พิมพ์

[mongkol]

ช่วงนี้ผมรู้สึกเบื่อหน่าย ต่อกับ สภาวะรอบ ๆ ชีวิตของตนเองเป็นอย่างมากครับ

แต่ก็ต้องฝืน และ อดทนที่จะำทำหน้าที่ ของตนเอง เพราะภาระหน้าที่หรือจะเรียกว่ากรรมที่เราได้สร้างไว้ก็ได้ ครับ

เพราะกรรรมที่ผมสร้างและแบกไว้นั้นด้วยสัญญาบ้าง หน้าที่ เราเป็นคนก่อขึ้นเอง จึงต้องแก้ไขให้จบกันไปไม่รู้ว่าจะใช้เวลาเท่าใด


    แต่ตัวผมก็มีการวางเป้าหมายไว้อยู่ คือ
 
    ได้พยายามพูดคุยกับภรรยาว่า ถ้าแก้ไขปัญหาและภาระเหล่านี้จบแล้วตั้งใจไว้ว่า จะหาที่สัปปายะในการมุ่งปฎิบัติธรรมกันอย่างเต็มที่ ตอนนี้เราซื้อที่ไว้แปลงเล็กๆในชนบทจะไปปลูกบ้านหลังเล็ก ๆ ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกอะไรเกินจำเป็น เพื่อฝึกจิตให้ลด ละ เลิก ให้เข้าถึงธรรมมะของพระพุทธเจ้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ

(ภรรยาผมเองนั้น มุ่งยิ่งกว่าผมอีก จะเอาให้ถึงนิพพานเลยนะครับ)
 
   ทุกวันผมฝันถึงโครงการนี้ของผมตลอด ผมรู้ว่ายังเป็นกิเลสอยู่ แต่ทำไงได้ผมยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่ ผมคงไม่ได้นิพพานหรอกแค่เรามีชีวิตคู่ที่ต้องผูกเป็นบ่วงเป็นคู่กรรมกันไป ก็ทำให้เราไม่อาจตัดจากความผูกพันต่อกันไปได้หรอกครับ

   แล้วเพื่อนๆพี่ๆ มีเป้าหมายยังไงบ้างครับ เพราะบางท่านน่าจะยังโสดอยู่ไม่มีภาระอะไร น่าจะปฎิบัติได้ดีมากกว่า
   
   อีกข้อ..ถ้าท่านยังโสด เมื่อปฏิบัติถึงระดับนึงท่านจะบวชมั๊ยครับ เพราะการรักษาศีลให้บริสุทธิ์ การทุ่มเวลาเพื่อปฏิบัติอย่างจริงจัง น่าจะทำได้ดีกว่า

[ประสิทธิ์]

ก็ดีครับ เป็นความตั้งใจ ที่ดี ครับ ที่จะมุ่งมั่นในการภาวนาแบบนั้น
แต่ระหว่าง ที่ต้องรอ ก็พยายาม ในพระกรรมฐาน ไปด้วยดีกว่า หรือไม่ ครับ

เมือวานผมได้อ่านกระุทู้ของพระอาจารย์ มีการกล่าวว่า การปฏิบัติธรรม นั้นไม่ได้อยู่ีที่สถานที่ แต่อยุ่ กายนคร นี้ต่างหาก ( ไม่รู้กระทู้ไหนครับ ) ดังนั้นการภาวนาแท้ ๆ นั้นไม่ได้อยู่ที่สถานที่นะครับ แต่อยู่ที่ ร่างกายเรานี่แหละครับ ที่จะใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม ไม่ต้องออกไปซื้อ ไปหา ก็ได้นะครับ

 

[raponsan]

  ขออนุโมทนากับคุณมงคล และขอเป็นกำลังใจให้
  คุณมงคลโชดดีมาก ที่ได้ภรรยาที่ชอบปฏิบัติธรรม

  การบวชหรือไม่อย่างไร เรื่องนี้เป็นความพร้อมส่วนตัวของแต่ละคน
  เท่าที่ได้ฟังว่า การบวชก็ไม่ใช่สูตรสำเร็จ ที่จะทำให้ทุกคนบรรลุธรรมได้เสมอไป
  ในทางตรงข้าม หากปฏิบัติตามวินัยไม่ได้ จะลงอบายได้ง่ายกว่าฆราวาสอีกครับ

  ในพระสูตร คู่สามีภรรยาในเพศฆราวาสที่เป็นโสดาบัน แต่ก็ยังครองเรือน เช่น พ่อแม่ของพระยสกุลบุตร
  คู่ที่เป็นอนาคามี เช่น ปัญจัคคทายกพราหมณ์กับภรรยา
  อริยบุคคลตั้งแต่โสดาปัน ถึง อนาคามี ยังครองเรือนได้ครับ

  แต่ถ้าต้องเป็นอรหันต์และต้องการดำรงขันธ์อยู่ จำเป็นต้องบวช
  เพราะว่า การบรรลุอรหันต์ของฆราวาส หากไม่บวชภายในวันนั้น
  จะต้องตายภายในวันนั้น แต่เรื่องนี้ผมแค่ได้ยินมา ยังหาพระสูตรมายืนยันไม่ได้

  ขอคุยเท่านี้ครับ

[modtanoy]

มาร่วมกันด้วยกัน บวชใจ ดีกว่า นะคะ

การบวชทางกาย ไม่ใช่เป็นการแก้ปัญหา การบวชทางใจ เป็นเรื่องที่ทำได้

ตั้งสติ พิจารณาธรรม ละวางความไม่เห็นแก่ตัว คะ นี่แหละภาวนาขั้นสูง แล้วคะ

  ธรรมีที่ควรถึง องค์แรก ก็คือ ความไม่เห็นแก่ตัว คะ

 

[นักเดินทาง]

ดูกรสารีบุตร ท่านทั้งหลายพึงรู้จักคฤหัสถ์คนใดคนหนึ่ง ผู้นุ่งห่มผ้าขาว
- มีการงานสำรวมดีในสิกขาบท ๕ ประการ
- มีปรกติได้ตามความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก
ซึ่งธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน อันมีในจิตยิ่ง ๔ ประการ
และคฤหัสถ์ผู้นั้น เมื่อหวังอยู่ ก็พึงพยากรณ์ตนด้วยตนเองว่า
เราเป็นผู้มีนรกสิ้นแล้ว มีกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน เปรตวิสัย อบาย ทุคติ วินิบาตสิ้นแล้ว
เป็นพระโสดาบัน มีความไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะตรัสรู้เป็นเบื้องหน้า

คฤหัสถ์ย่อม เป็นผู้มีการงานสำรวมดีใน สิกขาบท ๕ ประการเป็นไฉน
ดูกรสารีบุตร อริยสาวกในธรรมวินัยนี้
เป็นผู้งดเว้นจากปาณาติบาต ๑
เป็นผู้งดเว้นจากอทินนาทาน ๑
เป็นผู้งดเว้นจากกาเมสุมิจฉาจาร ๑
เป็นผู้งดเว้นจากมุสาวาท ๑
เป็นผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ๑
คฤหัสถ์เป็นผู้มีการงานสำรวมดีในสิกขาบท ๕ ประการนี้ ฯ

คฤหัสถ์เป็นผู้มีปรกติได้ตามความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก
ซึ่งธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน อันมีในจิตยิ่ง ๔ ประการเป็นไฉน
ดูกรสารีบุตร ! อริยสาวกในธรรมวินัยนี้...
- เป็นผู้ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า ว่า
แม้เพราะเหตุนี้ๆ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์... เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
นี้เป็นธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน อันมีในจิตยิ่ง ข้อที่ ๑ (พุทธคุณ)
- อีกประการหนึ่ง อริยสาวกเป็นผู้ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระธรรม ว่า
ธรรมอันพระผู้มีภาคตรัสดีแล้ว ... อันวิญญูชนจะพึงรู้เฉพาะตน
นี้เป็นธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน อันมีในจิตยิ่ง ข้อที่ ๒ (ธรรมคุณ)
- อีกประการหนึ่ง อริยสาวกเป็นผู้ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระสงฆ์ ว่า
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว ...เป็นนาบุญของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่ง
กว่า
นี้เป็นธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบันอันมีในจิตยิ่ง ข้อที่ ๓ (สังฆคุณ)
- อีกประการหนึ่ง อริยสาวกเป็นผู้ประกอบด้วยศีลที่พระอริยะใคร่แล้ว ไม่ขาด ไม่ทะลุ...ฯ...

...คฤหัสถ์นั้น เมื่อหวังอยู่ ก็พึงพยากรณ์ตนด้วยตนเองว่า
เราเป็นผู้มีนรกสิ้นแล้ว มีกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน เปรตวิสัย อบาย ทุคติ และวินิบาตสิ้นแล้ว
เป็นพระโสดาบัน มีอันไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะตรัสรู้เป็นเบื้องหน้า ฯ...

[บุญเอก]

ตอนนี้ผมเอง ก็รู้สึก มีความ เบื่อ หน่าย เหมือนกับชีวิตเรา พร่องไม่สมบูรณ์ ยิ่งได้เห็น คนเจ็บ คนตาย คนเป็นทุกข์ แล้วรู้สึกชีวิตของมนุษย์ นั้นไม่มีความสุขสมหวัง ใด ๆ จริง ๆ เลย

   อนุโมทนากับความรู้สึกของทุกท่าน ที่มีความเบื่อหน่าย ครับ