พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

"เมื่อถึงทางแห่ง การภาวนาพุทโธ คืนนั้นมืดมาก เป็น คืนแรม 2 ค่ำ เดือน 8 มองไปทางไหน ก็มีแต่ความมืด ป่าที่มืดอยู่แล้ว ก็ยิ่งดูมืดครึ้ม เข้าไปอีก เสียงสัตว์ ในคืนนี้เงียบจนผิดปกติ เหมือนมีอะไรจะเกิด คิดอยู่ไม่นาน ก็เห็นช้างเดินเข้ามา 4 ตัว เป็นช้างป่า เห็นช้างป่าเป็นครั้งแรก ช้างทั้ง 4 ตัว เดินตรงดุ่ยเข้ามา ดูเหมือนเขาจะเพ่งที่แสงตะเกียง ของเราตอนนั้น ก็นึกอยู่ว่า ตอนนี้มันเป็นเวลา ทุ่มกว่า ๆ ปกติแล้ว ช้างจะไม่เดินกลางคืน และ ไม่ออกมาให้คนเห็นถ้าไม่จำเป็น เราจึงเดินออกไปจากกระต๊อบที่พัก ไปแอบหลบอยู่หลังต้นไม้ ตอนนี้เอา รุกขเทวดา เป็นที่พึ่ง ช้างทั้ง 4 ตัวเดินวนอยู่รอบกระต๊อบ สักพักก็จากไป สิ่งที่รู้ ที่เห็น ขณะนั้น มันมีหลายอย่าง คือ ความตื่นเต้น ( มันเป็นครั้งแรกที่พบ ) สงสัยว่าเขาต้องการอะไร และนึกหาเหตุผล ความกลัว อันจะถูกช้างทำร้าย เพราะทราบว่า เขตปราณบุรี นี้ ช้างมักทำร้ายพระประจำ ครั้งนี้เรามาถึงที่ปราณบุรี ก็หลายวันอยู่ ธรรมสภาวะ ครั้งนี้นำไปสู่วิถีแห่งการเผชิญความจริงมากขึ้น วันต่อมา ช้างมาตอนกลางวัน แต่ครั้งนี้ ทำลายกระต๊อบเรา บริขา่รบางชิ้นเสียหาย เช่นกลดหัก บาตรบุบ กระติกน้ำแตก ผ้าจีวรขาด มุ้งขาด และอีกหลายชิ้น เรียกว่าครั้งนี้ ช้างทำลายทั้งกระต๊อบ และบริขาร ที่สำคัญเขาเดินไล่เรา วันนี้ต้องอาศัย รุกขเทวดา ต้นเดิม พร้อมทั้งวิชา ที่ครูถ่ายทอดไว้ให้ เป็นการใช้อย่างกระทันหันครั้งแรก ช้าง สี่ตัว วนหาเรารอบต้นไม้ เราได้แต่ยืนนิ่ง เพราะเชื่อมั่นในวิชาของครู แต่ขณะเดียวกัน ก็ทำใจไว้ว่า หากเราเคยทำร้ายเขาไว้ ถ้าจะทำร้ายเราคืน เราก็จะไม่ผูกเวรกับพวกเขา ถ้าจะตาย ก็ยินยอม จะไม่ผูกโกรธกับช้าง ทั้ง 4 ตัวนี้ต่อไป ......."


ข้อความบางส่วนจากหนังสือ เพียงหยดหนึ่งแห่งพระธรรม
บันทึกการภาวนา ของ ธัมมะวังโส ภิกขุ

[PRAMOTE(aaaa)]

ขออนุโมทนาสาธุ

[Akira]

 

[fasai]

 

[PRAMOTE(aaaa)]

    ใจสว่าง ธรรมปรากฏ