อัตตวินิบาต (การฆ่าตัวตาย) มี ๔ ประเภท | การสละชีวิตเป็น "ทานบารมีขั้นปรมัตถ์" เป็นวิสัยของพระโพธิสัตว์เรื่องการฆ่าตัวตาย(อัตตวินิบาต) ตอนที่ 1. ในคัมภีร์นิสสยะ อักษรปัลลวะ อักษรสิงหล และอักษรขอมโบราณ ท่านจำแนกตามอาการที่เป็นสาเหตุ ว่ามี 4 ประเภท คือ
1. ความเบื่อหน่ายต่อชีวิต
2. ความรันทดต่อชีวิต
3. ความทรนงในชีวิต
4. ความยินยอมสละชีวิตด้วยกำลังของทานบารมีขั้นปรมัตถ์
@@@@@@@
1. ตัวอย่าง ความเบื่อหน่ายต่อชีวิต เช่น พระภิกษุ 60 รูปที่พระบรมศาสดาทรงประทานอสุภกรรมฐานให้ไปเจริญภาวนา ด้วยทรงทราบว่าในอดีตชาติหลายชาติติดต่อกัน พระภิกษุเหล่านี้เกิดเป็นกลุ่มพราน ฆ่าสัตว์ด้วยการพากันไล่ต้อนสัตว์ให้เข้าสู่วงล้อมแล้วจับฆ่า
ชวนะจิตดวงที่หนึ่ง(ทิฏฐธัมมเวทนียกรรม)ส่งผลให้รัดทดใจแล้ว
ชวนะจิตดวงที่เจ็ด(อุปปัชชเวทนียกรรม)ส่งผลนำเกิดในนรกภูมิแล้ว
แต่ชวนะจิตดวงที่สองถึงดวงที่หก(อปราปรเวทนียกรรม) ซึ่งเปรียบเสมือนสุนัขไล่ล่าเนื้อพอไล่ทันก็กระโดดงับฆ่าทันทีไม่มียกเว้น
ด้วยพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่จึงทรงโปรดผ่อนหนักให้เป็นเบา คือ การฆ่าตัวตายด้วยกำลังความเบื่อหน่ายต่่อชีวิต
องค์ธรรมก็คือ โทสะ แต่อารมณ์ที่กระตุ้น มี 2 ชนิด คือ
อารมณ์ที่เป็นกาม เช่น ฆ่าตัวตายเพราะความผิดหวังทางโลก ที่ส่งผลให้ตกต่ำไปสู่อบายภูมิ กับ
อารมณ์ที่เป็นธรรมเว้นห่างจากกาม เช่น อสุภกรรมฐาน เป็นต้น ที่ไม่ส่งผลให้ตกต่ำไปสู่อบาย
ทั้งๆที่อสุภกรรมฐานเป็นกุศลก็จริง แต่ด้วยอำนาจอกุศลกรรมที่เกิดเป็นพรานฆ่าสัตว์ติดต่อกันหลายชาติ ทำหน้าที่เป็นอุปฆาตกรรม ตัดรอนไม่ให้โยนิโสมนสิการเกิดได้ตลอดการเจริญอสุภกรรมฐาน
พระพุทธองค์จึงทรงโปรดได้จากหนักเป็นเบาเท่านั้น ถึงกระนั้นก็นับเป็นคุณอนันต์ เพราะถ้าพลาดตกไปสู่อบายภูมิแล้ว โอกาสที่จะกลับมาสู่สุคติภูมิยากพอๆกับเต่าตาบอดในมหาสมุทรร้อยปีโผล่ขึ้นผิวน้ำที แล้วต้องได้จังหวะสอดคอสรวมเข้ากับเสวียน(ห่วงวงกลมที่ทำให้จากหญ้าหรือฟางข้าวใช้รองก้นภาชนะ)พอดี
@@@@@@@
2. ตัวอย่าง ความรันทดต่อชีวิต เช่น เพชฌฆาตเคราแดง หลังจากถูกปลดให้พ้นจากหน้าที่เพราะความชราภาพไม่สามารถฟันคอนักโทษประหารให้ขาดกระเด็นในครั้งเดียวได้ แต่รันทดบ่นเพ้อต่อชีวิตตนอันเป็นอุปปีฬิกกรรมขัดขวางไม่ให้กุศลกรรมที่เคยได้ทำไว้ส่งผลได้
พระสารีบุตรเถระทราบวาระจิตของเพชฌฆาตเคราแดง ประสงค์จะสงเคราะห์จึงเดินยิณฑบาตพ่านเรือนเพชฌฆาตเคราแดง พอมองเห็นพระเถระมีกิริยาอาการสงบเสงี่ยมเรียบร้อยก็เกิดความเสื่อมใส จึงนิมนต์พระสารีบุตรเถระให้ฉันอาหารที่ตนจัดฉลองการพ้นภาระเป็นเพชฌฆาต ประกอบกับการเลิกสวมใส่เสื้ิอผ้าชุดเพชฌฆาตหันมาสวมใส่ชุดสามัญชนทั่วไป ทำให้จิตใจปลอดโปร่งความเลื่อมใสก็ยิ่งเกิดขึ้นเพิ่มพูนเป็นทวี
พอท่านพระสารีบุตรเถระฉันภัตตาหารเสร็จ เมื่ออดีตเพชฌฆาตได้โอกาสที่เหมาะสมแล้วก็กราบเรียนถามความรัดทดใจว่า การที่ตนเป็นเพชฌฆาตตั้งแต่หนุ่มจนถึงแก่ชราภาพจะตกนรกไหม.? พระเถระผู้เป็นธัมมเสนาบดีรอบรู้แตกฉานในธรรม จึงอาศัยความเลื่อมใสที่มากล้นของเขา ให้เป็นอุปถัมภกกรรมส่งเสรืมให้กุศลกรรมที่เคยได้ทำไว้ชิงส่งผลให้ก่อน ด้วยการถามกลับว่า ”ท่านฆ่านักโทษประหารเพราะท่านเอง หรือเพราะผู้อื่นสั่ง“
@@@@@@@
3. ตัวอย่าง ความทรนงในชีวิต เช่น กษัตริย์ผู้ทำสงครามพ่ายแพ้ ถูกยึดบ้านเมือง และถูกปลดเป็นเชลยศึก องค์ธรรม ก็คือมานะทั่วๆไป ที่ถือตัวด้วยการลำพองตนเกี่ยวกับชาติ ตระกูล ปัจจัยกระตุ้น คือ โอมานะ ที่ถือตัวด้วยความทรนงไม่ยอมอ่อนข้อให้ใครๆ การที่นำเอาโอมานะมาตั้งเป็นการฆ่าตัวตายประเภทนี้ เพราะความโดดเด่น หมายความว่า ถ้าเป็นกษัตริย์อ่อนแอ ก็ยอมสวามิภักดิ์เป็นเมื่องขึ้น การฆ่าตัวตายก็ไม่เกิดขึ้น
4. ตัวอย่าง ความยินยอมสละชีวิต ด้วยกำลังของทานบารมีขั้นปรมัตถ์ เช่น เมื่อครั้งเป็นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นฤาษีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน กระโดนลงหน้าผาบริจาคชีวิตให้แม่เสือที่หิวจัด องค์ธรรม คือ ทานบารมีขั้นปรมัตถ์ ปัจจัยกระตุ้น คือ ความมุ่งมั่นต่อพระสัพพัญญุตตญาณขอบคุณ :
dhamma.serichon.us/2021/04/22/เรื่องการการฆ่าตัวตายอ/ บทความของ : สมเกียรติ พลเดชอุดมคุณ
22 เมษายน 2021 ,posted by admin.
ขอบคุณภาพจาก :
https://shantideva.net/