พิมพ์

[raponsan]

7 ขั้นตอนเริ่มต้น สำหรับมือใหม่หัด ”ให้อภัย“

ตราบใดที่เรายังใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ การกระทบกระทั่งกันถือเป็นเรื่องธรรมดา มาฝึกให้อภัยไว้ดีกว่า เพราะไม่แน่ว่า วันหน้าเราจะยังมีกันและกัน อยู่เพื่อให้อภัย 

@@@@@@

1. ให้อภัยตัวเอง คงไม่มากเกินไปที่จะบอกว่า สำหรับบางคนการให้อภัยที่ยากที่สุดคือการให้อภัยตัวเอง เพราะก่อนที่จะให้อภัยตัวเองได้นั้น เราต้องยอมรับอย่างจริงใจว่า เราได้ทำบางสิ่งผิดพลาดลงไป ความยากของการให้อภัยตัวเองเกิดจากการที่มนุษย์มีกลไกปกป้องตัวเองโดยธรรมชาติ นั่นคือ จะมองเห็นว่าตัวเราดีเลิศที่สุดดังนั้นเราจึงต้องเริ่มต้นด้วยการยอมรับว่า ความผิดพลาดก็เป็นส่วนหนึ่งของตัวเรา และเป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับและปล่อยวาง

2. แผ่เมตตาอย่างไม่มีประมาณ ไม่มีที่สิ้นสุด ก่อนอื่นเราต้องสร้างความเมตตาให้เกิดขึ้นในจิตใจก่อนจึงจะแผ่เมตตาแล้วได้ผล เทคนิคง่ายๆ คือ ทุกครั้งที่ความคิดวนเวียนนึกถึงแต่ใบหน้าของคนที่ทำร้ายคุณ ขอให้คุณหลับตาและค่อยๆ ส่งความปรารถนาดีไปให้เขาโดยกล่าวในใจว่า “ขอให้สันติสุขมีแด่เธอ” หรือ “ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด”หรือจะท่องบทแผ่เมตตาก็ได้ การทำเช่นนี้บ่อยๆ จะสามารถบรรเทาความเจ็บปวดในจิตใจและทำให้คุณปล่อยวางได้ในที่สุด

@@@@@@

3. ตั้งใจจริง อย่าลืมเป็นอันขาดว่า การให้อภัยเป็นบททดสอบสำหรับตัวคุณเพียงคนเดียว และจะสามารถทำสำเร็จก็ต่อเมื่อคุณมีความตั้งใจที่แน่วแน่เท่านั้น

4. รู้จักคำว่ารอ หลายคนคิดว่า “ทำไมฉันให้อภัยเขาแล้ว แต่ยังเจ็บปวดอยู่” อันที่จริงนี่เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่า คุณยังไม่สามารถให้อภัยเขาได้อย่างแท้จริง แต่ไม่ต้องตกใจ เพราะการให้อภัยไม่ใช่สิ่งที่ทำแล้วเห็นผลในทันที การให้อภัยคือจุดเริ่มต้นของการออกเดินทางซึ่งต้องอาศัยความอดทนและระยะเวลา ไม่ต้องสนใจว่าเราจะต้องใช้เวลายาวนานแค่ไหน เพราะไม่มีใครตอบได้ แต่เมื่อได้ออกเดินทางแล้ว มั่นใจได้เลยว่าเราต้องถึงจุดหมายปลายทางเข้าสักวัน

5. เปลี่ยนคำถาม ตราบใดที่คุณยังถามหา “ความยุติธรรม” หรือยังมีคำถามว่า “ทำไมเขา / เธอถึงทำกับฉันแบบนี้” “เขา /เธอมีหัวใจหรือเปล่า” นั่นแปลว่าคุณยังคงถามตัวเองด้วยคำถามแบบเดิมๆ จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณก็จะได้รับคำตอบแบบเดิมๆ เช่นกัน แต่ถ้าคุณเปลี่ยนวิธีเสียใหม่ เช่น แทนที่จะไล่เลียงถามหาเหตุผลว่าทำไม ควรเปลี่ยนไปคิดว่า คุณจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไรจะดีกว่า

@@@@@@

6. ตระหนักว่าการให้อภัยไม่ใช่การลืม หลายครั้งคนเราอาจรู้สึกว่า การให้อภัยทำให้เราเสียหน้าหรือเสียความเป็นตัวตน ซึ่งความรู้สึกนี้ก็คือการยึดมั่นใน “อัตตา” หรือ “ตัวกู ของกู” นั่นเอง แต่เมื่อใดที่คุณปล่อยวางได้ คุณจะรู้สึกสงบและสบายใจ ที่สำคัญ คุณจะมองเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วยความเป็นกลาง ซึ่งจะทำให้ได้ข้อเตือนใจเก็บไว้เป็นบทเรียนอันล้ำค่า

7. ไม่มีคำว่าสายสำหรับการให้อภัย ไม่ว่าเรื่องที่ค้างคาใจจะเป็นเรื่องเล็กๆ หรือเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้วก็ตาม คุณควรที่จะปล่อยวางและให้อภัย มิฉะนั้นความรู้สึกด้านลบจะติดค้างอยู่ในความรู้สึก และคุณจะไม่มีวันมีความสุขได้อย่างแท้จริง


เรื่อง นภ
by nintara1991 ,30 May 2018
ที่มา : http://goodlifeupdate.com/healthy-mind/secret-trick/15535.html