ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: การปฏิบัติธรรม สามารถเป็นที่พึ่งของเรา ได้อย่างไร.?  (อ่าน 827 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 29340
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0


ปัญหาธรรมประจำวันนี้ : การปฏิบัติธรรม สามารถเป็นที่พึ่งของเราได้อย่างไร

ทุกวันนี้พบเจอแต่ปัญหา การเอาตัวเองออกจากปัญหาเหล่านั้น สามารถอาศัย การปฏิบัติธรรม เป็นที่พึ่งของเราได้หรือไม่ พระอาจารย์ชาญชัย อธิปัญโญได้ตอบปัญหาธรรมนี้ไว้ดังนี้

เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่ที่อยากจะบอกว่าเป็นความจำเป็น แต่มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เลย เพราะชีวิตทุกชีวิตไม่ต้องการความทุกข์ ชีวิตทุกชีวิต ต้องการที่จะมีกำลังใจ ที่จะต่อสู้ ที่จะฟันฝ่ากับปัญหากับอุปสรรค โดยเฉพาะที่จะเอาชนะใจตัวเองจากสิ่งที่ไม่ดีนั่นแหละ

ไม่มีวิชาทางโลกวิชาไหนเลย ที่สอนให้ทำใจเป็นสุข ที่สอนให้จิตใจมีกำลังที่จะต่อสู้กับกิเลส เอากิเลสออกได้ เหมือนวิชาทางธรรมเลย ไม่มีวิชาทางโลกวิชาไหนเลยที่จะใช้ไปได้ทุกวันจนวันตาย มีแต่ธรรมะนั่นแหละ ที่ใช้ได้ตลอดเวลา

@@@@@@

ทุกลมหายใจเข้าออก และโดยเฉพาะสุดท้าย วันตายของเราด้วยต้องใช้ธรรมะอย่างมากเลย งานการ เมื่อเราแก่แล้วก็ต้อง Retire ไป นี่แหละคนที่สัมพันธ์กับเรานับวันก็ต้องจากกันไป มีอะไรที่จะเป็นที่พึ่งของชีวิตได้อย่างจริง ๆ บ้านช่องก็เป็นเครื่องอยู่อาศัย เสื้อผ้าก็สักแต่เป็นของใช้ รถลาสักแต่เป็นของใช้ของอาศัย

แต่ธรรมะนั่นแหละ เป็นที่พึ่งของจิตใจได้อย่างแท้จริง คนไม่รู้ธรรม ไม่เข้าใจธรรม ก็ไม่เห็นคุณค่าของธรรมะ แต่วันหนึ่งถ้าเข้าใจธรรม จะเห็นคุณค่าของธรรมะอย่างแท้จริง

เพราะฉะนั้นอย่ายกเวลาในชีวิตของเราทั้งหมด ให้กับสิ่งอื่นหรือให้กับคนอื่นเสียทั้งหมด ควรจะแบ่งปันเวลาในชีวิตของเราให้กับตัวเองบ้าง

อย่าไปรักแต่คนอื่นโดยไม่รักตัวเอง อย่าไปสงสารแต่คนอื่นโดยไม่รู้จักสงสารตัวเอง ต้องรักต้องห่วงใยต้องสงสารตัวเองบ้าง



ถอดความ : สุขทุกวัน 7 วัน 7 กูรู ตอนพระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2559 (1/2)
ภาพ : www.pexels.com ,By nintara1991 ,3 June 2020
ขอบคุณ : https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/205911.html
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2020, 06:45:33 am โดย raponsan »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ