
นิยามจริง ๆ ของความรักนั้นคือ
ความเป็นห่วงเป็นใย ไม่อยากให้คนที่เราผูกพันนั้นต้องลำบาก โดยเราไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ อยากให้เขามีความสุขแค่นี้ก็เป็นสุขใจ อันนี้ถือว่าเป็นความรักที่ถูกต้อง ไม่ก่อให้เกิดผลร้ายแก่ตัวผู้รักและถูกรัก แต่ปัจจุบันนี้คนหลายคนเข้าใจเกี่ยวกับความรักไปในทางที่ผิดเช่น
รักเพราะอยากได้เขาเป็นของเรา รักเพราะเขาเพราะความเหงาไม่อยากอยู่คนเดียว รักเพราะไม่อยากสูญเสียเขาไป เป็นต้น
ความรักที่ว่านี้จัดเป็นความรักที่เป็นโทษเพราะก่อความทุกข์ใจให้ทั้งสองฝ่าย ทำให้เกิดความหึงหวง ไม่เป็นส่วน บางทีอาจจะกลายเป็นไฟตัณหาซะด้วยซ้ำ ทำให้เกิดการหมางใจระหว่างคู่รักก็มี จนต้องเลิกรากันไปเพราะไม่เข้าใจกัน
เมื่อเข้าใจพื้นฐานของความรักแล้วทุกคนควรร่วมปฏิบัติตัวให้มีความรักแบบที่ถูกต้องเพื่อที่จะได้รักษาน้ำใจคนที่รัก ให้สามารถรักกันนานได้ แม้ความตายมาพรากก็ไม่อาจจะพรากใจคู่รักให้แยกกันไปได้ ทุกคนจึงควรปลูกฝังคุณธรรมแห่งความรักไว้ในใจดังนี้
1.
เมตตา ให้รักเขาด้วยเมตตาไม่อยากให้เขาได้รับทุกข์
2.
กรุณา ให้รักเขาด้วยความเมตตา แม้เขาทุกข์อะไรเราก็พร้อมจะช่วยเหลือเขาให้เขาหายจากความเศร้าโศก หากเขาทำอะไรผิดก็พร้อมจะชี้ทางให้เขากลับเข้ามาในทางที่ถูกที่ควรเสมอ
3.
มุฑิตา แม้ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน หากเป็นสิ่งที่ดีที่ควรแล้วก็ควรปล่อยเขาไปทำ ควรยินดีกับเขาเมื่อเขาได้พบสิ่งที่ดี ไม่หึงหวงเพราะอยากให้เขาอยู่กับเรานาน ๆ
4.
อุเบกขา แม้เกิดอุปสรรคใดขึ้นกับความรักก็พร้อมจะวางเฉยไม่ทำความเดือดเนื้อร้อนใจให้เพิ่มขึ้นแก่ทั้งสองฝ่าย เพราะไฟตัณหาจากความรักนั้นร้อนแรงร้ายกาจยิ่งกว่าสิ่งใด หากไม่ควบคุมให้ดีย่อมจะกลับมาเผาใจตัวเองให้มอดไหม้ไปได้
5.
ปิยะวาจา ควรพูดด้วยวาจาที่มีเสน่ห์คือ พูดเพราะ พูดแต่ความจริง พูดแต่สิ่งที่มีประโยชน์ให้แก่กัน เพื่อรักษาน้ำใจให้ครองรักกันได้นาน
6.
ทาน แบ่งปันสิ่งที่ดีให้แก่กันคือ อาจจะหยิบยื่นสิ่งที่จำเป็นให้แก่คนรัก ไม่จำเป็นจะต้องเป็นวัตถุแต่อาจจะเป็นอยากอื่นก็ได้เช่น แบ่งปันความอบอุ่นใจให้แก่เขา ไม่ทำให้เขาว้าเหว่ เป็นต้น
7.
สมานัตตา ทำตัวเสมอต้นเสมอปลายรักเขายังไงก็รักอย่างนั้น ไม่ลดน้อยลงเพราะจะเกิดความเบื่อหน่ายจนต้องเลิกรักกันไป
8.
อัตถจริยา หมั่นทำตัวเองให้ทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่คนรักเช่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ทำตัวเหลวไหลเที่ยวไปในที่ไม่เป็นประโยชน์ เป็นต้น เพื่อจะได้ไม่เกิดความระหองระแหงใจแก่กัน
ธรรมทั้ง 8 ข้อนี้มาจาก พรหมวิหาร 4 และสังคหวัตถุ 4 ซึ่งเป็นธรรมที่จะยึดเหนี่ยวจิตใจคนให้รักกันไปตลอดกาล แม้เกิดข้ามภพข้ามชาติไปใหม่ก็ยังจะคงกลับมารักกันเป็นบุเพสันนิวาส ไม่มีวันจะเลิกรากันง่าย ๆ ซึ่งเป็นความรักที่ไม่มีโทษภัย __________________
ทาสปัจเจกพุทธเจ้า (ข้าพเจ้าขอเป็นข้ารับใช้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ )
http://board.palungjit.com/f10/%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%99%E0%B9%8C-4874.html