พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

กรรมฐาน ภาวนา ทุกอย่าง ผู้ฝึกภาวนาควรต้องสังวรไว้ว่า เป็นไปเพื่อทำลายกิเลส เบื้องต้นคือ นิวรณ์ 5 ประการ
ไม่ใช่มาภาวนา แล้ว กิเลสมันเพิ่มขึ้น เช่นมานะ ว่า เราเก่ง เยี่ยม หรือ ดีกว่า คนอืน ถ้า สภาคารมณ์ อย่างนี้เกิดขึ้นให้รู้ตัว เลยว่า ฝึกภาวนากรรมฐาน หรือ มรรคสมังคี ผิดทางแล้ว เพราะไม่เป็นไปเพื่อการละกิเลส แต่กลายเป็นการสร้างตัวกิเลส ขึ้นมาแทน
ดังนั้นผู้ฝึกภาวนา ยิ่งฝึกไป ยิ่งมีต้องจิตละจากกิเลส ตั้งแต่หยาบ คือ นิวรณ์ กลาง อุปกิเลส ประณีต คืออวิชชา ให้มากขึ้นเป็นไปตามลำดับ ถ้ายังไม่ได้ญาณบารมี โลกุตตระ สิ่งที่ฝึกฝนมาย่อมเสื่อมลงได้ ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อไป อย่าได้ประมาท กัน
สำหรับ ฉันฝึกกรรมฐานภาวนา มาจนถึงวันนี้ 40 กว่าปีแล้ว ยังไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองเก่ง หรือเก่งกว่า ใคร เพราะว่า ความเก่งมันไม่มี เพราะที่ต้องการจริง ๆ ในการภาวนากรรมฐาน คือการไม่กลับมาเกิดมากกว่า เรื่องใด ๆ และนี่คือวัตถุประสงค์ในการภาวนา ของ ธัมมะวังโส ที่ทุกวันนี้ ยอมวิเวกอยู่ แบบอัตคัตก็เพราะเรื่องนี้เรื่องเดียว
ดังนั้น อัสมิมานะ เป็นสิ่งที่ต้องละไปด้วยในการภาวนา
ที่ฉันไปเยี่ยม แต่ละที่ ส่วนใหญ่ เสียเรือ่งนี้กันหมด
เจริญพร