พิมพ์

[raponsan]

คำถามจาก..นักแสวงบุญในอินเดีย.!?

!

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

ปุจฉา ๑. มีปัญหาเรื่องตั๋วเครื่องบินของสายการบินไทย จากกรุงเทพฯพุทธคยา (อินเดีย) เป็นประจำทุกปี ที่ชอบอ้างว่า เต็มแล้ว หรือถ้ามีก็ราคาแพง แต่เมื่อขึ้นไปบนเครื่องบิน จะมีที่นั่งว่างเสมอ... ปีหนึ่งๆ พุทธศาสนิกชนชาวไทย เดินทางไปอินเดียเนปาล จำนวนหลายล้านคน เพื่อจาริกแสวงบุญ อยากฝากถึง รัฐบาล คสช. ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ช่วยจัดระเบียบการบินไทยอย่าเอาเปรียบผู้บริโภคให้มากเกินไปเลย เป็นบาปเปล่าๆ เพราะคนจำนวนมากที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ไม่ได้ร่ำรวย

แต่ด้วยต้องการไปกราบสักการบูชาสังเวชนียสถานของพระผู้มีพระภาคเจ้าจึงนำเงินเก็บออมไว้มาใช้จ่าย เพื่อเป็นเสบียงบุญให้กับชีวิต รัฐบาล คสช.น่าจะสนใจจัดเที่ยวบินแสวงบุญให้คนยากจนฟรี เพื่อส่งเสริมให้ประชาชน กลับคืนสู่พระพุทธศาสนา ได้รับความรู้จาก พระภิกษุวิทยากร ที่มีความรู้ถูกต้อง ปฏิบัติตนถูกต้อง ตามความเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

 

ปุจฉา ๒. ...ไปทัวร์แสวงบุญแต่ละปี การชักชวนกันทำบุญสร้างวัดนั้น...วัดนี้ ที่เกิดใหม่อยู่ตลอดเวลา แต่ดูๆ ไป ไม่น่าจะเป็นวัดพุทธศาสนา เป็นได้เพียงแค่ที่พักของนักแสวงบุญก็เก่งแล้ว เพราะมีการเรี่ยไรเงินกันตลอดเวลา แม้เข้าพักก็ยังต้องมีการถวายเงินในรูปแบบต่างๆ เช่น การทอดผ้าป่าฯ ที่ไม่ได้มุ่งถวายผ้า แต่ใช้เป็นพิธีการบังหน้าเพื่อหาเงินเข้าวัดเหล่านั้น ไม่ทราบว่า หน่วยงานพระพุทธศาสนา องค์กรสงฆ์ ทราบเรื่องดังกล่าว มีการออกหนังสือรับรองการสร้างวัดเหล่านั้นตามโฆษณาหรือไม่...

ที่สำคัญมีการไปคิดจัดโครงการซ่อมแซม ก่อสร้าง เสนาสนะในเขตสังเวชนียสถานอย่างล่าสุด ประกาศบอกบุญ ร่วมบริจาค ซ่อมแซมซุ้มประตูในพระศรีมหาโพธิ์ถึงซุ้มละหนึ่งล้านสองแสนบาท ซึ่งพิจารณาดูแล้ว มีราคาแพงมากเกินไป... ทำไมสมาคมบริหารพระศรีมหาโพธิ์/อินเดียไม่ขอรับเงินสนับสนุน จากรัฐบาลอินเดีย ที่มีรายรับจากธุรกิจท่องเที่ยวจำนวนมหาศาล ซึ่งได้จากนักแสวงบุญ ชาวพุทธที่เดินทางมาจากทั่วโลก ปีละหลายสิบล้านคน... ให้ตั้งข้อสังเกตว่า

การคิดโปรเจกต์บุญเหล่านี้ มักเป็นไปในนามภิกษุไทยบางรูปและคณะฯ ที่มีสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระอินเดียในมหาโพธิ์ฯ... เรื่องดังกล่าว ท่านเจ้าคุณวีรยุทธ วัดไทยพุทธคยา อินเดีย น่าจะทราบรายละเอียดดี...หากไม่ทราบก็ควรทราบ และควรจัดการให้ถูกต้อง ไม่ควรปล่อยให้เกิดการขยายภาพลักษณ์ของคณะสงฆ์ไทยในอินเดียเนปาลไปในเชิงวัตถุนิยม จนลืมการเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะพฤติกรรมพระทุศีล ประพฤติผิดวินัย แสวงหาเงินทอง... ไม่ควรมีมากจนชาวฮินดูส่ายหน้าแบบแขกว่า...

มันเป็นเช่นนี้เอง จึงได้สูญสลาย!... วานฝากผ่านหลวงพ่อพระอาจารย์อารยะวังโส ถึงทุกหน่วย... ทุกบุคคล... ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องช่วยกันใส่ใจเรื่องเหล่านี้บ้าง ก่อนจะเสียหายในภาพลักษณ์ของพระพุทธศาสนา และเพื่อคุ้มครองศาสนิกชนไม่ให้สูญเสียเงินทองไปกับบรรดาอลัชชี...เดียรถีย์ทั้งหลาย ที่กลับชาติมาเกิดกันมากมายในปัจจุบันนี้...

 

วิสัชนา เจริญพรสาธุชนผู้มีศรัทธามั่นคงในพระพุทธศาสนา จากทั้งสองเรื่อง เป็นเรื่องจริง ที่ไม่ต้องตรวจสอบตีตรารับรอง จึงอนุญาตนำลง ธรรมส่องโลก เพื่อสื่อสารถึงผู้มีหน้าที่รับผิดชอบของประเทศโดยเฉพาะอุบาสกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ควรรับทราบ พิจารณาตั้งคณะกรรมการศึกษาข้อเท็จจริงดู เพื่อวางแผนคุ้มครองผู้บริโภค ศาสนิกชนตาดำๆ ที่มุ่งหวังจะได้บุญกุศล จึงยอมจ่ายเงินทอง คนละหลายหมื่นบาท เพื่อแสวงบุญในอินเดียเนปาล... อาตมาเคยนั่งคิดเล่นๆ ว่า...

ถ้าอาตมามีลูกศิษย์ ที่มีความกตัญญูรู้คุณต่อพระพุทธศาสนา มีอำนาจวาสนาเป็นผู้บริหารบ้านเมือง ดังเช่นรัฐมนตรี หรือ นายกรัฐมนตรี จะแนะนำให้จัดเที่ยวบินพิเศษ นำศาสนิกชนจากทั่วประเทศไปนมัสการบูชาสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่ง ปีละ ๒,๐๐๐-๓,๐๐๐ คน ให้ได้ทุกปี จัดหาพระสงฆ์หรือฆราวาสที่มีความรู้ความประพฤติ สมฐานะเป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้ นำประกอบศาสนกิจที่ถูกต้อง จะได้เกิดประโยชน์ต่อประเทศชาติและพุทธศาสนาอย่างยิ่ง ...

แต่เสียดาย อาตมาไม่พบลูกศิษย์ที่รู้คุณพระพุทธศาสนา... โครงการที่คิดไว้จึงยังไม่เป็นจริง จึงฝากท่านอุบาสกประยุทธ์ เผื่อจะสละเครื่องบินซี ๑๓๐ มาทำภารกิจบุญกุศลนี้ได้บ้าง จะได้ทำบุญให้ประเทศชาติ ที่อดีตเคยเป็นฐานทัพให้อเมริกันนำระเบิดไปทิ้งใส่ประเทศเพื่อนบ้าน... จนเดี๋ยวนี้ เพื่อนบ้านดีขึ้นมากกว่าเรา ที่สาละวันเตี้ยลงไปในทุกด้าน โดยเฉพาะด้านจิตสำนึกความเป็นศาสนิกชน

 

ส่วนในปุจฉาข้อที่ ๒ ในส่วนของอาตมานั้น ก็คงทำได้เฉพาะการสอนให้ศาสนิกชนเข้าใจในสาระธรรมของพระพุทธศาสนา ว่า... บุญกุศลอันเป็นเลิศ คือ สติปัญญาที่มีธรรม... ที่ควรมุ่งหวังพัฒนาให้เกิดขึ้นในชีวิต เพื่อการก้าวข้ามพ้นห้วงแห่งทุกข์ได้จริง... ในส่วนวัตถุปัจจัยไทยทานทั้งหลายนั้นเป็นบุญกุศลทั่วไป เพื่อการลอยคอไปในทะเลทุกข์ได้อย่างมีเครื่องช่วยประคองให้บรรเทาทุกข์เท่านั้นเอง... เมื่อเข้าใจเช่นนี้ พึงอย่าไปมัวเมากับการทำบุญตามแผนโฆษณาของฝ่ายการตลาดของพวกผีเปรตทุศีลให้เสียเวลาเลย มุ่งสู่เส้นทางตรง “อริยมรรค” เจริญสติปัญญา ประกอบการกุศลอย่างรู้ประโยชน์และความเหมาะควร จักประเสริฐและปลอดภัยอย่างแท้จริง!!

เจริญพร

ขอบคุณบทความจาก
www.posttoday.com/ธรรมะ-จิตใจ/329080/คำถามจากนักแสวงบุญในอินเดีย-