ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องของ "พระเรวตะและภิกษุณีลีลาวดี" มีบันทึกในพระไตรปิฎก หรือไม่.?  (อ่าน 1182 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 29340
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0



เรื่องของ "พระเรวตะและภิกษุณีลีลาวดี" มีบันทึกในพระไตรปิฎก หรือไม่.?

ถามโดยคุณ provincial_ict : มีบันทึกในพระไตรปิฎกหรือเปล่า ขอรับผมได้ฟังเรื่อง เรื่องพระเรวตะและภิกษุณีลีลาวดี จาก  วิทยุพุทธศาสนา 96.00 FMวันอังคาร ตอน 0200 เป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องจริงครับ.??

ตอบโดยคุณ study : เรื่องดังกล่าวไม่มีปรากฏในพระไตรปิฎกและอรรถกถาครับ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น (นิยายธรรมะ) แต่พระภิกษุชื่อเรวตเถระมีปรากฏในพระไตรปิฎกจริง และไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวในนิยายที่ฟังกันครับ


ว่าด้วยคาถาของพระเรวตเถระ [เรวตเถรคาถา]

[๓๘๑] นับแต่เราออกบวชเป็นบรรพชิตแล้ว ไม่รู้สึกถึงความ ดำริอันไม่ประเสริฐประกอบด้วยโทษเลย ในระยะกาล นานที่เราบวชอยู่นี้ เราไม่รู้สึกถึงความดำริว่า ขอให้สัตว์ เหล่านั้น จงถูกฆ่า ถูกเขาเบียดเบียน จงได้รับทุกข์ เรารู้สึกแต่การเจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ อบรมสั่งสมดีแล้วโดยลำดับ ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้แล้ว

เราได้เป็นมิตรเป็นสหายของสัตว์ทั้งปวง เป็นผู้อนุเคราะห์ สัตว์ทั้งปวง ยินดีแล้วในการไม่เบียดเบียน เจริญเมตตาจิตอยู่ทุกเมื่อ เรายังจิตอันไม่ง่อนแง่น ไม่กำเริบให้ บันเทิงอยู่ เจริญพรหมวิหารอันบุรุษผู้เลวทรามไม่ซ่องเสพ

สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผู้เข้าทุติยฌานอัน ไม่มีวิตกวิจาร ประกอบด้วยความเป็นผู้นิ่งเป็นอริยะ โดย แท้จริง ภูเขาศิลาล้วนไม่หวั่นไหว ตั้งอยู่คงที่ แม้ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้น ย่อมไม่หวั่นไหวดุจบรรพต เพราะสิ้นโมหะ ความชั่วแม้มีประมาณเท่าปลายขนทราย ย่อมปรากฏเหมือนประมาณเท่าหมอกเมฆ แต่ท่านผู้ไม่มีกิเลสเครื่องยั่วยวน ผู้แสวงหาความสะอาดเป็นนิตย์

เมืองหน้าด่านเป็นเมืองอันเขาคุ้มครองแล้ว ทั้งภายในและภายนอกฉันใด ท่านทั้งหลายจงคุ้มครองตนฉันนั้นเถิด ขณะอย่าได้ล่วง เลยท่านทั้งหลายไปเสีย เราไม่ยินดีต่อความตาย ไม่ เพลิดเพลินต่อความเป็นอยู่ แต่เรารอเวลาตายเหมือนลูกจ้างคอยให้หมดเวลาทำงาน ฉะนั้น

เราไม่ยินดีความตาย ไม่เพลิดเพลินต่อความเป็นอยู่ แต่เรามีสติสัมปชัญญะรอท่า เวลาตาย พระศาสดาเราคุ้นเคยแล้ว เราทำคำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้าเสร็จแล้ว ปลงภาระอันหนักลงแล้ว ถอนตัณหาเครื่องนำไปสู่ภพแล้ว ได้บรรลุถึงประโยชน์ที่กุลบุตรออกบวชเป็นบรรพชิตต้องการแล้ว บรรลุถึงความสิ้นสังโยชน์ทั้งปวง

ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาท ให้ถึงพร้อมเถิด นี้เป็นคำสอนของเรา เราจักอำลาท่าน ทั้งหลายปรินิพพานในบัดนี้ เพราะเราเป็นผู้หลุดพ้นแล้ว จากกิเลสทั้งปวง

     จบ เรวตเถรคาถา




อ้างอิง : พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๓ - หน้าที่ 465 ,เถรคาถา จุททสกนิบาต
url : https://www.dhammahome.com/webboard/topic/16385
ขอบคุณ : เว็บบ้านธัมมะ ,วันที่ 20 ก.พ. 2551
url : https://www.dhammahome.com/webboard/topic/7429
ขอบคุณภาพจาก : http://www.onedeedee.com/entertain-news/37733/
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ