พิมพ์

[raponsan]

หยิบของก่อนถึงเวลา

ปุจฉา-วิสัชนา กับ พระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา : ขณะนี้ดิฉันมีความทุกข์ใจเป็นอย่างมากที่เกิดจากการกระทำของตัวเองที่ขาดสติยั้งคิด เพียงคิดแต่ว่าสิ่งของเหล่านั้นเขานำมาแจกอยู่แล้ว แต่ยังไม่ถึงเวลา และมีกติกาต้องเล่นเกม ดิฉันไม่รอ ถือโอกาสหยิบฉวยมาเลย ในตอนนั้นไม่ได้คิดว่ามันผิด เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว คิดทบทวนการกระทำของตนเอง ก็เสียใจเพราะนั่นเป็นการขโมยของ

ตอนนี้เหมือนวัวสันหลังหวะ กลัวถูกถ่ายคลิปนำไปประจาน ถ้าลูกหลานมาพบเข้าจะอับอายแค่ไหน จะสู้หน้าคนอื่นอย่างไรที่มีแม่มักได้ ขโมยของผู้อื่น ดิฉันควรทำอย่างไรคะ ทุกข์ใจ เสียใจ คิดอยู่แทบจะตลอดเวลา ใจสั่นด้วย เหมือนจะตายเสียให้ได้ ขณะเขียนคิดอยู่แต่เรื่องนี้

 

วิสัชนา : คุณไม่ได้มีเจตนาที่จะลักของเขา ที่หยิบไปเพราะเห็นว่าเป็นของแจกฟรี ดังนั้นจึงเรียกว่าขโมยไม่ได้ ถึงแม้ว่าคนอื่นอาจเข้าใจไปเช่นนั้นก็ตาม (ซึ่งเป็นเรื่องที่ชี้แจงได้) สิ่งเดียวที่คุณทำไม่ถูกต้องก็คือ ทำผิดกติกา หยิบไปโดยไม่ทันเล่นเกม อันเป็นผลจากการไม่ทันคิดให้ถี่ถ้วน

ความผิดพลาดของคุณจัดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก แต่ใจที่ปรุงแต่งไปต่างๆ นานาถึงผลที่จะตามมา ทำให้คุณเป็นทุกข์ คุณทุกข์เพราะความคิดปรุงแต่งมากกว่าทุกข์เพราะความพลั้งเผลอ อันที่จริงถ้าคุณเพียงแต่ถือเอาเรื่องนี้เป็นบทเรียนว่า

ต่อไปจะหยิบฉวยอะไร ก็ควรให้คิดถี่ถ้วน อย่ารีบร้อน เท่านี้ก็นับว่าเพียงพอสมควรแก่กรณีแล้ว ไม่ควรเก็บเอาเรื่องที่ผ่านไปแล้วมาลงโทษตัวเอง หรือคิดปรุงแต่งถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึงจนเดือดเนื้อร้อนใจเกินควร การรู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควรนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ายึดติดถือมั่นมากเกินไปก็อาจกลายเป็นสิ่งไม่ดีไปได้

สายด่วนให้คำปรึกษาทางจิตใจผู้ป่วยระยะสุดท้าย "เตรียมตัวก่อนสู่วาระสุดท้ายของชีวิต จะทำอย่างไรดี" ปรึกษาได้ที่โทร.๐๘-๖๐๐๒-๒๓๐๒

ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20141030/194975.html