พิมพ์

[raponsan]

“สวยงามเกินไป ที่อยู่อาศัยของพระไม่ควรหรูหรา ควรรื้อเอาไปติดไว้ที่โบสถ์หรือวิหาร”  รับสั่งของสมเด็จพระญาณสังวรฯ ผู้อยู่อย่างพระผู้สันโดษ สาธุ.!

ในเรื่องความสันโดษและสมถะของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ เป็นที่ขึ้นชื่อมานานแล้ว ไม่ว่าจะทรงเป็นเพียงพระมหาเปรียญ พระลูกวัด หรือทรงสมณศักดิ์ชั้น เจ้าคุณ หรือสมเด็จ ความเป็นอยู่ที่เรียบง่ายปรากฏให้เห็นทุกด้าน นับตั้งแต่เครื่องนุ่งห่ม คือสบง หรือจีวร นั้นมีอยู่เพียงไม่กี่ชิ้น ซึ่งถ้าทรงใช้เสียแล้ว ก็จะทรงใช้จนเก่าคร่ำ ขอให้สะอาดเท่านั้น หากมีรอยฉีกขาด ก็จะทรงเย็บและชุนด้วยพระองค์เอง บางคราวก็ทรงชี้แนะให้ลูกศิษย์ทำให้ จนเมื่อเห็นว่าคร่ำคร่าเกินไป ไม่เหมาะที่จะใช้แล้ว จึงได้ทรงเปลี่ยนเสียสักครั้ง

ส่วนเสนาสนะที่อาศัย อีกทั้งสิ่งของเครื่องใช้ส่วนพระองค์ทั้งหลาย ไม่โปรดเลยที่จะให้หรูหราหรือสวยงาม ด้วยทรงเห็นว่า “ไม่เหมาะสำหรับพระ”

คราวหนึ่ง สมัยที่เจ้าคุณสมเด็จฯ ยังทรงสมณศักดิ์ พระสาสนโสภณ ได้เดินทางไปฏิบัติสมาธิภาวนา ณ สำนักวัดป่าในแถบภาคอีสานอยู่นานถึงเกือบเดือน คณะศิษยานุศิษย์ได้ถือโอกาสนั้นทำการบูรณะชั้นล่างของตำหนักคอยท่า ปราโมชเสียใหม่ รื้อห้องเล็กๆ สองข้างที่ขนาบกลางอยู่ให้ทะลุต่อกันกลายเป็นห้องโถงโล่งตลอดทั้งชั้น พร้อมติดโคมไฟผนังและเพดาน ดูสวยงาม สว่างไสว กว้างขวาง เหมาะแก่การรับแขกทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย โดยไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้าให้ทราบก่อน
 
ในทันที่ที่ท่านเจ้าคุณฯ กลับมาถึงตำหนัก เห็นห้องรับแขกใหม่ แทนที่จะปลาบปลื้มยินดี กลับบอกเสียงเรียบๆ
    “สวยงามเกินไป ที่อยู่อาศัยของพระไม่ควรหรูหรา โคมไฟนี่ก็เกินความจำเป็น ไม่ควรเอามาติด ในที่อยู่อาศัยของพระ ควรรื้อเอาไปติดไว้ที่โบสถ์หรือวิหาร”
    ซ้ำยังกำชับอีกหลายคำ... รื้อออกแล้วเอาไปติดที่โบสถ์หรือวิหาร

    ในห้องที่ประทับส่วนพระองค์ จึงมีเพียงเตียงขนาดเล็ก สูงจากพื้นขึ้นมาฟุต ปูด้วยผ้าที่ซ้อนทับกันบางๆ ไม่มีโคมไฟ ไม่มีพรมปูลาดพื้น ไม่มีเครื่องแก้วเจียระใน เครื่องลายคราม ตู้ทองรดน้ำ หรือของสะสมอื่นใด นอกเสียจากหนังสือ และพุทธรูป

     สำหรับพระพุทธรูปนั้น โดยมากมักเป็นของใหม่ที่มีผู้นำมาถวายในโอกาสต่างๆ บ้างก็นำมาเพื่อให้ทรงบูชาหรือซื้อไว้ ซึ่งท่านก็ทรงรับไว้ด้วยเมตตา กระทั่งมีผู้ปรารถนาดี บางคนมาทูลด้วยความเป็นห่วงว่า
     “เกล้าฯ เกรงว่าจะไม่ใช่ของเก่านะกระหม่อม”
     เจ้าคุณสมเด็จฯ ก็รับสั่งตอบว่า
     “ที่นี่ไม่ได้นิยมเก่า แต่นิยมพุทธลักษณะเท่านั้น"

    ในการเดินทางไปปฏิบัติศาสนกิจต่างๆ เจ้าพระคุณสมเด็จฯ มักใช้บริการรถรับจ้างสาธารณะ ด้วยไม่โปรดที่จะรบกวนผู้อื่น หากเดินไปเองได้ ก็จะเดิน บ่อยครั้งที่มีผู้มาอาธานาไปบำเพ็ญบุญกุศลที่บ้าน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวัดมากนัก เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็จะตรัสแก่เจ้าภาพว่า “ไม่ต้องเอารถมารับนะ แล้วจะเดินไปเอง”

    เมื่อคราวที่ต้องไปปฏิบัติหน้าที่พระอุปัชฌาย์ประทานบรรพชาอุปสมบทแก่กุลบุตร ณ วัดพุทธบูชา บางมด เป็นประจำทุกปีก่อนเข้าพรรษา ก็โปรดที่จะเดินทางโดยรถแท็กซี่จากวัดบวรนิเวศวิหารต่อหนึ่ง แล้วไปลง เรือหางยาวอีกต่อหนึ่ง ลัดเลาะไปเรื่อยตามคลอง จนถึงวัดพุทธบูชา

    ด้วยเหตุนี้ ผู้เคารพนับถือหลายคนจึงพยายามที่จะถวายรถยนต์สำหรับทรงใช้ส่วนพระองค์ แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ ด้วยเหตุผลง่ายๆ
    “ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน”

    อีกครั้งหนึ่ง คราวเกิดระเบิดขึ้นข้างตำหนัก ในช่วงบ่ายขณะที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ กำลังสนทนาธรรมอยู่กับนางโยเซฟิน สแตนตัน ซึ่งโชคดีว่าไม่มีผู้ใดได้รับบาดเจ็บ แต่เหตุระเบิดในครั้งนั้นทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจมาถวายอารักขา วันละ ๑ นาย และโปรดให้รถยนต์หลวง(รยล.) มาประจำไว้ ณ วัดบวรนิเวศวิหาร เพื่อถวายความสะดวกในการเสด็จไปปฏิบัติศาสนกิจยังสถานที่ต่างๆ

      สำหรับกรณีของรถยนต์หลวงนั้น เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ได้รับสั่งกับเจ้าหน้าที่ผู้รับ รับสั่งสั้นๆ เพียงว่า “ไม่สมควร” เป็นอันว่าไม่ทรงรับไว้ เพียงแต่ขอรับพระราชทานใช้เป็นครั้งคราวเท่านั้น


ที่มา : บวรธรรมบพิตร เฟส เกร็ดธรรมะ ประวัติ พระกรรมฐาน กับ พนม พนม
เรียบเรียงโดยกิตติ จิตรพรหม : สำนักข่าวทีนิวส์
http://www.tnews.co.th/contents/335451

[ธัมมะวังโส]

 

[PRAMOTE(aaaa)]

ขออนุโมทนาสาธุ

สงัด วิเวก  สัปปายะ  สันโดด

ห่างไกลสิ่งบำเรอ

ที่เกินจากความจำเป็น

เรือนเปล่าเสื่อหมอนมุ้ง กลด

และปัจจัยสี่  ก็คงจะพอสำหรับ

การแสวงหนทางอันเอก