พิมพ์

[raponsan]

ธรรมเครื่องอยู่สำราญเพื่อการหลุดพ้น | สารีปุตตสูตร

พุทธวิธีปฏิบัติธรรม : ธรรมเครื่องอยู่สำราญเพื่อการหลุดพ้น
สารีปุตตสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๕ ข้อที่ ๔๒๓

เมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จลงจากดาวดึงส์แล้ว ท่านพระสารีบุตรทูลถามพระผู้มีพระภาคถึงเสนาสนะและโคจรอันเป็นที่สบาย และศีลพรต เพื่อประโยชน์แก่ภิกษุ ๕๐๐ ซึ่งเป็นสัทธิวิหาริกของตน ในเวลาจบเทศนา พระภิกษุ ๕๐๐ รูปบรรลุพระอรหัตแล้ว ธรรมาภิสมัยได้มีแล้วแก่พวกเทวดาและมนุษย์ ๓๐ โกฏิ

    ข้อธรรมโดยย่อ :-
    ไม่พึงกลัวภัย ๕ อย่าง คือ เหลือบ ยุง สัตว์เลื้อยคลาน สัมผัสจากมนุษย์ สัตว์สี่เท้า ไม่พึงเป็นผู้สะดุ้ง
    พึงอดกลั้นต่อความหิว เย็นจัด ร้อนจัด
    พึงบากบั่น ทําความเพียรให้มั่นคง ไม่ขโมย ไม่มุสา
    พึงแผ่เมตตาไปยังหมู่สัตว์ เมื่อใจขุ่นมัว บรรเทาด้วยคิดว่า นี้เป็นฝ่ายธรรมดํา
    ไม่โกรธ ไม่ดูหมิ่น พึงขุดรากเหง้าแห่งความโกรธ ความดูหมิ่น
    ครอบงําความรัก ความไม่รัก
    ประกอบด้วยปีติ มุ่งบุญเป็นเบื้องหน้า




ขอบคุณที่มา : https://uttayarndham.org/buddhology/6250/ธรรมเครื่องอยู่สำราญเพื่อการหลุดพ้น-สารีปุตตสูตร