ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: "วัตถุนิยมและเสรีนิยม" เป็นสาเหตุอย่างหนึ่ง ของ "การทำลายพุทธศาสนา"  (อ่าน 1048 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 29340
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0
 :25: :25: :25:


"วัตถุนิยมและเสรีนิยม" เป็นสาเหตุอย่างหนึ่ง ของ "การทำลายพุทธศาสนา"

“แท้จริงการทำลายพระพุทธศาสนานั้น เกิดขึ้นจากระบบวัตถุนิยมและเสรีนิยมเป็นเหตุอันสำคัญ ที่ทำให้อกุศลทั้งหลายเจริญงอกงาม การกระจายมิจฉาทิฏฐิ เพิ่มพูนคนอยากได้ผลเร็วๆ ทำลายพระปริยัติศาสนา สอนว่าอย่าไปเรียนเลย สู้ปฏิบัติไม่ได้ อะไรๆก็เหมือนกัน ใจกิเลสของคนส่วนใหญ่ดังนี้ เป็นต้น”
____________________________
ศาสตราจารย์นายแพทย์ เชวง เดชะไกศยะ
เชวง เดชะไกศยะ.(2550). พิมพ์แจกเป็นธรรมทาน งานอายุวัฒนมงคล 90 ปี ของนางทัศนีย์ บุรุษพัฒน์ : พุทธศาสนามีความจำเป็นสำหรับคนหนุ่มสาวอย่างไร,58-63.กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์วิญญาณ



พระสูตร(การตั้งอยู่ในอรหัตตผล)

“ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมกล่าวการตั้งอยู่ในอรหัตตผล ด้วยการไปครั้งแรกเท่านั้นหามิได้ แต่การตั้งอยู่ในอรหัตตผลนั้น ย่อมมีได้ ด้วยการศึกษาโดยลำดับ ด้วยการทำโดยลำดับ ด้วยความปฏิบัติโดยลำดับ"

     ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็การตั้งอยู่ ในอรหัตตผล ย่อมมีได้ด้วยการศึกษาโดยลำดับ ด้วยการทำโดยลำดับ ด้วยความปฏิบัติโดยลำดับอย่างไร.?

     @@@@

     ดูกรภิกษุทั้งหลาย กุลบุตรในธรรมวินัยนี้ เกิดศรัทธาแล้วย่อมเข้าไปใกล้ เมื่อเข้าไปใกล้ย่อมนั่งใกล้ เมื่อนั่งใกล้ย่อมเงี่ยโสตลง เมื่อเงี่ยโสตลงแล้วย่อมฟังธรรม ครั้นฟังธรรมย่อมทรงธรรมไว้ย่อมพิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงไว้แล้ว
     เมื่อพิจารณาเนื้อความอยู่ ธรรมทั้งหลายย่อมทนได้ซึ่งความพินิจ
     เมื่อธรรมทนความพินิจได้อยู่ ฉันทะย่อมเกิด
     เมื่อเกิดฉันทะแล้ว ย่อมอุตสาหะ
     ครั้นอุตสาหะแล้ว ย่อมไตร่ตรอง
     ครั้นไตร่ตรองแล้ว ย่อมตั้งความเพียร
     เมื่อมีตนส่งไปแล้ว ย่อมทำให้แจ้งชัดซึ่งบรมสัจจะด้วยกาย และย่อมแทงตลอดเห็นแจ้งบรมสัจจะนั้นด้วยปัญญา


     @@@@

     ดูกรภิกษุทั้งหลาย ศรัทธาก็ดี การเข้าไปใกล้ก็ดี การนั่งใกล้ก็ดี การเงี่ยโสตลงก็ดี การฟังธรรมก็ดี ความพิจารณาเนื้อความก็ดี ธรรมอันทนได้ซึ่งความพินิจก็ดี ฉันทะก็ดี อุตสาหะก็ดี การไตร่ตรองก็ดี การตั้งความเพียรก็ดี นั้นๆ ไม่ได้มีแล้ว เธอทั้งหลายย่อมเป็นผู้ปฏิบัติพลาด ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติผิด
     ดูกรภิกษุทั้งหลาย โมฆบุรุษเหล่านี้ ได้หลีกไปจากธรรมวินัยนี้ ไกลเพียงไร

________________________
ม.ม.13/238/181-182 (ฉบับหลวง)


ขอบคุณที่มา : dhamma.serichon.us/บทความ/วัตถุนิยม-และเสรีนิยม-เป/
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 02, 2019, 08:40:00 am โดย raponsan »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ