พิมพ์

[raponsan]

.



ชนะคนอื่นไม่ประเสริฐหร็อก ชนะตนนั่นแหละ..ประเสริฐ | ชนะใด ไม่กลับมาพ่ายแพ้อีก ชนะนั้น..ประเสริฐสุด

ลำดับนั้น พระศาสดาทรงตรวจดูอัธยาศัยของพราหมณ์นั้นแล้ว จึงตรัสถามว่า
"พราหมณ์ ท่านเป็นอยู่ (เลี้ยงชีพ) ด้วยการงานอะไร.?"

พราหมณ์. ด้วยการงานคือเล่นสกา (การพนัน) พระโคดมผู้เจริญ.
พระศาสดา. ก็ท่านชนะหรือแพ้เล่า.?

 

ชนะตนเป็นการชนะที่ประเสริฐ     

เมื่อพราหมณ์นั้นทูลว่า "ชนะบ้าง แพ้บ้าง" ดังนี้แล้ว
พระศาสดาจึงตรัสว่า
"พราหมณ์ นั่นยังมีประมาณน้อย ขึ้นชื่อว่า ความชนะของบุคคลผู้ชนะผู้อื่นไม่ประเสริฐ ส่วนผู้ใดชนะตนได้ด้วยชนะกิเลส, ความชนะของผู้นั้นประเสริฐ เพราะว่าใครๆ ไม่อาจทำความชนะนั้นให้กลับพ่ายแพ้ได้"

@@@@@

เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า :-

อตตา หเว ชิตํ เสยฺโย    ยา จายํ อิตรา ปชา
อตฺตทนฺตสฺส โปสสฺส     นิจฺจํ สญฺญตจาริโน
เนว เทโว น คนฺธพฺโพ    น มาโร สห พฺรหฺมุนา
ชิตํ อปชิตํ กยิรา           ตถารูปสฺส ชนฺตุโน.

ตนนั่นแล บุคคลชนะแล้ว ประเสริฐ, ส่วนหมู่สัตว์
นอกนี้ บุคคลชนะแล้ว ไม่ประเสริฐเลย, (เพราะ)
เมื่อบุรุษฝึกตนแล้ว ประพฤติสำรวมเป็นนิตย์,
เทวดา คนธรรพ์ มาร พร้อมทั้งพรหม พึงทำความ
ชนะของสัตว์เห็นปานนั้น ให้กลับแพ้ไม่ได้เลย.





ขอขอบคุณ :-
ภาพจาก : pinterest
ข้อธรรม : จาก เรื่องอนัตถปุจฉกพราหมณ์ , อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘