"สื่อทีวีพุทธะ" ลมหายใจเฮือกสุดท้าย..อันรวยริน.!!สัปดาห์นี้พยากรณ์ได้เลยว่า MCU.TV เท่านั้นที่รอด เพราะมีงบประมาณแผ่นดินอุดหนุน ส่วน DDTV แม้เนื้อหาดี แต่ไร้สปอนเซอร์จะอยู่ได้อย่างไร.?
สื่อทีวีชาวพุทธในบ้านเรามีหลายช่อง ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเพราะ…บารมีของ “เจ้าอาวาส” หรือ “เจ้าสำนัก” เช่น ทีวีวัดสังฆทาน (SBB.TV ) ทีวีสำนักสันติอโศก (บุญนิยมทีวี) ทีวีหลวงตามหาบัว (SBTV) สถานีโทรทัศน์โลกพระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทย วัดยานนาวา (WBTV) สถานีโทรทัศน์ DDTV วัดดวงแข
@@@@@@
ทั้งหมดทั้งมวลนี้เกิดขึ้นส่วนใหญ่เพราะบารมีเจ้าอาวาสหรือเจ้าสำนัก โดยมิได้เกิดขึ้นเพราะ…คณะสงฆ์ส่วนรวมอยากทำ หรือมหาเถรสมาคมอนุมัติงบประมาณมาสนับสนุนให้ตั้ง คนทำทีวีกลุ่มนี้ส่วนใหญ่อยู่ได้เพราะมีใจรักที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนา มีใจรักเพราะอยากทำบุญรับใช้พระพุทธศาสนา
ทีมงานส่วนใหญ่ก็กินข้าววัด นอนวัด เงินเดือนก็ทำงานแบบ “คนจิตอาสา” คือ พอมีค่ารถไป-กลับบ้านได้บ้าง สำหรับคนมีครอบครัวประเภทที่มาทำงานทีวีพุทธศาสนาแล้ว คิดจะมาทำงานเพื่อเงินแล้วออกไปตั้งตัว หรือมีเงินเหลือจะซื้อบ้าน ผ่อนรถ เท่าที่ผมเห็นเพื่อนๆ ทำงานในสื่อพุทธศาสนาแล้ว “ยังไม่มีให้เห็นสักราย”
@@@@@@
อย่างเพื่อนอดีตนักบวชบางรายสึกแล้วก็ “ทำงานทีวีรับใช้ศาสนา รับใช้พระมาก” เงินก็ไม่ได้ “แฟนเลิก” ก็มี เพราะอยู่กับทิดคนนี้ เธอคงว่าไม่มีอนาคตแน่ กินแต่กับข้าววัด ใช้แต่สบู่สังฆทาน
สถานีโทรทัศน์ของชาวพุทธบางช่อง จัดตั้งขึ้นได้ไม่นานก็ล้มเลิกไป เช่น ทวีของวัดพิชัยญาติวรวิหาร ที่ก่อตั้งโดย สมเด็จพระพุทธชินวงศ์ ออกอากาศได้ไม่นานก็ล้มเลิกไป ทั้ง ๆ ที่หลวงพ่อมีบารมี มีอำนาจเนื่องจากเป็นเจ้าคณะใหญ่หนกลาง แต่ก็ไปไม่รอด
@@@@@@
ผมติดตามทีวีพระพุทธศาสนาอยู่ 3 ช่องหลักๆ คือ สถานีโทรทัศน์โลกพระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทย วัดยานนาวา, สถานีโทรทัศน์ DDTV วัดดวงแข และ MCU.TV ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย สถานการณ์ 2 สถานีแรกผมว่า “อ่อนเพลียร่อแร่” อยู่ในอาการต้องเข้าห้อง “ICU” ทั้งคู่ โดยเฉพาะทุนทรัพย์ในการผลิตรายการ ค่าเช่าดาวเทียม อันนี้ไม่นับรวมเงินค่าตอบแทนพนักงานประจำ
แต่คิดว่าพนักงานประจำก็คงจะเป็นพระ หรือไม่ก็ “คนอยู่ในวัด” ทำกันเอง เวลาเราจะผลิตรายการทีวีสักรายการหนึ่ง อันดับแรกมันต้องมีช่างกล้อง ทีมตัดต่อ ทีมกราฟิก หรือแม้กระทั้งโปรดิวเซอร์ อันนี้ไม่นับรวมผู้ประกาศ ผู้ดำเนินรายการหรือคนมาร่วมออกรายการ ทีวีทั่วไปมักมีการดูแลค่าเงินเล็กๆ น้อยๆ ทีวีพระพุทธศาสนาดีไม่ดี คนมาออกรายการเห็นสภาพ เจ้าของสถานีพูดถึงปัญหาแล้ว “อาจต้องจ่ายเงินเพิ่ม” เพราะเห็นใจ เข้าใจ คนทำงานรับใช้ “พระพุทธเจ้า” ที่ยอมลำบากเพื่ออุทิศตนให้กับพระพุทธศาสนา
@@@@@@
ส่วน MCU.TV เนื่องจากเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ ย่อมมีเงินเพียงพอต่อการออกอากาศและการผลิต ส่วนเนื้อหา การนำเสนอก็คงทิ้งพันธกิจในความเป็นสถาบันการศึกษามากไม่ได้ แต่ก็เสียดายว่ามีทุนพร้อมกว่าทีวีพระพุทธศาสนาอื่น มีทีมงานอุปกรณ์พร้อมกว่าทีวีพุทธศาสนาช่องอื่น แต่เนื้อหา การนำเสนอ ดูแล้วนิ่ง ไม่มีอะไรที่เร้าใจชวนให้อยากดูต่อ
ส่วนใหญ่มีแต่งานถ่ายทอดสดของมหาวิทยาลัย งานปาฐกถา รายการประเภทนั่งสนทนาก็เยอะ ข่าวใหม่ทันเหตุการณ์ในแวดวงคณะสงฆ์ ข่าวที่เป็นองค์ความรู้ด้านกฎหมาย งานชุมชนหรือแม้กระทั้งข่าวที่เกี่ยวข้องกับงานมหาเถรสมาคม
ข่าวเกี่ยวข้องกับอนาคต เช่น การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา แนวโน้มพระพุทธศาสนาในโลกและไทย ก็ไม่ค่อยมีให้ปรากฏ เป็นที่น่าเสียดายว่า “เงินมี อุปกรณ์ และคนพร้อม แต่ขาดคนคิดงานประชาสัมพันธ์เชิงรุก” ติดอยู่ในกรอบเดิมๆ เหมือนสื่อของรัฐทั่วไป
@@@@@@
หาก DDTV มีคน มีงบประมาณ และเงินพร้อมเหมือนกับ MCU.TV เชื่อว่าจะเป็นสื่อทีวีจะเป็นที่พึ่งชาวพุทธได้ไม่น้อยในการรับรู้ข่าวสารข้อมูล ไม่เฉพาะข่าวพระเท่านั้น รวมทั้งข่าวเศรษฐกิจ การเมืองและสังคม ส่วน WBTV งบประมาณไม่ต้องพูดถึง เพราะอยู่ได้เพราะหลวงพ่อพระพรหมวชิรญาณ เท่านั้น สิ้นท่านทีวีช่องนี้อนาคตคงหมดสภาพ
แต่ถึงอย่างไรก็แล้วแต่ระยะยาว ผมพยากรณ์ได้เลยว่า MCU.TV เท่านั้นที่รอด เพราะมีงบประมาณแผ่นดินอุดหนุน และมีญาติโยมอุปถัมภ์ ส่วน DDTV แม้จะเนื้อหาดี ข้อมูลหลากหลาย แต่สปอนเซอร์ไม่มีจะอยู่ได้อย่างไรละโยมเอ๋ย...บรรดาหน่วยงานภาครัฐ หรือนายทุนใหญ่ๆ ที่ชอบสร้างวัด สร้างโบสถ์หันมาสนับสนุนทีวีพระพุทธศาสนาบ้างก็ดี หรือบางเจ้ามีสปอตโฆษณาซื้อช่องทีวีอื่นๆ อยู่แล้วก็มาสนับสนุนบ้าง อย่าปล่อยให้พระคุณเจ้าทำงานตามลำพัง.คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง
โดย “เปรียญ10” :
riwpaalueng@gmail.comขอบคุณภาพ : เพจ MCU.TV,เพจ DDTV,เพจ WBTV
ขอบคุณที่มา :
https://www.dailynews.co.th/article/678159พุธที่ 21 พฤศจิกายน 2561 เวลา 11.00 น.
ผู้เขียน
หัวข้อ: "สื่อทีวีพุทธะ" ลมหายใจเฮือกสุดท้าย..อันรวยริน.!! (อ่าน 886 ครั้ง)