พิมพ์

[raponsan]

ธรรมะวันหยุด - การทำหน้าที่

บุคคลในโลกนี้ ตามปกติเป็นผู้เตรียมตัวมาพร้อม เพื่อทำหน้าที่ธรรมชาติจึงได้สร้างสรรค์ให้มีอวัยวะมาด้วยอย่างพร้อมเพียง มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มีมือ เท้า มีสมอง เป็นต้น

หน้าที่มี 2 ชนิด คือ หน้าที่เพื่อตน และหน้าที่เพื่อคนอื่น เพราะเหตุที่บุคคลผู้เกิดมาแล้ว จะดำรงชีพให้ยั่งยืนเป็นผาสุกอยู่ได้ไม่ใช่เพราะทำหน้าที่ของตนอย่างเดียว ต้องเกี่ยวข้องด้วยหน้าที่ของผู้อื่นที่คอยเข้ามาช่วยค้ำจุนอุดหนุนเอาไว้ด้วย จึงจะดำรงชีพอยู่ได้ด้วยความสุข

หน้าที่อันจำต้องทำไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของตนหรือของผู้อื่น ย่อมมีลักษณะแตกต่างกัน เช่น ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง มากบ้าง น้อยบ้าง เป็นต้น สำหรับบุคคลผู้มุ่งความเจริญแล้ว การงานที่ใหญ่จะกลายเป็นเล็ก การงานที่มากจะกลายเป็นน้อย เพราะเหตุว่าความมุ่งต่อความเจริญ เป็นคุณธรรมที่จะทำให้เกิดความเพลิดเพลิน ความสนุกร่าเริง มีกำลังใจแข็งแรงในการงาน

บุคคลผู้นับเนื่องในหมู่ ย่อมจำเป็นที่ต้องช่วยกัน เพราะเป็นการช่วยตัวเองรวมอยู่ด้วย เช่น การช่วยกันสร้างถนนเพื่อความสะดวกในการไปมา สร้างบ่อน้ำเพื่ออาบกินและใช้สอยอย่างอื่น เป็นต้น การสร้างสิ่งเหล่านี้ แม้จะมีเจตนาว่าทำเพื่อผู้อื่นก็จริง แต่ตนย่อมมีหุ้นส่วนในการที่จะได้รับประโยชน์ร่วมอยู่ด้วย ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

บุคคลผู้มุ่งต่อความเจริญดังกล่าว ต้องประกอบด้วยคุณสมบัติอีกหลายประการคือ ความไม่เกียจคร้าน การพิจารณาหาทางที่จะทำให้หน้าที่อันต้องทำลุล่วงไป อาจทำและอาจจัดได้ เพื่อช่วยค้ำจุนให้ความมุ่งต่อความเจริญสำเร็จเป็นที่พึ่งได้จริงๆ

@@@@@@@

คุณสมบัติดังกล่าวนี้ ถ้าบุคคลจะมีแต่ความมุ่งต่อความเจริญเท่านั้น ไม่มีความขยันหมั่นเพียรในการกระทำ ความมุ่งต่อความเจริญจะกลายเป็นความละเมอเพ้อฝัน ไม่มีทางสำเร็จได้ ต้องอาศัยความไม่เกียจคร้านช่วยค้ำจุน จึงจะมีทางสำเร็จได้ตามจุดมุ่งหมาย

แนวทางในการปฏิบัติหน้าที่ มีหลักใหญ่ๆ ที่ควรจะได้พิเคราะห์อยู่ 3 ประการ คือ

1. ทำหน้าที่โดยรู้ทางเสียหรือทางเสื่อม
2. ทำหน้าที่โดยรู้ทางได้หรือทางเจริญ
3. ทำหน้าที่โดยรู้ทั้งทางเสียทั้งทางได้

บุคคลผู้ทำหน้าที่โดยยึดหลัก 3 ประการนี้ เป็นแนวทาง ชื่อว่าเป็นผู้อาจทำ อาจจัดได้โดยสมบูรณ์ มีแต่ทางได้ไม่มีทางเสีย หรือหากจะเสียก็น้อยกว่าได้ เพราะเป็นการเสียเพื่อการได้มา และมีแต่ทางเจริญ ไม่มีทางเสื่อม

ผลแห่งการปฏิบัติชอบเช่นนั้น ย่อมจะเป็นเหตุให้ เป็นที่รักเคารพนับถือ เป็นที่เอ็นดูกรุณาของผู้อื่น และย่อมจะได้รับความช่วยเหลือเกื้อกูล ตลอดถึงการแนะนำพร่ำสอนด้วยน้ำใจอันงามจากผู้อื่น มิตรภาพระหว่างกัน ย่อมจะมีขึ้นอย่างแนบแน่นสนิทสนม ปราศจากความระแวงใจในกันและกัน




บทความจาก : หนังสือพิมพ์ข่าวสด คอลัมน์ธรรมะวันหยุด - การทำหน้าที่ ,18 ก.ค.2563 -15:46 น.
ธรรมะวันหยุด โดยพระศรีศาสนโมลี (สุทธิวัฒน์ ภูริญาโณ ป.ธ.9)
วัดเทวราชกุญชรวรวิหาร ,www.watdevaraj.org
ขอบคุณ : https://www.khaosod.co.th/newspaper/news_4530068
ขอบคุณภาพจาก : https://pantip.com/topic/33914612/desktop