พิมพ์

[raponsan]

เที่ยวลำพูน เมืองบุญหลวง แห่งล้านนา

    พระพุทธศาสนาได้รับการเผยแพร่เข้ามาสู่ประเทศไทยโดยพระเถระชาวอินเดีย เมื่อประมาณ พ.ศ.236 สมัยเดียวกับประเทศลังกาจนเจริญรุ่งเรือง ซึ่งนับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาจวบจนปัจจุบันพุทธศาสนิกชนในประเทศไทยที่นับถือศาสนาพุทธ ก็มิได้เคยห่างหายจากสายใยแห่งความศรัทธาที่มีต่อพระพุทธศาสนา นอกจากนี้แล้วพุทธศาสนายังได้เจริญรุ่งเรือง ตลอดจนมีการสืบทอดหลักธรรม คำสอนในพระพุทธศาสนาไว้อย่างต่อเนื่องจากรุ่นสู่รุ่น

    สำหรับสถานที่สำคัญทางพุทธศาสนาของดินแดนในเขตแคว้นล้านนาอันเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ, รอยพระพุทธบาท หรือเครื่องอัฎฐะบริขารอื่นๆ ตามความเชื่อของคนล้านนาได้ปรากฏเป็นตำนานประวัติของสถานที่ควบคู่ไปกับเรื่องการตั้งถิ่นฐานบ้านเมืองและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตามตำนานประวัติสถานที่อันเป็นที่ตั้งของพุทธศาสนาซึ่งตามสถานที่ต่างๆ ยังได้กล่าวถึงการเสด็จมาโปรดสัตว์พร้อมประทับรอยพระบาท และมีการนำมาเป็นแนวทางส่วนหนึ่งในการดำเนินชีวิตของบุคคลทั้งการดำเนินชีวิตส่วนตัว และครอบครัวตลอดจนชีวิตการทำงานที่จะช่วยก่อให้เกิดชีวิตที่เป็นสุขอีกด้วย

     

    การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานเชียงใหม่ ได้ตระหนักถึงความสำคัญของการสืบทอดพระพุทธศาสนา หลักธรรมคำสอน และศิลปวัฒนธรรมที่ดีงามของท้องถิ่นล้านนาและของชาติ ตลอดจนเป็นการธำรงรักษาไว้ซึ่งความศรัทธาในพุทธศาสนา และเป็นโอกาสที่จะส่งเสริมให้บุคคลทั่วไปและนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวยังแดนดินถิ่นล้านนาได้มีโอกาสเข้าวัดทำบุญไหว้พระ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่คนไทยส่วนหนึ่งนิยมปฏิบัติกันมาเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต จึงได้จัดทัศนศึกษากิจกรรม “ลำพูนเมืองบุญหลวงแห่งล้านนา” ยังวัดและสถานที่สำคัญต่างๆ ในจังหวัดลำพูน โดยมีคำขวัญว่า “พระธาตุเด่น พระรอดขลัง ลำใยดัง กระเทียมดี ประเพณีงาม จามเทวี ศรีหริภุญชัย”

    การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานเชียงใหม่ จัดให้คณะสื่อมวลชนจากส่วนกลางได้นั่งรถรางท่องเที่ยวของจังหวัดลำพูนโดยจะมีวันละ 2 รอบคือ เช้าและบ่ายสำหรับจุดรับ-ส่ง จะอยู่ที่วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร สำหรับค่ารถรางคนละ 50 บาทท่องเที่ยวบนเส้นทางของรถรางที่ชื่อว่า “แอ่วหละปูน อิ่มบุญอุ่นรัก พระแม่เจ้าจามเทวี สุขใจในทุกถิ่นที่ ตี้หละปูน” จัดได้ว่าเป็นเส้นทางสายศักดิ์สิทธิ์ ก่อนที่จะขึ้นรถรางเที่ยวชมสถานที่สำคัญต่างๆ ในจังหวัดลำพูน

     

    คณะของเราแวะเข้าไปกราบนมัสการพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร เป็นปูชนียสถานที่สำคัญในภาคเหนือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่คู่เมืองลำพูนมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่อดีตนับเวลามากกว่าพันปีเป็นเจดีย์แบบล้านนาไทยแท้ๆ ที่ลงตัวเป็นที่สักการบูชาของพุทธศาสนิกชนทั่วไป นอกจากนี้ยังเป็นองค์พระธาตุประจำปีเกิดของคนเกิดปีระกาอีกด้วยคณะของเราเดินเที่ยวชมจนสมควรแก่เวลา จากนั้นจึงนั่งรถรางเที่ยวชมบนเส้นทางสายศักดิ์สิทธิ์

    สำหรับสถานที่ที่รถรางจะพานักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมกันต่อไป ก็คือ อนุสาวรีย์พระนางจามเทวี ตั้งอยู่ตำบลในเมืองบริเวณสวนสาธารณะหนองดอก ห่างจากศาลากลางจังหวัดประมาณ 1 กิโลเมตร สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่พระนางจามเทวี ซึ่งเป็นองค์ปฐมกษัตริย์แห่งนครหริภุญไชยพระนางเป็นปราชญ์ที่มีคุณธรรม ความสามารถและกล้าหาญ ได้นำพุทธศาสนาศิลปวัฒนธรรมมาเผยแพร่ในดินแดนแถบนี้ จนมีความรุ่งเรืองสืบมาจนถึงปัจจุบัน สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชสยามกุฏราชกุมาร ได้เสด็จมาทรงเปิดอนุสาวรีย์เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ.2525

    ต่อมาเป็นวัดมหาวันวนาราม ตั้งอยู่ใกล้คูเมือง ด้านทิศตะวันตก ถ.จามเทวี ในเขตเมืองลำพูน วันมหาวัน จังหวัดลำพูนนี้ใช่ว่าจะมี ความสำคัญเพราะเพียงแค่มีพระรอดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ความสำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือวัดแห่งนี้เคยเป็นพระอารามหลวง ของพระนางจามเทวี ปฐมกษัตริย์แห่งนครหริภุญไชย สิ่งที่น่าชมคือ พระพุทธสิกขิ หรือพระศิลาดำ ซึ่งพระนางจามเทวีอัญเชิญมาจากเมืองละโว้ ชาวเมืองเรียกพระพุทธรูปองค์นี้ว่า พระรอดหลวง หรือพระรอดลำพูน ซึ่งมีความสำคัญและเป็นแบบพิมพ์ใน การจำลองทำพระเครื่องที่ลือชื่อคือ พระรอดมหาวัน พระรอดได้ขุดค้นพบที่วัดมหาวันเพียงแห่งเดียวเท่านั้นเนื้อดินเผาละเอียด หนึกนุ่มมาก องค์พระประทับนั่งขัดสมาธิเพ็ชรปางมารวิชัยประกอบด้วยพื้นผนังใบโพธิ์ทั้งสองด้าน มีศิลปะโดยรวมแบบทวาราวดี-ศรีวิชัย เป็นรูปแบบเฉพาะของสกุลช่างสมัยหริภุญไชย

     วัดจามเทวีหรือที่ ชาวบ้านเรียกกันว่า “วัดกู่กุด” ตั้งอยู่บนถนนจามเทวี ตำบลในเมือง อำเภอเมือง เป็นวัดเก่าแก่ที่สำคัญมา ตั้งแต่สมัยล้านนาไทย ที่มีความสําคัญทั้งทางด้านประวัติศาสตร์ และโบราณคดีตามหลักฐานที่ได้พบศิลาจารึกเชื่อว่า พระราชโอรส ของพระนางจามเทวีคือ พระเจดีย์มหันตยศ และพระเจ้าอนันตยศโปรดให้สร้างวัดนี้ขึ้น เพื่อถวายพระเพลิง แล้วโปรดให้สร้าง เจดีย์เหลี่ยมมียอดหุ้มด้วยทองทองเรียกชื่อว่า สุวรรณจังโกฏิ พระเจดีย์สุวรรณจังโกฏิ หรือพระเจดีย์จามเทวี เป็นเจดีย์สี่เหลี่ยมแบบ พุทธคยาในประเทศอินเดีย

     

    วัดพระยืน ตั้งอยู่ตำบลเวียงยอง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน อีกหนึ่งวัดเก่าแก่ของลำพูน ชื่อเดิมว่า วัดพฤทธมหาสถาน ซึ่งพระเจ้าธรรมมิกราช กษัตริย์หริภุญชัย เป็นผู้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.1606-1611 พระเจดีย์เป็นทรงมณฑป มีพระพุทธรูปยืนทั้งสี่ทิศ เครื่องบนประกอบด้วยเจดีย์ห้ายอด

    กู่ช้าง-กู่ม้า เป็นโบราณสถานที่ตั้งอยู่คู่กัน เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองอีกแห่งหนึ่งที่ชาวลำพูนให้ความเคารพนับถือ เมื่อต้องการความสมหวังในสิ่งใดๆ ก็มักจะมา ขอพรกันที่นี่ และ พิพิธภัณฑ์ชุมชนเมืองลำพูน ตั้งอยู่ในเมืองลำพูน ด้านหลังพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติหริภุญชัย โดยใช้พื้นที่ของคุ้มเจ้าราชสัมพันธ์วงษ์ ลำพูน ซึ่งเป็นอาคารเก่าแก่อายุกว่า 100 ปี เป็นพิพิธภัณฑ์บอกเล่าประวัติความเป็นมาอันยาวนานของเมืองลำพูน

     

    จากนั้นเดินทางมายังวัดสันป่ายาง, วัดพระคงฤาษี, คุ้มเจ้ายอดเรือน, วัดต้นแก้วตามลำดับ และสุดท้ายคณะของเราเดินทางมายัง สถาบันผ้าทอมือหริภุญชัยที่รวบรวมพ่อครูแม่ครูที่ชำนาญด้านการทอฝ้ายยกดอกลำพูนมาสาธิตถ่ายทอดแก่เยาวชนภายในยังมีห้องจัดแสดงประวัติความเป็นมาของ ผ้าโบราณผ้าหายากรวมไปถึงอุปกรณ์ต่างๆ ในการทอผ้าและยังเป็นแหล่งจำหน่ายผ้าพื้นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดลำพูนอีกด้วย

    ขอขอบคุณผู้สนับสนุนการเดินทางในครั้งนี้ คือการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานเชียงใหม่


สุเทพ พวงมะโหด เรื่อง/ภาพ
http://www.banmuang.co.th/news/region/39461

[PRAMOTE(aaaa)]

       สาธุ ครับ...การบันทึกประวัติศาสตร์ มีความสำคัญ