พิมพ์

[raponsan]

ผลกรรมที่ ทำให้เกิดเป็น"สัตว์เดรัจฉาน"

พระพุทธเจ้าตรัสเรื่อง ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ไว้ใน พาลบัณฑิตสูตร ว่า

สัตว์เดรัจฉานที่กินหญ้าเป็นอาหาร สัตว์เหล่านี้จะใช้ฟันแทะเล็มกินหญ้าสด ได้แก่ ม้า โค ลา แพะ เนื้อ หรือสัตว์อื่นที่กินหญ้าเป็นอาหาร

ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์จำพวกนี้คือ ตอนที่ยังเป็นมนุษย์ มีนิสัยเป็นคนพาล เป็นผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด และทำอกุศลกรรมไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นลมจึงเกิดเป็นสัตว์ที่ต้องกินหญ้าประทังชีวิต

@@@@@@

สัตว์เดรัจฉานที่กินคูถ(ขี้)เป็นอาหาร สัตว์เหล่านี้เมื่อได้กลิ่นคูถมาแต่ไกล ก็จะวิ่งตามกลิ่นด้วยความอยาก ไม่ต่างจากเหล่าพราหมณ์ที่เดินตามกลิ่นของเครื่องบูชาด้วยความคิดว่า “จะกิน ๆ” สัตว์ที่กินคูถเป็นอาหารได้แก่ ไก่ หมู สุนัข หรือสัตว์อื่นที่กินคูถเป็นอาหาร

ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์จำพวกนี้คือ ตอนที่ยังเป็นมนุษย์ มีนิสัยเป็นคนพาล เป็นผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด และทำอกุศลกรรมไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นลมจึงเกิดเป็นสัตว์ที่ต้องกินคูถประทังชีวิต

@@@@@@

สัตว์เดรัจฉานที่มีชีวิตอยู่ในที่มืด ได้แก่ ตั๊กแตน มอด ไส้เดือน หรืออื่น ๆ

ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์จำพวกนี้คือ ตอนที่ยังเป็นมนุษย์ มีนิสัยเป็นคนพาล เป็นผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด และทำอกุศลกรรมไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นลมจึงเกิดเป็นสัตว์ที่ต้องมีชีวิตอยู่ในที่มืด

@@@@@@

สัตว์เดรัจฉานที่มีชีวิตอยู่ในน้ำ ได้แก่ ปลา เต่า จระเข้ หรืออื่น ๆ

ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์จำพวกนี้คือ ตอนที่ยังเป็นมนุษย์ มีนิสัยเป็นคนพาล เป็นผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด และทำอกุศลกรรมไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นลมจึงเกิดเป็นสัตว์ที่ต้องมีชีวิตอยู่ในน้ำ

@@@@@@

สัตว์เดรัจฉานที่มีชีวิตอยู่ในของโสโครก ได้แก่ เหล่าสัตว์ที่อยู่ในซากปลาเน่า ซากศพ ในอาหารเสีย น้ำครำ หลุมโสโครก หรืออื่น ๆ

ผลกรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์จำพวกนี้คือ ตอนที่ยังเป็นมนุษย์ มีนิสัยเป็นคนพาล เป็นผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด และทำอกุศลกรรมไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นลมจึงเกิดเป็นสัตว์ที่ต้องมีชีวิตอยู่ในสิ่งโสโครก

@@@@@@

จากคำสอนของพระพุทธเจ้าในพระสูตรที่ยกมานี้ แสดงให้เห็นว่าผู้ที่จะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน คือ
     - คนพาล
     - ผู้ที่กินอาหารด้วยความติดใจในรสชาด
     - ทำแต่อกุศลกรรม

ตัวอย่างเช่น พระติสสะการเกิดยึดติดในจีวรว่าเป็นของ ๆ ตน หลังจากสิ้นอายุขัยจึงเกิดเป็น ตัวเล็น เกาะที่จีวร เพราะจิตคิดยึดติดในสิ่งของ กลายเป็นอกุศลจิต จึงส่งผลให้เกิดเป็นเดรัจฉานแล้วมาอยู่ใกล้กับสิ่งของที่ตนยึดติดอีก

สัตว์เดรัจฉานไม่ว่าจะเป็นสัตว์กินหญ้า กินคูถ อยู่ในที่มืด อยู่ในน้ำ อยู่ในที่โสโครก ก็มีสาเหตุจากการเป็นคนพาล ติดในรสชาดของอาหาร ทำกรรมชั่ว (อกุศลกรรม)

@@@@@@

ในพระสูตรนี้ยังกล่าวถึงลักษณะของคนพาลไว้ว่า

สิ่งที่บ่งบอกว่าคนนี้เป็นพาล มีด้วย 3 สิ่ง คือ คนพาลมัก
     (1) คิดชั่ว
     (2) พูดชั่ว และ
     (3) ทำชั่ว (ทำอกุศลกรรมทางใจ วาจา และกาย) นั่นเอง

ดังนั้นหากไม่อยากเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ต้องประกอบแต่กุศลกรรม (กรรมดี) ทางกาย วาจา และใจ เท่านั้น จึงจะพ้นจากเส้นทางสู่เดรัจฉานภูมิอย่างแน่นอน


ที่มา : พาลบัณฑิตสูตร พระเถระห่วงใยในจีวร ตายแล้วเกิดเป็นเล็น
ขอบคุณภาพและเนื้อหาจาก : https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/125854.html
By nintara1991 ,26 November 2018