พิมพ์

[raponsan]

มีเรื่องผิดใจกับคนบ้านติดกัน ต้องอยู่แบบเสียสุขภาพจิต ควรทำอย่างไรดี.?

ถาม : มีเรื่องผิดใจกับคนบ้านติดกัน ถึงกับต้องพึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจมาพูดไกล่เกลี่ยแต่ก็ไม่เป็นผล บางครั้งตื่นเช้าขึ้นมาก็ได้ยินเสียงพูดจากระทบกระแทกแดกดันสารพัด จนบางครั้งเกือบทนไม่ไหว ต้องอยู่แบบเสียสุขภาพจิตอย่างมาก ผมควรทำอย่างไรดีครับ

ตอบ : ก่อนตอบ ขอให้ลองอ่านเรื่องนี้ดู วันหนึ่งลูกชายวิ่งมาบอกพ่อว่าลุงข้างบ้านขโมยสอยมะม่วงบ้านเรา พ่อถามว่า “แล้วยังเหลือไหม” ลูกชายตอบว่า “ยังเหลือหลายลูกครับ” พ่อจึงบอกให้ลูกชายเลือกสอยลูกสวย ๆ 6 – 7 ลูก แล้วจัดใส่ตะกร้าสวยงาม พร้อมจูงมือลูกชายไปหาลุงคนนั้น “สวัสดีครับ ผมอยู่บ้านติดกันครับ พอดีมะม่วงออกลูกกำลังสวย เลยเอามาฝากครับ” คุณลุงรับแล้วบอกให้พ่อรออยู่ก่อน จากนั้นแกก็ออกมาพร้อมกับไข่ไก่เต็มตะกร้าและบอกว่า “ที่บ้านผมมีไข่ไก่อยู่พอดี แบ่งกันครับ” พ่อกล่าวขอบคุณแล้วเดินจากมา พร้อมพูดกับลูกว่า “ถ้าพ่อไปด่าเขา เราก็ได้ศัตรูมาคนหนึ่ง แต่พอพ่อแสดงน้ำใจ เรากลับได้มิตรกลับมา แถมไข่อีกตะกร้าหนึ่งด้วย”

ภาษิตจีนบอกว่า “มีเพื่อน 500 คนยังน้อยไป มีศัตรูคนเดียวก็รับมือไม่ไหวแล้ว” หรือ “การมีเพื่อนบ้านที่ดี ดีกว่ามีรั้วบ้านที่ดี” ถ้าเพื่อนบ้านไม่ดี ขอให้ทำดีกับเขาก่อน เขาไม่ยิ้ม เราก็ยิ้มให้ เขาไม่ทัก เราก็ทักก่อน เขาไม่เคยให้อะไรเรา เราก็ให้เขาก่อน เพราะอย่างไรทุกคนก็มีธาตุแห่งความเป็นพุทธะอยู่ในใจ เพียงแต่อาจยังไม่มีใครปลุกให้ตื่นขึ้นมา หากเราสามารถปลุกธาตุแห่งความเป็นพุทธะในใจเขาให้ตื่นขึ้นมาได้ ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีมาก แต่หากเราทำดีที่สุดแล้วเขาก็ยังไม่ดีตอบ พึ่งพาทางราชการแล้วก็ยังไม่สำเร็จ ถ้าอยู่แล้วเสียสุขภาพจิต ย้ายที่อยู่ได้ก็ย้ายไปเถอะ แต่ถ้ายังจำเป็นต้องอยู่ ก็ขอฝากว่า “หน้าที่เป็นเรื่องภายนอก การปล่อยวางเป็นเรื่องภายใน มีปัญหาต้องแก้ไข แก้ได้หรือไม่ได้ ใจก็ต้องปล่อยวาง”

พระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณโณ วัดป่าโคเปนเฮเกน : พระอาจารย์ผู้ไขปัญหาธรรม
http://www.goodlifeupdate.com/30446/healthy-mind/dhamma/dhamma-daily/next-door/

[ธัมมะวังโส]

 

 เรื่องนี้ อ่านแล้วใช้ได้ แต่ การกระทำมันก็ยากอยู่ นะ
เป็นเรือ่งของการใช้ ความ กรุณา ชนะคน ไม่ใช่เรือ่ง โกรธ หรือ ไม่โกรธ
ปกติแล้ว มะม่วง ลูกสองลูก ยื่นเข้าไปในบ้านคนอื่น หรืออยู่ติดกำแพง คนเราจะรู้โดยธรรมชาติว่า เขาก็มีสิทธิ์ที่จะสอยกินได้ ดีกว่าร่วงหล่น ป่าวประโยชน์

  สมัยก่อนคนปลูกต้นไม้ เขาจะท่องคาถา ว่า   นกกินเป็นบุญ คนกินเป็นทาน อย่างนี้