.
ทุกชีวิตล้วนมุ่งหน้าสู่ความตาย พึงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ทำกิจที่ควรทำเถิดทหราปิ จ เย วุฑฺฒา เย พาลา เย จ ปณฺฑิตา
อฑฺฒา เจว ทลิทฺทา จ สพฺเพ มจฺจุปรายนา
ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งคนพาล ทั้งบัณฑิต ทั้งคนมี ทั้งคนจน
ล้วนเดินหน้าไปหาความตายทั้งหมด
ทุกนาทีมีใครบางคนจากโลกนี้ไป เราทุกคนล้วนยืนอยู่ใน "แถว" โดยไม่รู้ตัว ไม่มีใครรู้ว่ามีคนอยู่ข้างหน้าเราอีกกี่คน เราไม่สามารถขยับไปหลังสุดของแถว เราไม่สามารถก้าวออกจากแถว และเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงแถวนี้ได้
ดังนั้น ขณะที่เรายืนรอในแถวนี้
จงให้ความสำคัญ
จงหาเวลาให้ตัวเอง
จงคืนดีกัน
จงสร้างความสงบสุข
จงรักให้เต็มหัวใจ
จงเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ควรเปลี่ยน
จงทำให้ทุกช่วงเวลามีค่า
จงทำให้ใครบางคนยิ้มได้
จงทำให้ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขามีความหมาย
จงบอกคนสำคัญของคุณว่าคุณรักพวกเขา
จงให้มากกว่าที่คุณรับ
จงเรียนรู้จากความผิดพลาด
จงใช้ชีวิตโดยไม่เสียใจในภายหลัง
จงมั่นใจว่าคุณเป็นคนที่ดีที่สุดที่คุณสามารถเป็นได้
เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราก้าวออกจากแถวนี้ สิ่งเดียวที่เหลือไว้ คือความทรงจำที่เราสร้างให้โลกใบนี้_____________________
ขอบคุณบทความและภาพจาก :-
Facebook : The Amazing Life | 17 มกราคม เวลา 07:05 น.
https://www.facebook.com/theamazinglife99/photos/ทุกนาที-มีใครบางคนจากโลกนี้ไป-เราทุกคนล้วนยืนอยู่ใน-แถว-โดยไม่รู้ตัว-ไม่มีใครรู้/934860378829544/ 
ขอบคุณภาพจาก :
https://www.finearts.go.th/nanmuseum/view/46027-๒๙-ตุลาคม-วันออกพรรษา ยถา วาริวโห ปูโร คจฺฉํ น ปริวตฺตติ
เอวมายุ มนุสฺสานํ คจฺฉํ น ปริวตฺตติ
แม่น้ำเต็มฝั่ง ไม่ไหลทวนขึ้นที่สูง ฉันใด
อายุของมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมไม่เวียนกลับมาสู่วัยเด็กอีก ฉันนั้น
ตสฺมา อิธ ชีวตเสเส
กิจฺจกโร สิยา นโร น จ มชฺเช
เพราะฉะนั้น ในชีวิตที่เหลืออยู่นี้
ทุกคนควรกระทํากิจหน้าที่ และไม่พึงประมาท______________________________
อมฤตพจนา พุทธศาสนสุภาษิต สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)
ผู้เขียน
หัวข้อ: ทุกชีวิตล้วนมุ่งหน้าสู่ความตาย พึงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ทำกิจที่ควรทำเถิด (อ่าน 1114 ครั้ง)