ตถาคตจากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรีตถาคต เป็นพระนามที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าพระนามหนึ่ง เรียกเต็มว่า พระตถาคต
ตถาคต แปลได้หลายนัย [1] คือแปลว่า
• ผู้เสด็จมาอย่างนั้น
• ผู้เสด็จไปอย่างนั้น
• ผู้เสด็จมาสู่ลักษณะที่แท้
• ผู้ตรัสรู้ธรรมที่แท้จริง ตามที่เป็นจริง
• ผู้ทรงรู้เห็นอารมณ์ที่แท้จริง
• ผู้มีพระวาจาที่แท้จริง
• ผู้ตรัสอย่างไรทรงทำอย่างนั้น
• ผู้ทรงครอบงำ
ตถาคต เป็นคำที่พระพุทธเจ้าใช้เรียกแทนตัวพระองค์ เช่นตรัสว่า
“ขอถวายพระพร ตถาคตละอกุศลธรรมได้ทั้งหมดแล้ว เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยกุศลธรรม” [2] อ้างอิง
[1] ปปัญจสูทนี-อรรถกถา มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ มูลปริยายวรรค มูลปริยายสูตร. อรรถกถาพระไตรปิฎกฉบับมกุฏราชวิทยาลัย. [ออน-ไลน์]. แหล่งข้อมูล :
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=1&p=5[2] พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง.
Thank to :-
website :
https://th.wikipedia.org/wiki/ตถาคต Photo :
https://uttayarndham.org/dhama-daily
ผู้เขียน
หัวข้อ: 'ตถาคต' เป็นพระนามที่ใช้เรียก "พระพุทธเจ้า" พระนามหนึ่ง (อ่าน 983 ครั้ง)