พิมพ์

[raponsan]

ศีลข้อที่ ๕. สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี เจตนางดเว้นจากการดื่มของมึนเมา คือ สุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

ความมุ่งหมายของศีลข้อที่ ๕ นี้ ก็คือ ต้องการให้มนุษย์เรารักษาสติสัมปชัญญะให้สมบูรณ์อยู่เสมอ ไม่ทำลายสติสัมปชัญญะของตนเอง เพราะการเสพของมึนเมานั้น เป็นการทำลายสติสัมปชัญญะ เมื่อสติสัมปชัญญะถูกทำลายลงแล้ว ก็เป็นการง่ายที่คนคนหนึ่งจะทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม ผิดกฏหมายบ้านเมือง

สุราและเมรัย

- สุรา คือ น้ำเมาที่ได้มาจากการกลั่น หรือเหล้านั่นเอง
- เมรัย คือ น้ำเมาที่ไม่ได้กลั่น เช่น เหล้าดิบ กระแช่ น้ำตาลเมา เป็นต้น พวกยาเสพติดทั้งหลาย เช่น ยาบ้า ฝิ่น กัญชา มอร์ฟีน เป็นต้น รวมความว่า สิ่งเสพติดทั้งหลายทั้งปวง ก็รวมอยู่ในข้อนี้ด้วย

หลักวินิจฉัย

การที่บุคคลคนหนึ่งจะผิดศีลข้อที่ ๕ ต้องประกอบด้วยองค์ ๔ ประการ คือ
    1. น้ำที่ดื่มนั้นเป็นน้ำเมา
    2. จิตคิดจะดื่มน้ำเมา
    3. พยายามดื่มน้ำเมา
    4. น้ำเมานั้นล่วงลำคอลงไป

- น้ำที่ดื่มนั้นเป็นน้ำเมา หมายถึง วัตถุ คือสิ่งที่เราจะดื่มหรือเสพนั้นต้องเป็นของมึนเมาจริง ๆ ถ้าคิดว่าจะดื่มเหล้า แต่ไปคว้าเอาแก้วน้ำชามาดื่ม ถึงมีจิตคิดจะดื่มเหล้า แต่วัตถุไม่ใช่ของมึนเมา ก็ไม่ผิด เพราะองค์ไม่ครบ

- จิตคิดจะดื่มน้ำเมา คือ ผู้ที่ดื่มหรือเสพนั้น ต้องมีความคิดหรือความตั้งใจที่จะดื่มเหล้าหรือเสพของมึนเมาจริง ๆ ศีลจึงจะขาด ถ้าเอาเหล้ามาเป็นส่วนผสมของยาบางชนิด แล้วเราดื่มยานั้นเข้าไป จิตคิดจะดื่มเหล้าไม่มี อย่างนี้ศีลก็ไม่ขาด เพราะเราตั้งใจกินยา ไม่ได้ตั้งใจกินเหล้า

- พยายามดื่มน้ำเมา หมายถึง กิริยาคือการดื่มนั่นเอง ถ้ามีเหล้าอยู่ในมือ มีความคิดจะดื่มเหล้า แต่ตราบใดที่ยังไม่ได้ดื่ม ศีลก็ยังไม่ขาด เมื่อใดที่ทำกิริยาคือการดื่มและน้ำเหล้าล่วงลำคอลงไป ศีลจึงขาด

- น้ำเมานั้นล่วงลำคอลงไป คือ เมื่อกลืนของมึนเมานั้นเข้าไป เช่น ดื่มเหล้า เมื่อเหล้านั้นไหลล่วงลำคอลงไป ถือว่าศีลขาด

@@@@@@@

โทษของการดื่มเหล้า ๖ ประการ

๑. เหล้าทำให้เสียทรัพย์
ไม่มีสิ่งใดได้มาฟรี ๆ เหล้าก็เช่นกัน เมื่อคิดจะดื่มเหล้า แน่นอนว่าต้องเสียเงินซื้อเหล้า ดื่มคนเดียวก็เสียคนเดียว ดื่มหลายคนก็เสียทรัพย์กันหลายคน หรือถ้ามีคนใจใหญ่หน่อยก็อาจจะเสียทรัพย์แค่คนเดียว คือเสียเงินซื้อเหล้าเลี้ยงเพื่อน แต่ไม่ว่าจะเสียทรัพย์กี่คนก็ตาม เหล้า มันก็ทำให้เสียทรัพย์ทั้งนั้น

๒. เหล้าเป็นเหตุก่อวิวาท
เมื่อเหล้าเข้าปาก นิสัยคนก็เปลี่ยน กลายเป็นคนที่มีความกล้าขึ้นมาทันที อะไรชั่ว ๆ กล้าทำหมด กล้าด่า กล้าพูดจายียวนกวนประสาท กล้าสารพัดจะกล้า สุดท้ายก็ก่อการทะเลาะวิวาทกันเองในวงเหล้าบ้าง ทะเลาะกับคนอื่นบ้าง ก่อให้เกิดการทำร้ายกัน และถึงขั้นฆ่ากันตายก็มีมาเยอะแล้ว

๓. เหล้านำโรคมาให้
เหล้าเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายต่อทางเดินอาหาร ระบบประสาท ทางเดินโลหิต ต่อมไร้ท่อ และระบบการหายใจ ในวงการแพทย์ต่างประเทศที่วิจัยปัญหาเรื่องสุราอย่างละเอียด ก็ได้สรุปว่า โรคติดสุรา มีอยู่ ๔ ประเภท คือ
    - โรคเมาสุรา (Pathological)
    - โรคไข้เหล้า (Delirium Tremens)
    - โรคเหล้าละลายประสาท (Horsakoff’ syndrome)
    - โรคเหล้าละลายจิต (Acute hallucinosis)

๔. เหล้าทำให้เสียชื่อเสียง
เหล้า เป็นตัวทำลายสติสัมปชัญญะ คนที่มีชื่อเสียง เมื่อดื่มเหล้าเข้าไป ความเมาอาจทำให้ทำอะไรที่เป็นการเสื่อมเสียชื่อเสียง เป็นที่อับอายขายหน้าได้ง่าย ๆ แม้แต่บุคคลทั่วไป เมื่อเมาขึ้นมาแล้ว ย่อมสามารถทำความผิดได้ทุกอย่าง ทุกเวลา เมื่อทำความผิด ย่อมเป็นเหตุให้เสียชื่อเสียงได้ทุกคน

๕. เหล้าเป็นเหตุให้ทำสิ่งที่น่าอดสู
วิญญูชนย่อมรักเกียรติรักศักดิ์ศรีของตนเอง แต่เมื่อใครก็ตามที่ได้ดื่มเหล้าไปแล้ว ความเมาอันเกิดจากเหล้าย่อมทำให้เขาทำสิ่งที่น่าอับอายต่อหน้าสาธารณชนได้อย่างไม่มีความรู้สึกกระดากอาย

๖. เหล้าบั่นทอนกำลังปัญญา
เหล้า เป็นตัวทำลายสติสัมปชัญญะ เมื่อขาดสติสัมปชัญญะ ปัญญาก็ลดน้อยถอยลงไป คนที่ดื่มเหล้าจนติด จะขาดปัญญาพิจารณาเรื่องต่าง ๆ ไม่สามารถพิจารณาได้ว่า สิ่งใดเป็นคุณ สิ่งใดเป็นโทษ สิ่งใดเป็นบุญ สิ่งใดเป็นบาป



ขอบคุณ : https://www.jaisangma.com/the-fifth-precept/
บทความของ : ใจสั่งมา ,19/02/2020