พิมพ์

[raponsan]

“เกษียณอายุ” เจ้าอาวาส

เอโกว มจฺโจ อจฺเจติ  เอโกว ชายเต กุเล
สํโยคปรมาเตฺวว  สมฺโภคา สพฺพปาณินํ
      จะตายก็ไปคนเดียว จะเกิดก็มาคนเดียว
      ความสัมพันธ์ของสัตว์ทั้งหลาย ก็เพียงแค่ได้มาพบปะข้องเกี่ยวกันเท่านั้น

นับเป็นเรื่องปรกติสำหรับพุทธศาสนิกชนชาวไทย หากใครผู้หนึ่งบวชเป็นพระตั้งแต่วัยหนุ่ม บำเพ็ญสมณธรรมจนถึงพร้อมด้วยคุณวุฒิและวัยวุฒิ จนกระทั่งได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส ซึ่งมีทั้งประเภทสมัครใจและจำใจต้องปฏิบัติตามคำสั่งของครูบาอาจารย์ จากนั้นก็อยู่บริหารกิจการภายในวัดจวบจนสิ้นอายุขัย

ทว่าสำหรับคณะสงฆ์ชาวตะวันตกกลับมีทางเลือกที่แตกต่างออกไป พระอาจารย์เขมสิริซึ่งรับหน้าที่เจ้าอาวาสวัดธรรมปาละตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548 อยู่ในระหว่างการเตรียมตัวสละตำแหน่งอันทรงเกียรติในเวลาอันใกล้นี้ ส่วนพระเถระที่จะมารับงานบริหารกิจการภายในวัดรูปต่อไปได้ถูกวางตัวไว้แล้ว

 

อะไรคือสิ่งที่อยู่เบื้องหลังแนวคิด “เกษียณอายุเจ้าอาวาส”

พระอาจารย์เขมสิริขยายความถึงประเด็นนี้ว่า “ผมไม่ต้องการดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสจนกระทั่งถูกนำตัวไปฝังที่สุสาน ผมเคยสนทนากับเจ้าอาวาสชาวตะวันตกรูปหนึ่งถึงประเด็นนี้ว่า ทำไมเราจะต้องอยู่ในตำแหน่งเจ้าอาวาสไปจนตาย การเป็นเจ้าอาวาสต่อไปเรื่อยๆ มันดีไหม เราต้องการเป็นเจ้าอาวาสต่อไปไหม คณะสงฆ์รู้สึกนึกคิดอย่างไรที่เราจะเป็นผู้นำต่อไปเรื่อยๆ คณะสงฆ์อาจรู้สึกรำคาญกับการบริหารงานของเจ้าอาวาสก็ได้ วัดบางแห่งมีพระหรือญาติโยมน้อยลงเรื่อยๆ เพราะเจ้าอาวาสมีพฤติกรรมแปลกๆ ที่ยุโรปเราไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าอาวาสไปจนตาย เพียงเพราะว่านี่เป็นวัดที่เราสร้างขึ้นมา”

    ยาวุปฺปตฺติ นิมิสฺสติ  ตตฺราปิ สรตี วโย
    วัยย่อมเสื่อมลงเรื่อยไป ทุกหลับตา ทุกลืมตา

 
เรื่อง : เปสโลภิกขุ  <www.issuu.com/dhammavalley>
ขอบคุรภาพและเนื้อหาจาก http://www.goodlifeupdate.com/54317/healthy-mind/retire/