พิมพ์

[raponsan]

ได้มีโอกาสไปวัดแจ้ง(วัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร) หลายครั้ง ขอนำภาพสองครั้งหลังมาให้ชม
ภาพชุดนี้ใช้มือถือถ่าย คุณภาพของภาพมีข้อจำกัด เป็นที่ขัดตาขัดใจคนถ่ายยิ่งนัก

[raponsan]

ชาวต่างชาติที่ขึ้นมาบนยอดพระปรางค์ ดูเหมือนจะชื่นชมกับทิวทัศน์ของแม่น้ำเจ้าพระยา

ภาพชุดนี้ถ่ายบนยอดพระปรางค์วัดอรุณฯ
ข้างบนนี้อากาศดีมาก สดชื่น ลมเย็น วิวก็สวย อยู่บนนี้แล้วไม่อยากไปไหนเลย

[raponsan]

ภาพชุดนี้ ถ่ายบนยอดพระปรางค์เช่นกัน ภาพทั้งสามชุดที่เสนอไป ถ่ายไว้เมื่อเดือนสิงหาคม ๒๕๕๗

[raponsan]

 

มณฑปพระพุทธบาทจำลองวัดอรุณฯ

พระพุทธบาทจำลองที่วัดอรุณฯ

มณฑปพระพุทธบาทจำลอง
                  
มณฑปพระพุทธบาทจำลอง ตั้งอยู่ระหว่างพระเจดีย์กับพระวิหารหลวง ฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัส ก่อด้วยอิฐถือปูนประดับกระเบื้องถ้วยสีต่าง ๆ มีฐานทักษิณ ๒ ชั้น สร้างในรัชกาลที่ ๓ หลังมณฑปเดิมเป็นยอดเกี้ยวแบบจีน ได้พังลงมาเมื่อ ร.ศ. ๑๑๔ (พ.ศ.๒๔๓๘) สมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระจักรพรรดิพงษ์ทรงรับจัดการเงินและเรี่ยไรซ่อม มีพระประสงค์จะเปลี่ยนหลังคาเป็นยอดมงกุฎ ๔ เหลี่ยม แต่ทำยังไม่ทันแล้วประชวรสิ้นพระชนม์เสียก่อน และพระยาราชสงคราม (ทัด หงสกุล) ผู้ปฏิสังขรณ์ก็ถึงอนิจกรรม

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้พระยาราชสงคราม (กร หงสกุล) ขณะเป็นพระราชโยธาเทพทำตามรูปเดิม แต่ในปัจจุบันหลังคามณฑลเป็นของสร้างใหม่ ทำด้วยซีเมนต์ สืบได้ความว่า หลังคาที่ซ่อมใหม่นี้เป็นของทำในสมัยพระธรรมเจดีย์ (อุ่ม ธมฺมธโร) เจ้าอาวาสวัดอรุณราชวราราม
____________________________
ข้อมูลจาก http://www.watarun.org/

[PRAMOTE(aaaa)]

     สาธุ สาธุ  ครับ 

           

[raponsan]

พระประธานในโบสถ์วัดอรุณฯ

ประวัติวัดอรุณราชวราราม ราชวรมหาวิหาร

วัดอรุณราชวราราม เป็นวัดโบราณสร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยา ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา เดิมเรียกว่า "วัดมะกอก" ตามชื่อ ตำบลบางมะกอกซึ่งเป็นตำบลที่ตั้งวัด ภายหลังเปลี่ยนเป็น "วัดมะกอกนอก" เพราะมีวัดสร้างขึ้นใหม่ในตำบลเดียวกัน แต่อยู่ลึกเข้าไปในคลองบางกอก ใหญ่ชื่อ "วัดมะกอกใน" ต่อมาใน พ.ศ. ๒๓๑๐ เมื่อสมเด็จ พระเจ้าตากสินมหาราชม พระราชประสงค์จะย้ายราชธานีมาตั้ง ณ กรุงธนบุรีจึงเสด็จกรีฑาทัพล่องลงมาทาง ชลมารคถึงหน้าวัดมะกอกนอกนี้เมื่อเวลารุ่งอรุณพอดี จึงทรงเปลี่ยนชื่อวัดมะกอกนอกเป็น "วัดแจ้ง" เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งนิมิตที่ได้เสด็จมาถึงวัดนี้เมื่อเวลาอรุณรุ่ง

ชื่อ "วัดแจ้ง" นี้ มีเรื่องสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทูลสมเด็จฯ กรมพระยานริศรา นุวัตติวงศ์ไว้ว่า "หม่อมฉันเคยเห็นแผนที่เมืองธนบุรีที่ฝรั่งเศสทำเมื่อรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์ ในแผนที่นั้นมีแต่วัดเลียบกับวัดแจ้ง เวลานั้นยังเป็นชานป้อมใหญ่ ซึ่งอยู่ราวโรงเรียนราชินี เพราะฉะนั้นวัดโพธิ์เป็นวัดสร้างเมื่อล่วงรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มาแล้ว

 

เมื่อพระเจ้าตากสินมหาราชโปรดให้ย้ายราชธานีจากกรุงศรีอยุธยามาตั้ง ณ กรุงธนบุรี และได้ทรงสร้างพระราชวังใหม่ มีการขยายเขตพระราชฐาน เป็นเหตุให้วัดแจ้งตั้งอยู่กลางพระราชวัง จึงไม่โปรดให้มีพระสงฆ์จำพรรษา

นอกจากนั้นในช่วงเวลาที่กรุงธนบุรีเป็นราชธานี ถือกันว่าวัดแจ้งเป็นวัดคู่บ้านคู่เมือง เนื่องจากเป็นวัดที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตและพระบาง ซึ่งสมเด็จพระยามหากษัตริย์ศึก (พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช)ได้ไว้ในมณฑป และมีการสมโภชใหญ่ ๗ คืน ๗ วัน(ในปี พ.ศ. ๒๓๒๗ พระแก้วมรกตได้ย้ายมาประดิษฐาน ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ในพระบรมหาราชวัง ส่วนพระบางนั้นสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกได้โปรดพระราชทานคืนไปนครเวียงจันทร์)

 

เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มหาราช รัชกาลที่ ๑ เสด็จเถลิงถวัลราชสมบัติ ได้โปรดให้สร้างพระนครใหม่ฝั่งตะวันออก ของแม่น้ำเจ้าพระยา และรื้อกำแพงพระราชวังกรุงธนบุรีออก วัดแจ้งจึงไม่ได้อยู่ในเขตพระราชวังอีกต่อไป พระองค์จึงโปรดให้วัดแจ้งเป็นวัดที่มีพระสงฆ์จำพรรษาอีกครั้งหนึ่ง นอกจากนั้นพระองค์ทรงมอบหมายให้สมเด็จ พระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรสุนทร (ร. ๒) เป็นผู้ดำเนินการปฏิสังขรณ์วัดแจ้ง แต่สำเร็จเพียงแค่กุฎีสงฆ์ก็สิ้นรัชกาลที่ ๑ ใน พ.ศ. ๒๓๕๒ เสียก่อน

ต่อมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒ พระองค์ทรงดำเนินการปฏิสังขรณ์ต่อจนเสร็จ ทั้งได้ทรงปั้นหุ่นพระพุทธรูปด้วยฝีพระหัตถ์ และโปรดให้หล่อขึ้นประดิษฐานเป็นพระประธาน ในพระอุโบสถ และโปรดให้มีมหรสพสมโภชฉลองวัดในปี พ.ศ. ๒๓๖๓ แล้วโปรดพระราชทาน พระนามวัดว่า "วัดอรุณราชธาราม"    

ถึงรัชกาลที่ ๔ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าฯ ให้บูรณปฏิสังขรณ์เพิ่มเติมอีก แล้วทรงเปลี่ยนชื่อวัดเป็น "วัดอรุณราชวราราม" ดังที่เรียกกันมาจนถึงปัจจุบัน
_______________________________________
ข้อมูลจาก http://www.watarun.org/history.html

พระประธานในโบสถ์วัดอรุณฯ

โบสถ์วัดอรุณฯดูเงียบเหงา สภาพภายในดูเก่าไปหน่อย และไม่ค่อยสวยงามนัก เมื่อไปเทียบกับวัดโพธิ์แล้วต่างกันมาก ทั้งที่เป็นอารามหลวงเหมือนกัน โบสถ์วัดโพธิ์สวยงามวิจิตร สอาดตา เข้าไปแล้วรู้สึกร่มเย็น อาจเป็นเพราะโบสถ์วัดโพธิ์เป็นที่ประกอบศาสนพิธีของราชวงศ์จักรีก็เป็นได้ จึงทำให้โบสถ์นี้งามตาอยู่ตลอดเวลา

[raponsan]

ศาลาหน้าโบสถ์วัดกัลยาฯ

รู้สึกชอบเสาต้นนี้ ที่อยู่บนเสาน่าจะเป็นหงษ์

วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร

เก็บภาพศาลาหน้าโบสถ์มาให้ชม การสร้างศาลาไว้หน้าโบสถ์แบบนี้ ทำให้นึกถึงวัดไร่ขิง นครปฐม เหมือนกันเลยครับ จุดประสงค์ก็คงเหมือนกันคือ กั้นคนไว้ข้างนอก และไม่ให้จุดธูปเทียนในโบสถ์

[raponsan]

เก็บภาพบรรยากาศหน้าโบสถ์มาให้ชม คนน้อยครับ แต่ก็มาเรื่อยๆ

[raponsan]

ขอบคุณภาพจากhttp://www.dpu.ac.th/

วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร

วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร หรือ "วัดกัลยา" ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งธนบุรี บริเวณปากคลองบางกอกใหญ่ฝั่งใต้

ประวัติ : เจ้าพระยานิกรบดินทร์ (โต) ต้นสกุลกัลยาณมิตร ว่าที่สมุหนายก ได้อุทิศบ้านและที่ดินบริเวณใกล้เคียง ซึ่งแต่เดิมเป็นหมู่บ้านที่มีภิกษุจีนพำนักอยู่ และเรียกกันต่อมาว่า "หมู่บ้านกุฎีจีน" สร้างเป็นวัดขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๓๖๘ และน้อมเกล้าฯ ถวายเป็นพระอารามหลวง พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ พระราชทานนามว่า "วัดกัลยาณมิตร" และทรงสร้างพระวิหารหลวงและพระประธานพระราชทาน เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ชื่อ พระพุทธไตรรัตนนายก หรือ หลวงพ่อโต ด้วยมีพระประสงค์จะให้เหมือนกรุงเก่า คือมีพระโตอยู่นอกกำแพงเมือง อย่างเช่นวัดพนัญเชิง

พระพุทธไตรรัตนนายก หรือ หลวงพ่อโต พระประธานของวัดกัลยาฯ

หลวงพ่อโตเป็นที่เคารพสักการะอย่างสูง โดยเฉพาะในหมู่ชาวจีน เรียกชื่อแบบจีนว่า ซำปอฮุดกง หรือ ซำปอกง เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น ปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง ๕ วา ๓ ศอกคืบ สูง ๗ วา ๒ ศอกคืบ ๑๐ นิ้ว พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯให้สร้างพระราชทานช่วยเจ้าพระยานิกรบดินทร์ เสด็จก่อพระฤกษ์เมื่อ ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๓๘๐ อยู่ภายในพระวิหารขนาดใหญ่อยู่กลางวัด ตรงกลางระหว่างวิหารเล็กและพระอุโบสถ

   

พระพุทธไตรรัตนนายก หรือ หลวงพ่อโต พระประธานของวัดกัลยาฯ

พระอุโบสถเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ (ป่าเลไลย์) ซึ่งรัชกาลที่ ๓ ทรงสร้างพระราชทาน เป็นวัดเดียวในประเทศไทยที่มีพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงพุทธประวัติ และแสดงชีวิตชาวบ้านในสมัยรัชกาลที่ ๓ และยังมีหอพระธรรมมณเฑียรเถลิงพระเกียรติ เป็นที่เก็บพระไตรปิฎกสมัยรัชกาลที่ ๔

หน้าวิหารหลวงเป็นหอระฆังที่เพิ่งสร้างใหม่ เก็บระฆังยักษ์ที่ใหญ่ที่สุดของไทย

พระพุทธไตรรัตนนายก หรือ หลวงพ่อโต พระประธานของวัดกัลยาฯ

______________________
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

[raponsan]

เก็บภาพบรรยากาศภายในโบสถ์วัดกัลยาฯมาให้ชมครับ

ค่อนข้างแปลกใจกับการขายเสื้อยันต์ของวัดกัลยาฯ เพราะย่านนี้เป็นย่านคนจีน ถ้าเป็นวัดแถวอยุธยาจะไม่แปลก

 

หนังอิง "ประวัติพระนเรศวรฯ" กำลังลงโรง(อวสานหงสา) เลยถ่ายมาให้ชม

ภาพทั้งหมดที่เกี่ยวกับยันต์นี้ อยู่ในโบสถ์วัดกัลยาฯ

ดาราคนนี้ใส่เสื้อยันต์ คล้ายๆจะเป็นยันต์จักรพรรดิ ชื่นชมเธอครับ...ทำดี = ได้ดี (ภาพจากเดลีนิวส์ออนไลน์)

[raponsan]

วิหารหลังนี้ ไม่มีข้อมูล เห็นว่าสวยดี เลยถ่ายมา

 

หอระฆังภายในวัดกัลยาฯ

ว่ากันว่า หอระฆังนี้เก็บระฆังยักษ์ใหญ่ที่สุดของไทย

ป้ายนี้ติดอยู่หน้าโบสถ์วัดกัลยาฯ

ป้ายนี้ก็วางอยู่หน้าโบสถ์วัดกัลยาฯ

ผมซื้อพวงมาลัยร้านนี้ไปไหว้หลวงพ่อโต ในโบสถ์วัดกัลยาฯ

[raponsan]

ออกจากวัดกัลยาฯ ลงเรือลำนี้ครับ

ผ่านป้อมวิไชยประสิทธิ์

ป้อมวิไชยประสิทธิ์ มองจากระยะไกลจากด้านต้นน้ำ
จะเห็นพระอุโบสถวัดกัลยาณมิตรฯอยู่เบื้องหลัง(ภาพจากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี)

ป้อมวิไชยประสิทธิ์

ป้อมวิไชยประสิทธิ์ เป็นป้อมสำคัญที่ใช้ป้องกันข้าศึกตามริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาด้านตะวันตก ทางเหนือของปากคลองบางหลวง (คลองบางกอกใหญ่) โดยมีป้อมคู่กันอยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาด้านทิศตะวันออก บริเวณที่ตั้งของโรงเรียนราชินีในปัจจุบัน แต่ได้รื้อออกไปแล้วในรัชสมัยสมเด็จพระเพทราชา ปัจจุบันอยู่ในบริเวณกองบัญชาการกองทัพเรือ พระราชวังเดิม ถนนอรุณอมรินทร์ เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร

ป้อมวิไชยประสิทธิ์ สร้างขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เดิมชื่อ ป้อมบางกอก หรือ ป้อมวิไชยเยนทร์ ตั้งตามชื่อของเจ้าพระยาวิชเยนทร์ (คอนสแตนติน ฟอลคอน) ชาวกรีกที่เป็นผู้กราบบังคมทูลให้สร้างป้อมแห่งนี้  เพื่อป้องกันเรือรบของฮอลันดา ต่อมาเมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงสถาปนากรุงธนบุรีเป็นราชธานี ได้ทรงสร้างพระราชวังขึ้นบริเวณป้อมนี้ พร้อมกับปรับปรุงป้อมพระราชทานนามว่า "ป้อมวิไชยประสิทธ์"

ป้อมวิไชยประสิทธิ์มีสถาปัตยกรรมเป็นป้อมก่ออิฐฉาบปูน มีกำแพงรูปแปดเหลี่ยม 2 ชั้น สร้างขนานกัน กำแพงชั้นในมีหอคอยกลมทรงสอบสองหลัง ตั้งอยู่บนกำแพงตรงมุมด้านทิศเหนือ และทิศใต้

ปัจจุบันป้อมวิไชยประสิทธิ์อยู่ในความดูแลของกองทัพเรือไทย ใช้เป็นที่ยิงสลุตในพระราชพิธีสำคัญต่าง ๆ และมีการติดตั้งเสาธงบริเวณทางเข้าป้อมทางทิศตะวันตกตรงกำแพงชั้นใน เพื่อชักธงราชนาวีและธงผู้บัญชาการทหารเรือ
_____________________
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ล่องเรือต่อมา...ผ่านวัดอรุณฯ

นี่คือภาพปัจจุบันของวัดอรุณฯ จะเห็นนั่งร้านอยู่รายรอบพระปรางค์

ปัจจุบันถาวรวัตถุภายในวัดอรุณฯบางส่วนกำลังถูกปฏิสังขรณ์ โดยเฉพาะพระปรางค์ นักท่องเที่ยวไม่สามารถขึ้นไปได้

ไม่แนะนำให้ไปเที่ยววัดอรุณฯ ในตอนนี้ เพราะหากไม่ได้ขึ้นไปบนยอดพระปรางค์ ผมถือว่าไปไม่ถึงวัดอรุณฯ

[raponsan]

จากวัดอรุณฯมา ก็ถึงวัดระฆังฯ

เรือเข้าเทียบท่าวัดระฆัง

มีทั้งคนขึ้นคนลง เทียบท่าที่วัดระฆังฯแล้ว ในเรือเหลือคนเท่านี้ครับ

ชอบภาพนี้มาก ภูมิใจนำเสนอ

การถ่ายภาพจากบนเรือ ขึ้นไปบนท่าน้ำหน้าวัดระฆังฯ เป็นอะไรที่ภูมิใจและเป็นปลื้มมาก

[raponsan]

ออกจากท่าวัดระฆังฯ เรือจะย้อนกลับไปที่วัดอรุณฯ

เก็บภาพบรรยากาศสองฝั่งเจ้าพระยามาฝาก ก็ตามอัธยาศัยของผมนั่นแหละ

ภาพนี้ตอนถ่ายก็แค่เก็บบรรยากาศในเรือไม่มีเจตนาอะไร แต่พอจะอัพโหลดภาพ เพิ่งสังเกตเห็นคู่หนุ่มสาวกำลังสวีท

ที่มา : ล่องเรือชมวัด "3 วัด 30 บาท"

ผมไปวัดอรุณฯ เจตนาเบื้องต้นแค่ไปทำสังฆทาน และสูดโอโซนริมเจ้าพระยาเท่านั้น วัดนี้หาที่จอดรถยากมาก ต้องวนหาที่จอด สุดท้ายก็จอดนอกวัด แต่ก็อยู่ในซอยหน้าวัด ผมเดินเข้าวัดทางประตูด้านโรงเรียนประถมทวีธาภิเษก เป็นประตูด้านข้างวัดอรุณฯ ผมไปถึงวัดช่วงเพล เลยไม่มีพระให้ทำสังฆทาน เลยเดินไปท่าน้ำ กะจะไปถ่ายภาพยักษ์ แต่วิหารด้านหลังยักษ์กำลังบูรณะ หากถ่ายแล้วภาพจะออกมาไม่น่าดู รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

หูได้ยินโฆษณามีเรือไปวัดกัลยาฯ ไม่อยากนั่งรอพระฉันเพล เลยตัดสินใจซื้อตั๋ว ราคาใบละ ๓๐ บาท เรือไปวัดกัลยาฯก่อน จากนั้นกลับมาวัดอรุณฯ แต่เรือไม่แวะท่าวัดอรุณฯ เรือตรงไปท่าวัดระฆังฯ จากท่าวัดระฆังฯจะกลับมาที่วัดอรุณฯ หากจะเรียงลำดับวัดโดยเอาต้นน้ำเป็นหลัก ต้นแม่น้ำเจ้าพระยาคือ จังหวัดนนทบุรี และปทุมธานี (อยู่ทางเหนือของกรุงเทพฯ) หากเรามาจากนนท์ วัดจะเรียงลำดับอย่างนี้

       วัดระฆัง..>>>..วัดอรุณฯ..>>>..วัดกัลยาฯ

เพื่อนๆครับ เพื่อนๆส่วนใหญ่ใช้รถเป็นพาหนะ คงคุ้นกับคำว่า "ขึ้นรถ" แต่พอมาใช้เรือ เพื่อนๆจะใช้คำว่า "ขึ้นเรือ" ไม่ได้ครับ ภาษาไทยนิยมใช้คำว่า "ลงเรือ"

 

ตั๋วเรือโดยสารมีอยู่ทุกท่าน้ำของแต่ละวัด จะลงเรือวัดไหนก็ได้ราคาเท่ากันคือ 30 บาท จะลงหรือขึ้นเรือกี่รอบก็ได้ไม่จำกัด แต่ตั๋วที่ขายแต่ละวันจำกัดเวลา ตั๋วจะหมดอายุเวลา 5 โมงเย็น เรือจะมีทุกๆ 15 นาที แต่ไม่ได้มีทุกวัน จะมีเฉพาะวันหยุดราชการ และวันหยุดนักขัตฤกษ์

เส้นทางของเรือจะล่องตามกระแสน้ำเป็นหลัก คือ จาก วัดระฆัง..>>>..วัดอรุณฯ..>>>..วัดกัลยาฯ
ใครเริ่มที่วัดระฆังฯ เรือจะไปแวะที่อรุณฯก่อน จากนั้นไปวัดกัลยาฯ จากวัดกัลยาฯจะข้ามไปวัดระฆังฯเลย ถึงวัดระฆังฯก็เท่ากับครบหนึ่งรอบ 

 

แต่ผมเริ่มที่วัดอรุณฯ จากวัดอรุณฯเรือล่องไปวัดกัลยาฯ จากนั้นทวนน้ำขึ้นไปวัดระฆัง(ผ่านวัดอรุณฯแต่ไม่แวะ) จากวัดระฆังล่องตามน้ำมาที่วัดอรุณฯอีกครั้ง ครบหนึ่งรอบ 3 วัดเหมือนกัน

ชื่อทริปนี้ จริงๆแล้วจะเรียกว่า ล่องเรือ ก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะคำว่า "ล่อง" น่าจะหมายถึง ลอยเรือตามกระแสน้ำ แต่เส้นทางของผมมีการทวนกระแสน้ำด้วย แต่ด้วยนึกอะไรไม่ออก นึกได้แต่ "ล่องเรือชมวัด 3 วัด 30 บาท" เอาง่ายๆละกัน

ทริปนี้มีภาพให้ชมเท่านี้ครับ ขอให้ทุกท่านสุขสันต์กับเทศกาลสงกรานต์ ขอบพระคุณที่ติดตาม....