พิมพ์

[raponsan]

คาถาบูชาพระสังกัจจายน์ เสริมโชคลาภ ปัญญา มีเสน่ห์

เรื่องราวอันเป็นที่มาของ “พระสังกัจจายน์”... ในบาลีท่านชื่อ “กัจจายนะ” เป็นบุตรพราหมณ์ปุโรหิต กรุงอุชเชนี รูปงาม ผิวเหลืองเหมือนทองคำ เมื่อบวชแล้วเทศน์ได้ไพเราะ น้องๆพระพุทธเจ้า มีพ่อยก แม่ยกติดตามกันมาก

พ่อยกหนึ่งเป็นเศรษฐี ชื่อโสเรยยะ เห็นท่านแล้วจิตอกุศลอยากให้ท่านเป็นเมียด้วยอานุภาพพระอรหันต์ โสเรยยะกลายเป็นผู้หญิง เกิดความอายหนีไปแต่งงานมีผัวมีลูกที่เมืองอื่นหลายปีกลับมาสารภาพกับท่าน เมื่อท่านให้อภัยก็กลับเป็นผู้ชายเหมือนเดิม

พระกัจจายนะ...รู้สึกผิด ที่ความหล่อเป็นต้นเหตุ ท่านจึงอธิษฐานให้รูปร่างเปลี่ยนไปกลายเป็นเตี้ยอ้วน พุงพลุ้ย จากมิติพระพุงพลุ้ยเปลี่ยนไปสู่มิติยกมือปิดตาปิดทวาร...เป็นที่มาของการสร้าง “พระปิดตา” พระปิดทวารทั้งเก้า หลายสำนักในเมืองไทย



“พระกัจจายนะ” เป็นพระอัครสาวก องค์ที่ชาวพุทธเถรวาท สร้างรูปเคารพเอาไว้... มากกว่าพระสาวกรุ่นเดียวกันและเป็นหนึ่งใน 18 อรหันต์ ที่มีคนไปกราบไหว้ขอลาภผลของชาวพุทธมหายาน

“คะเซ็นเน็น (Kasennen)”...เป็นนามที่ญี่ปุ่นเรียก “พระอรหันต์” ผู้เป็นอสิติมหาสาวก ในศาสนาของพระโคตมพุทธเจ้ารูปหนึ่งที่มี ลักษณ์อ้วนพุงพลุ้ย อันหมายถึง...ความอุดมสมบูรณ์ด้วยโชคลาภ

แต่...จีนมีคติความเชื่อว่าเป็นนิรมาณกายของพระโพธิสัตว์ (พระศรีอริยเมตไตรย) ที่จะมาจุติเป็นพระพุทธเจ้าต่อจากพระพุทธโคตม ได้แบ่งภาคมาโลกมนุษย์ จึงแปลงตัวมาในร่างของพระสงฆ์ นาม...ซีฉื่อ สำหรับในบ้านเราเรียกพระอรหันต์ องค์นี้ว่า... “พระสังกัจจายน์”

ตำนานพุทธสาวกบันทึกไว้ว่า พระพุทธองค์มีอยู่ 80 องค์ ที่เป็นเอตทัคคะมีเพียง 41 องค์ และในจำนวนนี้ มีการจำลองรูปมาบูชากันเพียง 3 องค์ คือ...พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตรและพระสังกัจจายน์

0 0 0 0



“พระสังกัจจายน์”...มีร่างกายผิวพรรณงดงามมาก พระภิกษุ เทวดา มนุษย์ทั้งหลายเห็นพระเถระเดินมาแต่ไกลก็บอกกันว่า “พระบรมศาสดาของพวกเราเสด็จมาแล้ว” พากันเคารพกราบไหว้...

ด้วยเห็นว่ารูปลักษณ์คล้ายพระผู้มีพระภาคจึงได้อธิษฐานเนรมิตร่างให้ย่นย่อ ต่ำเตี้ย ท้องป่องหมดความสวยงาม ด้วยความศรัทธาจีนแผ่นดินใหญ่นิยมสร้างองค์พระสังกัจจายน์ ประดิษฐานตามศาสนสถานทั่วไป ส่วนจะเนิ่นนานแค่ไหนนั้นไม่มีบันทึกไว้...

แต่ก็พอที่จะคาดเดาถึงกาลได้จากเครื่องเคลือบกังสมัยเซ็งเตาปังโคย กังไสนั้นมีรูปพระสังกัจจายน์เป็นจำนวนมาก

สำหรับแผ่นดินสยามนั้นมีการขุดพบพร้อมกับพระพุทธรูปสมัยเชียงแสน...ครั้งสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ รัชกาลที่ 1 มีการบูรณปฏิสังขรณ์วัดแห่งหนึ่ง ณ ฝั่งธนบุรี ก็ขุดพบประติมากรรมพระสังกัจจายน์กับหอยสังข์ กระจายอยู่ทั่วบริเวณ อันเป็นนามของวัดในปัจจุบัน



และ...เมื่อปี 2461 ที่จังหวัดสุพรรณบุรี ริมคลองท่าว่า ชาวจีนอพยพกลุ่มหนึ่งขุดทรายที่คุ้งน้ำวังฆ้องเจอองค์พระสังกัจจายน์ ปรากฏการณ์ครั้งนั้นชุมชนหมู่ 8 ตำบลสวนแตงและวัดได้เปลี่ยนนามให้เรียกพ้องกับพระสังกัจจายน์ ซึ่งเป็นเถระ ว่า...สังฆจายเถร

“วัดสังฆจายเถร”...เดิมนามว่า “วัดวังฆ้อง” เชื่อว่าสร้างในสมัยอู่ทอง มีเจดีย์ทรงปรางค์ (ปัจจุบันกรมศิลปากรลงทะเบียนเป็นโบราณสถาน) ยืนยันเป็นหลักฐาน

ด้วยความเก่าแก่และเนิ่นนานศาสนสถานแห่งนี้มีการปล่อยให้ทิ้งร้างและบูรณปฏิสังขรณ์กันมาหลายครั้ง ล่าสุดล่วงเข้าสมัยพระพุทธ เจ้าหลวงฯจึงได้บูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นมาอีกครั้งโดยมีพระสงฆ์จำวัดสืบต่อกันมา...วัดก็ยังใช้นามเดิม

เมื่อมีการขุดพบพระสังกัจจายน์ จึงได้เปลี่ยนชื่อวัดตามชุมชน

0 0 0 0

“พระสังกัจจายน์”...เป็นพระโพธิสัตว์ตามความเชื่อของพุทธศาสนามหายาน เป็นพระอรหันต์ที่มีพุงพลุ้ย คนสมัยก่อนมีความเชื่อศรัทธากันว่า...หากได้ลูบหน้าท้องของพระสังกัจจายน์จะทำให้ได้บุตร ดังนั้นจึงเดินทางไปยังสถานที่ วัด ศาลเจ้า ที่ประดิษฐานรูปเคารพพระสังกัจจายน์



อีกทั้ง “พระมหากัจจายนะ” หรือนิยมเรียกกันว่า “พระสังกัจจายน์โพธิสัตว์”...พระพุทธรูปที่มีลักษณะอ้วนพลุ้ย เปลือยอก ใบหน้ายิ้ม ร่าเริงสดใสอยู่ตลอดเวลา ใบหูยาวจดบ่านั้นยังเป็นสัญลักษณ์แห่ง...ความสุขสมหวัง ผู้เลื่อมใสศรัทธามุ่งหวังกราบไหว้เพื่อให้เกิดสิริมงคลกับตัว 3 ประการด้วยกัน นั่นก็คือ

ประการที่หนึ่ง...ในเรื่องโชคลาภ และความอุดมสมบูรณ์ เชื่อว่าได้รับการยกย่องให้เป็นพระผู้อุดมไปด้วยโภคทรัพย์

ประการที่สอง...ในด้านสติปัญญา เชื่อกันว่าเป็นเลิศในการอธิบายความพุทธภาษิต เพราะท่านเป็นผู้มีปฏิภาณเฉียบแหลม

ประการสุดท้าย...ความงามและความมีเสน่ห์ ด้วยว่าท่านมีผิวสีเหมือนทองคำและมีรูปร่างคล้ายพระพุทธเจ้า จนเหล่าเทพ เทวดา พากันรักใคร่ชื่นชม



แวะเวียนผ่านไปที่ “วัดหลวง” ตำบลเวียง อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย บรรยากาศสงบเย็นร่มรื่น ด้วยมีอาณาบริเวณติดชิดริมแม่น้ำโขง มีโอกาสได้เข้าไปกราบสักการะขอพรพระสังกัจจายน์เก่าแก่ภายใน

คาถาบูชาพระสังกัจจายน์

“กัจจานะจะมหาเถโร พุทโธ พุทธานัง พุทธะตัง พุทธัญจะ พุทธะสุภา สิตัง พุทธะตังสะ มะนุปปัตโต พุทธะโชตัง นะมามิหัง ปิโยเทวะ มะนุสสานัง ปิโยพรหม นะมุตตะโม ปิโยนาคะ สุปันนานัง ปิยินทะริยัง นะมามิหัง สัพเพชะนา พะหูชะนา ปุริโสชะนา อิถีชะนา ราชาภาคินิจิตตัง อาคัจฉาหิ ปิยังมะมะ”

ปิดท้ายด้วย คำไหว้พระมหาสังกัจจายน์ ตั้งนะโม 3 จบ

"อิมินาสักกาเรนะ สาวะกะสังโฆ กัจจายะนะเถโร มหาเตชะวันโต พุทธะโภคาวะโห ปาระมิตาโร อิทธิ ฤทธิ ติตะ มะณะตัง สะระณัง คัจฉามิ"

“ศรัทธา”...นำมาซึ่งปาฏิหาริย์? เชื่อไม่เชื่อโปรดอย่าได้...“ลบหลู่”.







Thank to :- https://www.thairath.co.th/lifestyle/culture/2633031
19 ก.พ. 2566 06:57 น. | รัก-ยม