
น้ำตกธารเสด็จ ที่อยู่หน้าอาศรม ท้องนาง เกาะพะงัน สถานที่นี้ มีธรรมชาติดีมาก สงัดมาก ในสมัยที่ไปภาวนาขณะนั้นไปกับเพื่อน สหธรรมิก 4 องค์ด้วยกัน เป็นครั้งแรกที่เริ่มภาวนาด้านสมาธิ อย่างจริง ๆ จัง ๆ
"ในคืนเดือนเพ็ญเดือนที่สี่ เมษายน ขณะที่ฉันภาวนาอยู่ที่อาศรมท้องนาง ณ เกาะพะงัน ฉันเห็นคนแก่คนหนึ่งเดินเข้ามาหา คนนี้ใส่ชุดขาวโจงกะเบนเหมือนพราหมณ์ ดูแล้วแปลกตาเพราะการแต่งกายไม่คุ้น ตอนที่ฉันเห็นน่าจะประมาณ ตีสอง แล้วเขามาก็เข้ามาทักทาย ถามว่าสบายดีไหม ชอบใจที่นี่หรือป่าว อยากให้อยู่นาน ๆ เจริญธรรมให้ถึงแก่นสาร ฉันฟังก็แปลกใจอยู่เหมือนกันแต่ก็คุยกันพอได้อัธยาศํย รู้ตัวอีกครั้งก็ตอนเกือบรุ่งสาง ในท่านั่งสมาธิ จึงนำความสงสัยถามว่ามีใครรู้จัก คนลักษณะนี้บ้าง ปรากฏว่าไม่มีใครรู้จักเลย แต่ในช่วงที่ไปปฏิบัติภาวนาอยู่นั้น จะรู้สึกสัมผัสได้ว่า มีคนคอยมอง คอยดูอยู่ แต่ให้ความรู้สึกอบอุ่นใจมากกว่า ความหวาดกลัว เดิมทีฉันเอง ก็หวาดกลัวอยู่เหมือนกันในช่วงแรก เพราะไม่เคยไปปฏิบัติอยู่ในป่า ในเขา ที่ไม่มีไฟฟ้า มีแต่เสียงป่า เสียงน้ำตกที่ดัง มันวังเวงมาก ฉันจึงหวาดระแวงในตอนนั่งกรรมฐาน ในช่วงกลางคืน และยิ่งตอนเดินไปทำวัตรเช้า ด้วยสงัดมาก รู้สึกกลัวมากกว่า เพราะต้องเดินในป่าเป็นระยะทางไกล กว่าจะถึงจุดที่ทำวัตรเช้า ฉันไม่มีไฟฉาย มีแต่โคมผ้าที่ใส่เทียน จุดได้ภายใน เท่านั้น หลังจากที่คนแก่คนนี้ปรากฏตัวออกมาพูดคุยด้วย ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นเพราะ คนแก่ท่านนี้ ท่านพูดว่า ผมจะคอยดูแลท่าน ๆ ไม่ต้องกังวล ในยามค่ำคืน ผมก็อยู่ใกล้ ๆ บ้านผมอยู่ใกล้ ๆ หากท่านมีภัยใด ๆ เพียงเรียกชื่อผม ดัง ๆ ผมก็จะคอยดูแลท่าน ขอให้ท่านภาวนาอย่าได้มีกังวล คำพูดของโยมท่านนี้ ให้ความอบอุ่นใจกับ พระอาจารย์มากในสมัยที่ภาวนาเริ่มต้น ในใจคิดว่า โยมคนนี้เป็นเจ้าที่ ๆ ดูแลป่าทางเขตนั้นหรือเป็นผู้ทรงศีล ที่ปฏิบัติในป่านั้นเช่นกัน .... "
ข้อความบางส่วนจาก หนังสือเพียงหยดหนึ่งแห่งพระธรรม
บันทึกการภาวนาของ ธัมมะวังโส ภิกขุ
สถานที่แห่งนี้เคยเป็นที่เสด็จประพาส ของ รัชการลที่ 5 มีการสลักพระปรมาภิไทย ไว้ทีหิน

สภาพป่าครั้งที่ไปภาวนานั้น เป็นป่าชื้น ฝนตกบ่อย ต้นหวายใหญ่ หาได้ง่ายมาก ต้นเฟริน ก็มีมาก ต้นไม้สูงใหญ่ ก็มีมากเช่นกัน ตอนที่ไปอยู่ที่อาศรมนี้มีชาวบ้านอยู่เพียง 7 หลังคาเรือน บิณฑบาตร ต้องไต่เขาหลายจุด

ปัจจุบันสภาพเปลี่ยนไปแล้ว หลังจากที่ได้กลับไปเยี่ยมเมื่อปี 2553 สภาพธรรมชาติหายไปมาก จากอาศรมเดินไปสุดทางปลายน้ำตกเป็นทะเลนั้นต้องเดินไต่เขาลงไปเรื่อย มีถึง 17 ชั้นระยะทาง 7 กม.

นี่เป็นชั้นสุดท้าย ก่อนถึงทะเลประมาณ 1 กม. จะเห็นว่าป่าเตี็ยลง