้า สมองของต๋อยก็จะเริ่มนึกถึงความหวานอร่อยเวลาตักเข้าปาก มันรู้สึกดีสุดยอดเลยอ่ะ แต่ต้องตัดใจไปกินผักแทน แหวะเทียบกันมันไม่ได้เลย ต้องมากินผักขมๆ แหยะๆ เนี่ยนะ ไม่อร่อยเลย แล้วยังไม่อิ่มด้วย เวลาหิวดึกๆ นี่มันทรมานนะ ดังนั้นการได้กินเค้กหรือขนมหวานมันเป็น Pleasure อย่างแรงที่ต้องตัดใจทิ้งไป เพื่อไปหา Pain จากการกินผัก Pain แล้วจะรอดมั้ยเนี่ย

3.หนำซ้ำพอจะคิดถึง Pleasure หรือความรู้สึกดีๆ ที่จะได้เมื่อลดน้ำหนักสำเร็จก็จินตนาการไม่ออกอีก ไร้ซึ่งความรู้สึกเพราะต๋อยไม่เคยโปรแกรมให้สมองได้เห็นภาพเลยว่าเมื่อลดน้ำหนักได้สำเร็จแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ต๋อยจะมีความสุขอย่างไร จะได้อะไรบ้าง เมื่อเขาสามารถฝ่าฟันไปถึงวันนั้นได้

 

ถ้าสมองของต๋อยสร้างความคิดและจินตนาการ Pain และ Pleasure ตามแบบข้างบน มันจะส่งผลต่ออารมณ์ของต๋อยให้ออกมาแบบว่า “เฮ้อ ยากจริงๆ” และเจ้าอารมณ์นี้ก็จะมาต่อสู้อย่างหนักหน่วงกับเหตุผลดีๆ ที่มาสนับสนุนการลดน้ำหนัก เหตุผล ความตั้งใจดีและความฮึกเหิม อาจจะกำราบอารมณ์ที่เห็นแต่ Pain ได้บ้างในช่วงแรกๆ แต่เราก็คงเดากันได้ว่าหนังม้วนนี้ใครจะเป็นผู้ชนะในตอนจบเหมือนที่เคยเห็นอยู่บ่อย

ถ้าเราจะเอาชนะเกมนี้ให้ได้ เราต้องรู้วิธีในการโปรแกรมสมองให้ใช้ Pain และ Pleasure อย่างถูกที่ถูกทางครับ เราต้องเอา Pain มาใช้กระตุ้นให้เรากลัวความเจ็บปวดและความไม่สบายกายไม่สบายใจจากการอยู่อย่างเดิมไม่เปลี่ยนแปลง และใช้ Pleasure เพื่อมากระตุ้นให้เราอยากจะเดินไปข้างหน้าสู่เป้าหมายที่เราต้องการ

ลองมาดูกันว่าเราจะโปรแกรมสมองเราอย่างไรดีเพื่อให้เราลดน้ำหนักได้ (และสามารถนำกวิธีการโปรแกรมนี้ไปใช้กับการเปลี่ยนแปลงเพื่อความ สำเร็จในด้านอื่นๆ ของชีวิตด้วย

 

อันดับแรกคือการจินตนาการภาพแห่งความสำเร็จ : นึกภาพออกมาให้ชัดเจนเลยว่าเมื่อเราลดน้ำหนักได้ตามที่เราต้องการ (หรือไปถึงเป้าหมายใดๆ ก็ตามที่เราตั้งเอาไว้) มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นกับเราบ้างในวันนั้น มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นสำหรับเรา เราได้ทำอะไรในเวลานั้นที่เราจะไม่ได้ทำหากเราไปไม่ถึงเป้า.จินตนาการทุกๆ Pleasure ที่จะเกิดขึ้นในวันแห่งความสำเร็จของเราจนเราเกิดอารมณ์ที่ดีสุดๆ

อันดับต่อมาคือการจินตนาการความเลวร้ายของการเป็นอยู่อย่างเดิม : ลองนึกดูซิว่าหากเรายังเป็นอย่างนี้ต่อไปจะมี Pain อะไรบ้าง เราจะสูญเสียอะไรไป เราจะเจอเรื่องร้ายๆ อะไรทั้งกับตัวเราและคนที่เรารักหากเรายังปล่อยให้มันอย่างนี้ ชีวิตเราจะเป็นยังไงหากเรายังไม่ตัดสินใจที่จะเริ่มเปลี่ยนแปลงหรือลงมือทำอะไรบางอย่าง เราจะทนได้หรือกับความแย่ของตัวเองและกับสภาพที่เกิดขึ้นกับเรา โปรแกรมสมองเราให้เห็นถึง Pain ของสภาวะปัจจุบันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อกระตุ้นให้เราพร้อมที่จะลงมือเปลี่ยนแปลง

 

อันดับสุดท้ายคือการจินตนาการถึงความสุขของการลงมือทำ : หากเป็นการวิ่งก็ให้นึกถึงอะดรีนาลินที่หลั่งไหลในตัวเราทั้งขณะวิ่งและหลังการวิ่ง จินตนาการถึงสายลมที่ปะทะหน้าเราอย่างมีความสุข นึกถึงความภาคภูมิใจในตัวเราที่กล้าออกมาวิ่งโดยไม่แคร์สายตาใคร นึกถึงความสะใจจากการวิ่งจนกล้ามเนื้อตึงเจ็บเพราะเรารู้ว่า No Pain No Gain (ถ้าไม่เจ็บก็ไม่เกิดน่ะสิ นี่แปลว่าเรากำลังได้เรื่องแล้ว) พอเห็นเค้กหรือขนมหวานก็ให้นึกถึงกองขยะที่จะเข้าไปกองอยู่ในกระเพาะของเรานึกถึงก้อนไขมันขาวๆ เยิ้มๆ แหยะๆ ที่มันไปเผละอยู่ตามที่ต่างๆ ในตัวของเรา พอนึกถึงผักที่กำลังกินก็ให้นึกถึงความสดชื่นและพลังงานจากธรรมชาติที่ผักกำลังเติมให้กับร่างกายของเรา

หากเราเริ่มโปรแกรมสมองเราด้วย Pain และ Pleasure อย่างถูกที่ถูกทาง รับรองได้ว่าเป้าหมายแห่งความสำเร็จของเราจะอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมอย่างแน่นอน

ขอบคุณภาพและบทความจาก
www.posttoday.com/ไลฟ์สไตล์/ไลฟ์/306374/โปรแกรมสมองเพื่อความสำเร็จ-