พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

สัตว์ ดิรัจฉาณจะเบียดเบียนกัน ด้วย ๔ เหตุ
๑ กิน สัตว์กินสัตว์ สัตว์ใหญ่ทำร้ายสัตว์เล็ก ทั้งที่รู้และไม่รู้
๒ กาม สืบพันธ์ เมื่อขยายพันธ์ ก็เบียดเบียนกัน
๓ เกรียติ ต้องการเป็นใหญ่ ใน หมู่สัตว์ ก็ต้องต่อสู้กัน แย่งตำแหน่ง
๔ หนีภัย เมื่อมีภัยคุกคามมาถึง ต่างก็หนีภัยจนไม่สน พวกพ้อง ตัวใครตัวมัน
แล้ว มนุษย์ กับ สัตว์ ต่างกันตรงไหน ?

"อาหาระนิททา ภะยะเมถุนัญจะ สามัญญะ เมตตัปปะสุภิสะสะมานัง ธัมโมวิเวโก อะธิโก วิเสโส ธัมเมปะหิ่นา ปะสุภิ สะมานา.."

" การกิน การนอน การสืบพันธุ์ และความกลัวภัย มนุษย์มีเสมอกันกับสัตว์ , มนุษย์ต่างกับสัตว์ตรงที่มนุษย์มีธรรมะ หากเอาธรรมะออกจากมนุษย์เสียแล้ว มนุษย์ก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ "

[๖๖๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัตว์กลับมาเกิดในหมู่มนุษย์มีประมาณน้อยสัตว์ไปเกิดในกำเนิดอื่นจากมนุษย์มีมากกว่ามากทีเดียว ฉันนั้นเหมือนกัน เพราะเหตุดังนี้นั้น เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้ไม่ประมาท ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ ฯ
จบสูตรที่ ๒
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖ บรรทัดที่ ๖๙๖๓ - ๖๙๗๘. หน้าที่ ๒๙๘ - ๒๙๙.

http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=16&A=6963&Z=6978&pagebreak=0