พิมพ์

[raponsan]

พุทธวิธีอุทิศบุญแก่ผู้ล่วงลับ | อิทํ โว ญาตีนํ โหตุ สุขิตา โหนฺตุ ญาตโย

พุทธวิธีอุทิศบุญแก่ผู้ล่วงลับ : ติโรกุฑฑเปตวัตถุ
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๖ ข้อที่ ๙๐
คลิกฟังได้ที่  : https://youtu.be/RO0WDixJYZA

ข้อแนะนำในการปฏิบัติ : ก่อนจะฟังพึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง เมื่อได้สมาธิดีแล้ว ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง

ความยาววีดีโอ : 6:06 นาที , เวลาปฏิบัติ : 12:00 นาที


ครั้งนั้น พระเจ้าพิมพิสารถวายมหาทานแด่พระผู้มีพระภาคแล้ว มิได้อุทิศทานนั้นแด่ใคร ๆ พวกเปรตที่เป็นญาติสิ้นหวัง ตอนกลางคืนพากันส่งเสียงร้องน่ากลัว วันรุ่งขึ้น พระเจ้าพิมพิสารกราบทูลความนั้นแด่พระผู้มีพระภาค

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า พวกเปรตญาติของพระองค์หวังใจว่า พระเจ้าพิมพืสารถวายทานแล้ว จักอุทิศแก่เปรตเหล่านั้น พระเจ้าพิมพิสารจึงอาราธนาพระผู้มีพระภาคพร้อมภิกษุสงฆ์ แล้วถวายมหาทานอีกครั้ง

พระผู้มีพระภาคทรงกระทำการที่พระเจ้าพิมพิสารจักเห็นเปรตญาติทั้งหลาย เมื่อพระเจ้าพิมพิสารทรงถวายภัตตาหารและผ้า  ทรงอุทิศให้แก่ญาติทั้งหลาย ภัตตาหารทิพย์และสมบัติทิพย์ก็บังเกิดแก่ญาติเหล่านั้น และขณะที่หลั่งน้ำทักษิโณทก สระโบกขรณีก็บังเกิดแก่เปรตเหล่านั้นให้ได้อาบกิน

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เพื่อจะทรงอนุโมทนาแก่พระเจ้าพิมพิสาร จึงได้ตรัส ติโรกุฑฑเปตวัตถุ ว่า

เปรตทั้งหลายพากันมาสู่เรือนของตนแล้ว ยืนอยู่ภายนอกฝา ที่ตรอก กำแพง และทาง ๓ แพร่ง และยืนอยู่ที่ใกล้บานประตู เมื่อข้าว น้ำ ของกิน ของบริโภคเป็นอันมาก เขาเข้าไปตั้งไว้แล้ว แต่ญาติไร ๆ ของสัตว์เหล่านั้นระลึกไม่ได้ เพราะกรรมเป็นปัจจัย เหล่าชนผู้อนุเคราะห์ย่อมให้น้ำและโภชนะอันสะอาด ประณีตสมควรแก่ญาติทั้งหลายตามกาล ดุจทานที่มหาบพิตรทรงถวายแล้วฉะนั้น ด้วยเจตนาอุทิศว่า
      "ขอทานนี้แล จงสำเร็จผลแก่ญาติทั้งหลายของเรา ขอญาติทั้งหลายของเรา จงเป็นสุขเถิด"
       (บาลี : อิทํ โว ญาตีนํ โหตุ สุขิตา โหนฺตุ ญาตโย)

      ส่วนเปรตผู้เป็นญาติเหล่านั้น พากันมาชุมในที่นั้น เมื่อข้าวและน้ำมีอยู่บริบูรณ์ ย่อมอนุโมทนาโดยเคารพว่า
      "เราได้สมบัติเพราะเหตุแห่งญาติเหล่าใด ขอญาติของเราเหล่านั้น จงมีชีวิตอยู่ยืนนาน"
       (บาลี : จิรํ ชีวนฺตุ โน ญาตี เยสํ เหตุ ลภามฺหเส)

      การบูชาเป็นอันพวกญาติได้ทำแล้วแก่เราทั้งหลาย และญาติทั้งหลายผู้ให้ก็ไม่ไร้ผล เพราะในเปรตวิสัยนั้น ไม่มีกสิกรรม ไม่มีโครักขกรรม ไม่มีการค้าขายเช่นนั้น ไม่มีการซื้อการขายด้วยเงิน เปรตทั้งหลายผู้ไปในปิตติวิสัย ย่อมเยียวยาอัตภาพด้วยทานที่ญาติหรือมิตรให้แล้วแต่มนุษยโลกนี้

      "น้ำฝนอันตกลงในที่ดอน ย่อมไหลไปสู่ที่ลุ่ม ฉันใด ทานอันญาติหรือมิตรให้แล้วในมนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่เปรตทั้งหลายฉันนั้นเหมือนกัน"
      "ห้วงน้ำใหญ่เต็มแล้ว ย่อมยังสาครให้เต็มเปี่ยมฉันใด ทานอันญาติหรือมิตรให้แล้วแต่มนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่เปรตทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน"

๐๐๐๐๐๐๐๐๐

กุลบุตรเมื่อระลึกถึงอุปการะที่ท่านทำแล้วในกาลก่อนว่า ญาติมิตรและสหายได้ให้สิ่งของแก่เรา ได้ช่วยทำกิจของเรา ดังนี้ พึงให้ทักษิณาแก่เปรตทั้งหลาย

ความเศร้าโศกหรือความร่ำไรอย่างอื่น ไม่ควรทำเลย เพราะความร้องไห้เป็นต้นนั้น ไม่เป็นประโยชน์แก่เปรตทั้งหลาย ญาติทั้งหลายย่อมดำรงอยู่โดยปกติธรรมดา

อันทักษิณานี้แลที่ท่านเข้าไปตั้งไว้ดีแล้วในสงฆ์ ให้แล้ว ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่เปรตนั้นโดยพลัน สิ้นกาลนาน ญาติธรรมมหาพิตรได้แสดงให้ปรากฏแล้ว การบูชาอันยิ่งเพื่อเปรตทั้งหลาย มหาพิตรทรงทำแล้ว และกำลังกาย มหาบพิตรได้เพิ่มให้แก่ภิกษุทั้งหลายแล้ว บุญมีประมาณไม่น้อย มหาบพิตรได้ทรงขวนขวายแล้ว




Thank to : https://uttayarndham.org/buddhology/6223/พุทธวิธีอุทิศบุญแก่ผู้ล่วงลับ-ติโรกุฑฑเปตตวัตถุ
พระสูตร ติโรกุฑฑเปตวัตถุ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๖ ข้อที่ ๙๐