พิมพ์

[หมิว]

พระโปฐิละปฏิบัติตามคำสั่งสอนของสามเณร
    ลำดับนั้น   สามเณรจึงแสดงสระ ๆ หนึ่งในที่ไม่ไกล   แล้วกล่าวกะท่านว่า 
      " ท่านขอรับ   ท่านนุ่งห่มตามเดิมนั่นแหละ   จงลงไปสู่สระนี้."
    จริงอยู่   สามเณรนั้น  แม้รู้ความที่จีวรสองชั้นซึ่งมีราคามาก  อันพระเถระนั้นนุ่งห่มแล้ว   เมื่อจะทดลองว่า
     " พระเถระจักเป็นผู้อดทนต่อโอวาทได้หรือไม่"   จึงกล่าวอย่างนั้น.   
    แม้พระเถระก็ลงไปด้วยคำ ๆ เดียวเท่านั้น. ลำดับนั้น   ในเวลาที่ชายจีวรเปียก   สามเณรจึงกล่าวกะท่านว่า
     " มาเถิดท่านขอรับ" 
    แล้วกล่าวกะท่านผู้มายืนอยู่ด้วยคำๆ เดียวเท่านั้นว่า
     " ท่านผู้เจริญ  ในจอมปลวกแห่งหนึ่ง   มีช่องอยู่  ๖ ช่อง,    ในช่องเหล่านั้น   เฮี้ยเข้าไปภายในโดยช่อง ๆ หนึ่ง   บุคคลประสงค์จะจับมัน   จึงอุดช่องทั้ง  ๕ นอกนี้  ทำลายช่องที่ ๖  แล้ว   จึงจับเอาโดยช่องที่มันเข้าไปนั่นเอง;  บรรดาทวารทั้งหก   แม้ท่านจงปิดทวารทั้ง ๕ อย่างนั้นแล้ว   จงเริ่มตั้งกรรม นี้ไว้ในมโนทวาร."     
   ด้วยนัยมีประมาณเท่านี้      ความแจ่มแจ้งได้มีแก่ภิกษุผู้เป็นพหูสูต   ดุจการลุกโพลงขึ้นแห่งดวงประทีปฉะนั้น.   พระโปฐิละนั้นกล่าวว่า
    " ท่านสัตบุรุษ  คำมีประมาณเท่านี้แหละพอละ"   แล้วจึงหยั่งลงในกรชกาย   ปรารภสมณะธรรม.


 

   ประวัติ พระโปฐิละ ชือว่า ภิกษุใบลานเปล่า ท่านเป็นพระภิกษุที่ทรงจำคำสอน และมีลูกศิษย์เป็นพระอรหันต์หลายรูป แต่ต่อมาท่านมาละอายเมื่อพระพุทธเจ้าตรัสเรียกท่านว่า ใบลานเปล่า ท่านจึงหาผู้สอนให้ท่านเป็นพระอรหันต์ให้ได้ จึงไปขอให้ลูกศิษย์ที่เป็นพระอรหันต์ช่วยสอนท่าน แต่ไม่มีใครสอนท่าน คงเหลือสามเณรอยู่รูปหนึ่งซึ่งเป็นพระอรหันต์ เป็นผู้สอนท่าน

 


 

[dam_black]

การเรียน กรรมฐาน ต้องมอบตัวเป็นศิษย์ ทั้งกาย และใจ เมื่อครูอาจารย์สั่งให้ปฏิบัติอย่างไร ก็ไม่ต้องสงสัยลงไปว่าต้องทำไปเพราะอย่างไร เพียงแต่เชื่อมั่นครูอาจารย์เป็นพระอริยะ แล้วปฏิบัติตาม ก็น่าจะเห็นผลคะ

  พระโปฐิละ ท่าน ปฏิบัติตาม สามเณรซึ่งเป็นศิษย์ท่าน ซึ่งท่านยกให้เป็นอาจารย์สอนวิปัสสนา ให้ท่านก็ปฏิบัติตามโดยที่ไม่ได้บิดพริ้ว แสดงว่าท่านต้องละ หรือ พยายามละ มานะสังโยชน์ อย่างมากคะ

 คุณธรรมจึงปรากฏ แ่ก่ ท่านโปฐิละ จนท่านได้สำเร็จคุณธรรมเป็นพระอริยะับุคคล

 สาธุ สาธุ สาธุ