พิมพ์

[raponsan]

ถ้าจะหลุดพ้นจากกรรมได้ ต้องสำนึกกรรม และสร้างกรรมขึ้นมาใหม่

ควรฝึกใจนี้แล ดูใจนี้แลให้อยู่บ่อยๆ เมื่อเราดูใจเป็นปกติบ่อยๆ ธรรมมันก็เกิดขึ้นอยู่ตลอด เกิดขึ้นได้มากบ้าง เล็กน้อยบ้าง ปานกลางบ้าง ปราณีตบ้างก็อยู่ที่ใจเราสงบปราณีตแค่ไหน เราต้องทำให้มันเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ การอบรมบ่มจิตให้เกิดขึ้นก็ต้องดูใจนี้เป็นที่ตั้ง ดูใจให้มันสงบ ใจไม่สงบไปดูเหตุเป็นเพราะอะไร นี่แลเมื่อเราดับเหตุได้ เมื่อเหตุการณ์มันสงบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เรียกสู่ภาวะปกติ ใช่มั้ยจ๊ะ

นั้นในอดีตไม่ควรไปคำนึงไปโหยหา เพราะมันเป็นอุทาหรณ์ไปแล้ว แม้มันจะเห่าหอนแค่ไหนวิญญาณมันก็ไม่ฟื้น อนาคตก็ไม่ควรไปคิดถึง เพราะมันเป็นความเพ้อเจ้อ การปรุงแต่งอุปาทานของจิตของธาตุขันธ์ ปัจจุบันต่างหากที่สามารถประกอบประโยชน์ให้จิตได้ สามารถกำหนดอนาคตได้ นั้นจึงให้เพ่งอยู่แต่อารมณ์ในปัจจุบันอยู่ฝ่ายเดียว อยู่บ่อยๆอยู่เป็นนิตย์ ให้มันเกิดความชำนิชำนาญตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์นั้นอยู่บ่อยๆ..ให้เกิดฌาน

นั้นการจะฝึกฌานให้ได้โดยโยมไม่ต้องมาภาวนาจิตอยู่บ่อยๆ ก็คือการหลับนอน ก่อนนอนให้โยมภาวนาพุทโธ ธัมโม สังโฆ นึกอยู่แต่ความสุขของอารมณ์แห่งลมเข้าลมออก โยมเพ่งลมอยู่อย่างนั้น หรือภาวนาจิตก็ดี ดูอยู่ในกายสังขารก็ดี ทอดยาวก็รู้ นั่งก็รู้ ยืนก็รู้ อยู่แต่อารมณ์ปัจจุบันจนจิตโยมสงบ คนที่มันจะหลับได้มันต้องสงบ แต่ถ้าสงบที่โยมเพ่งอยู่ในความสงบนั้นเรียกว่าโยมนั้นเจริญฌานอยู่ เข้าใจมั้ยจ๊ะ แต่ไม่เรียกว่าปัญญา

การเจริญฌานคือการเพ่งและการทรง คืออยู่แต่อารมณ์นั้นเป็นอารมณ์เดียว เป็นสมถะ เข้าใจมั้ยจ๊ะ นั้นแต่ถ้าโยมพิจารณาอารมณ์นั้นมาทำให้เกิดปัญญา เห็นอารมณ์ทั้งหลาย เห็นสภาวะความไม่เที่ยงเป็นทุกข์นั่นแหล่ะจ้ะ เป็นทุกขัง อนิจจัง อนัตตาเมื่อไหร่..เรียกว่าโยมเจริญวิปัสสนาญาณก่อนนอน เข้าใจมั้ยจ๊ะ

@@@@@@@

นั้นให้โยมทรงอารมณ์ความสงบ เมื่อจิตโยมสงบโยมไม่มีอาฆาตมาดร้ายต่อใครนั่นแล จิตโยมว่างเว้นแล้วจากอกุศลมูลทั้งปวง แม้เช้าโยมไม่ได้ตื่น..โยมก็ไปอยู่ชั้นพรหมแล้ว เข้าใจมั้ยจ๊ะ นั้นโยมจะทำกรรมชั่วมาเพียงใด ขอให้โยมวางไว้ทุกอย่าง มันเป็นอดีตแก้ไขไม่ได้ โยมเคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตยุงตายไปตัวนึง โยมจะไปเป่าตูดให้มันตื่นก็ไม่ได้แล้ว ให้ย้อนกลับมาในปัจจุบันแล้วแผ่เมตตาจิตออกไป เอาลมหายใจที่เรายังเข้ายังออกแสดงว่าเรายังมีบุญอยู่ ไอ้ที่ตายไปแล้วหมดบุญหมดเป่าตูดก็ไม่ตื่นเรียกว่าหมดบุญ

แต่ตอนที่เราลมเข้าลมออกได้อยู่นี้แล..คนที่มันจะตายหายใจเข้ามันจะว่าง ไม่มีความรู้สึกลมเข้านั่นแหล่ะจ้ะ..ไปแน่นอน แล้วถามต่ออีกว่าคนที่จะตาย ลมหายใจเข้าหรือลมหายใจออกตอนที่มันจะตาย มันต้องหายใจไม่เข้าสิจ๊ะ แล้วมันก็ไม่ต้องออก ถ้ามันไม่เข้าแล้ว..มันก็ไม่ออกอยู่แล้ว มันต้องเข้าก่อน ถ้าวิญญาณไม่เข้าร่างโยม..โยมจะออกได้มั้ยจ๊ะ ออกมาเดินเหินไม่ได้ นั้นเข้าสำคัญ นั้นโยมต้องกำหนดรู้เข้า บางคนกำหนดรู้ออก..ไม่มีหรอก มันต้องกำหนดรู้เข้าก่อน เข้าใจมั้ยจ๊ะ

ให้อยู่แต่อารมณ์ปัจจุบัน ใครจะตายเพราะไปทำกรรมชั่วไปทำกรรมหนักมาแค่ไหนไม่ต้องไปสนใจมัน สมเด็จองค์พระคุลีมาลท่านทำกรรมชั่วมาขนาดไหน ฆ่าคนไม่รู้เท่าไร ท่านก็ยังสำเร็จอรหันต์ได้ ทำไมล่ะจ๊ะ เพราะอะไรเล่าจ๊ะ อ้าว..ก็กรรมชั่วที่ทำมามันก็เป็นกรรมของท่าน แต่กรรมในปัจจุบัน ใช่มั้ยจ๊ะ นั้นกรรมถ้าจะหลุดพ้นจากกรรมได้ต้องสำนึกกรรม และสร้างกรรมขึ้นมาใหม่

การว่าสร้างกรรมขึ้นมาใหม่..คนละภพแล้วทีนี้ แต่อยู่ในภพเดียวกันมั้ยจ๊ะ..มันซ้อนภพอยู่ กรรมชั่วโยมทำมาแล้วอีกวาระหนึ่งเวลาหนึ่ง สิบนาที ชั่วโมงนึง กี่นาทีโยมมาสร้างกรรมดี..มันคนละภพแล้วนะจ๊ะ แต่ถ้าโยมในขณะนี้สร้างกรรมชั่ว แล้วต่อมาก็ยังทำกรรมชั่ว..ภพเดียวกัน ยังไงมันก็เจอกันแน่นอน ถ้าโยมจะหลบหลีกยังไงมันก็ไม่ได้ มันชนกันแน่ประสานงากันแน่นอนมันใช้รางเดียวกัน เข้าใจมั้ยจ๊ะ

@@@@@@@

แต่ถ้าโยมข้ามไปแล้วในกรรมชั่วน่ะ มาปัจจุบันโยมมีสำนึกในบาป มีต้นทุนเก่าในทาน ศีล ภาวนา มาเจริญสติปัญญาภาวนาจิตในกรรมใหม่ ในภพใหม่..นี่คนละภพแล้วนะจ๊ะซ้อนกันนะ แสดงว่านี่โยมได้เกิดใหม่ โยมไม่ต้องตายก็เกิดใหม่ได้ การเกิดใหม่คือสำนึกในบาปบุญคุณโทษ เข้าใจมั้ยจ๊ะ

เอาคราวนี้มาดู โยมสร้างกรรมภพต่อภพมาเจอกัน มันจะไปคู่เลยทีนี้ ดูซิว่าใครจะสร้างกรรมมากกว่ากัน กรรมอะไรจะให้ผลกว่ากัน ถ้าโยมสร้างกรรมดีมันก็จะไปทางนี้ ส่วนกรรมชั่วตัวนี้มันยังให้ผลมั้ยจ๊ะ..มันอยู่นิ่งๆ แต่เมื่อใดโยมไปให้ผลในกรรมชั่วมัน ไปส่งผลให้มันส่งส่วยให้มัน ไปกระทำเพิ่ม..มันก็จะขยับตามสิทีนี้ (ลูกศิษย์ : เหมือนเส้นขนานใช่มั้ยคะหลวงปู่ คือถ้าเรายังทำดีด้วยเนี่ย) กรรมชั่วกรรมดีบรรจบกันไม่ได้ หรือเรียกว่าลบรอยกันไม่ได้ เมื่อมันเป็นกรรมไปแล้วรอยยังคงอยู่

แต่ถ้าโยมไม่สนใจมัน..ถามว่าพระสมเด็จพระคุลีมาลสร้างกรรมหนัก ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตฆ่ามนุษย์..ยังอยู่มั้ยจ๊ะ (ลูกศิษย์ : ยังอยู่) แต่ท่านสร้างทำกรรมใหม่ แล้วท่านทิ้งไว้เบื้องหลังหมด สำนึกในบาปกรรมชดใช้ยอมรับชะตากรรมไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ท่านก็ยึดมั่นในพระรัตนตรัยเดินตามครูบาอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ดวงจิตนั้นหลุดพ้นจากเวรอาฆาตโทสะ เห็นมั้ยจ๊ะ จิตมันหลุดพ้น

แล้วไอ้ที่ตายไปน่ะ..ตายฟรีมั้ยจ๊ะ ไม่ได้ตายฟรีนะ อ้าว..บุญมันกลับมาหาสิจ๊ะ เพราะเป็นวิญญาณไม่บาปแล้ว เป็นวิญญาณที่หมดจด นั้นบุญที่ท่านมาส่งให้เหมือนได้เกิดใหม่กันหมด ก็วิญญาณเป็นจิตทิพย์ทีนี้ เห็นมั้ยจ๊ะ แต่ถ้าไอ้นี้ตายไป นี่ก็ไปฆ่าวิญญาณไม่จบสิ้น เรียกวิญญาณบาป ทีนี้ก็ตามอาฆาตกันทีนี้เพราะอยู่ในภพเดียวกัน ใช่มั้ยจ๊ะ แต่ท่านสร้างภพใหม่ขึ้นมา พอท่านไปถึงท่านก็ส่งบุญกลับมา เห็นมั้ยจ๊ะ กรรมจึงเหนือกรรม หลุดพ้นกรรมได้ตรงนี้




บทความจาก : มูลนิธิเมืองธรรมพรหมรังสี สมเด็จพระพุฒาจารย์โต โทร ๐๙๕ ๕๖๙๕๑๙๙ ,๐๘๑ ๙๒๙๓๒๒๒
ขอบคุรที่มา : https://sites.google.com/site/theholydhammacity/merciful-contemplation