ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: “พระแม่ลักษมี” ในเทวปกรณัม มหาเทวีผู้ทรงอานุภาพ "ด้านความรักและโชคลาภ"  (อ่าน 891 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 29338
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0
 :96: :96: :96:

“พระแม่ลักษมี” ในเทวปกรณัม มหาเทวีผู้ทรงอานุภาพ "ด้านความรักและโชคลาภ"


ภาพเขียนพระแม่ลักษมี ภายในวิหารฮินดู รัฐทมิฬนาฑู (ภาพโดย Ankushsamant ใน Wikimedia Commons สิทธิการใช้งาน CC BY-SA 3.0)



 st12 st12 st12

“พระแม่ลักษมี” ในเทวปกรณัม มหาเทวีผู้ทรงอานุภาพ "ด้านความรักและโชคลาภ"

นิยายเทวปกรณัมฮินดูหลายเรื่องที่นำเสนอเกี่ยวกับความรักและโชคลาภมักกล่าวถึง “พระลักษมี” พระนางคือตัวแทนของ ความรัก ความโรแมนติก โชคลาภ โดยเฉพาะที่โดดเด่น และกำลังเป็นกระแสในปัจจุบันคือ ทรงมีอานุภาพดลใจให้หนุ่มสาวมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน

สำหรับเรื่องราวในนิทานโบราณคดีภาษาสันสกฤตของอินเดีย หรือภารตนิยาย มีเรื่องราวของ พระลักษมี สอดแทรกอยู่มากมาย เช่น เรื่อง สุโลจนา เรื่องราวของเจ้าหญิงสุโลจนาแห่งปลักษทวีป นางต้องเข้าพิธีสมรสกับวิทยาธรผู้หนึ่ง แต่ก่อนพิธี 7 วัน พระมาธวะ เจ้าชายแห่งนครตาลธวัช เนื้อคู่ตัวจริงพยายามอย่างหนักเพื่อดั้นด้นมาพบนางให้ได้ และเป็นพระลักษมีที่มาแจ้งเรื่องนี้ให้สุโลจนาทราบด้วยการเข้าฝันนาง

แม้กระทั่งนิทานพุทธศาสนาอย่างเรื่อง กามนิต วาสิฏฐี คู่พระ-นางได้พบกันครั้งแรกยังมีพระลักษมีเข้ามา “มีเอี่ยว” เพราะเกิดขึ้นตอนฝ่ายหญิงเข้าพิธีระบำเดาะคลีถวายพระลักษมี ทั้งคู่พลันตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็นเสียอย่างนั้น

นอกจากความรักเชิงชู้สาวแล้ว พระลักษมียังมีอานุภาพด้านความรักแบบครอบครัว อย่างเรื่อง จันทรสวามี พราหมณ์จันทรสวามีเป็นผู้มีความรักให้บุตรทั้งสองอย่างมั่นคง แต่เกิดพลัดพรากจากกัน จันทรสวามีตามหาลูก ๆ อย่างอุตสาหะ และไม่ย่อท้อหรือสิ้นหวัง แม้จะติดตามไปผิดทาง กระทั่งมานอนอยู่บนต้นไทรใหญ่ พระลักษมีจึงมาโปรดด้วยการปรากฏพระองค์ ยื่นดอกไม้ให้จันทรสวามีดอกหนึ่ง แล้วกล่าวว่า



พระแม่ลักษมี (ภาพ : The MET)


“ดูก่อนจันทรสวามี ท่านจงรับดอกไม้นี่ไปเถิด นี่คือดอกปาริชาติในแดนสวรรค์ ร้อยปีจะบานสักครั้งหนึ่ง เรามอบให้ท่าน ทิพยบุปผาอันรวยรื่นชื่นใจนี้ ไม่มีมรรตัยชนคนใดจะเคยได้สัมผัสมาก่อน สำหรับท่านควรจะนับว่าเป็นบุคคลพิเศษที่สมควรจะได้รับ เพราะท่านมีความรักอันบริสุทธิ์ ยั่งยืนและจริงจัง และท่านได้ตกเป็นเหยื่อของชะตากรรมได้รับความทุกข์ยากมานานนักหนาแล้ว บุปผาสวรรค์นี้จะพลิกโชคชะตาของท่าน อย่างหน้ามือเป็นหลังมือ สิ่งที่สูญหายก็จะได้คืนมา ทุกข์โศกโรคภัยจะหายสิ้น น้ำตาจะกลับเป็นรอยยิ้มอันแสนสุข เพราะเรา ‘ภัทราลักษมี’ เทวีแห่งโชคดีมาเยือนท่านแล้วในวันนี้”

จากนั้นพระนางก็อันตรธานไป รุ่งเช้า จันทรสวามีได้พบลูก ๆ จนได้ เป็นที่น่าอัศจรรย์ แต่การพลัดพรากจากกันนานทำให้ลูกจดจำบุพการีมิได้ ก็ได้ดอกปาริชาติของพระลักษมีฟื้นฟูความทรงจำให้เด็กทั้งสอง เรื่องราวจึงจบบริบูรณ์

บางครั้งพระลักษมียังประทาน “โชคลาภ” ด้วยการให้บุตรผู้เปี่ยมบุญญาธิการ เช่น เรื่อง จันทรางคฑ กล่าวถึงพระเจ้าอินทรเสนผู้ครองแคว้นนิษัทต่อจากพระนล ผู้เป็นกษัตริย์ที่อ่อนแอ แต่ทรงปกครองแคว้นจนรอดพ้นอันตรายทั้งหลายไปได้ เพราะพระลักษมีประทานพระโอรสและสร้อยจันทรกานต์มาให้

อย่างไรก็ตาม อานุภาพด้านโชคลาภของพระลักษมีมิใช่สิ่งจีรังยั่งยืน ดังปรากฏในตอนหนึ่งเรื่อง วิทยุตประภา ความว่า

“พระลักษมีเทวีแห่งโชคลาภหาได้สถิตอยู่กับผู้ใดตลอดไปไม่ เมื่อมีโชคดี (ภัทราลักษมี) ได้ ก็ย่อมมีโชคร้าย (ปาปีลักษมี) เป็นของคู่กันธรรมดา”



พระแม่ลักษมี (ภาพ : The MET)


พระลักษมีไม่เพียงประทานโชคลาภแก่ผู้มีความรักอันบริสุทธิ์เท่านั้น ในเรื่อง หริศรรมัน พราหมณ์หริศรรมันนี้มิได้มีคุณวิเศษอันใด ทั้งพาตนเองตกกระไดพลอยโจนจากความไม่รอบคอบ จนกลายเป็นผู้มีตาทิพย์ เอาตัวรอดจากหลายสถานการณ์ย่ำแย่ต่าง ๆ ได้อยู่ร่ำไป พราหมณ์หริศรรมันบอกความลับในการเอาตัวรอดอย่างน่าเหลือเชื่อแก่ภรรยาว่า

“ใครจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ข้าเชื่อของข้าอย่างปราศจากข้อสงสัยว่า ‘พระภัทราลักษมี’ เทวีแห่งโชคลาภเป็นผู้อุปถัมภ์ค้ำจุนข้า บุคคลใดแม้มีวิทยาการล้ำเลิศแค่ไหน มีสกุลรุนชาติสูงส่งเพียงมด แต่ถ้าพระศรีไม่โปรดปรานแล้ว ชีวิตของเขาก็จะไม่มีวันประสบความสำเร็จดังปรารถนา ข้าเชื่อและข้าจงรักภักดีในพระเทวี ข้าถวายบรรณาการเป็นพลีแด่องค์พระศรี โดยเผาเครื่องหอมในถาดนำไปสังเวยที่ต้นตุลสีเพียงครั้งเดียว พระเทวีก็ทรงโปรดปรานประทานโชคให้แก่ข้า”

“พระลักษมี” ถือเป็นมหาเทวีที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความเจริญตาเจริญใจ มีน้ำพระทัยงดงาม อ่อนหวานนุ่มนวล พระสุรเสียงไพเราะ ทรงอุปถัมภ์ความสมบูรณ์ด้านต่าง ๆ ทั้งเสน่หา มิตรภาพ ความรัก ความสุขกายสบายใจ และความสมบูรณ์ในโภคทรัพย์ทั้งปวง พระนางจึงเป็นทั้งแบบอย่างความงามพร้อมในคติของชาวฮินดู และเป็นผู้นำโชคลาภมาประทานแก่ผู้บูชาอย่างแท้จริง

อ่านเพิ่มเติม :-

    • “พระคเณศ” ไม่ใช่ “เทพศิลปะ” รัชกาลที่ 6 ทรงทำให้เป็นเทพศิลปะ
    • “พระลักษมี” เทวีแห่งความงามและโชคลาภ ผู้มีสัญลักษณ์ “ศรีวัตสะ” มาจากทารก?
    • “พระตรีมูรติ” ภาวะรวมร่าง 3 มหาเทพ กับเทวรูปหน้าเซ็นทรัลเวิลด์ ที่คนไปขอพรความรัก






ขอขอบคุณ :-
ผู้เขียน : กองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม
เผยแพร่ : วันศุกร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2568
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรก : เมื่อ 20 กันยายน 2566
website : https://www.silpa-mag.com/culture/article_117740

อ้างอิง :-
- กิตติ วัฒนะมหาตม์. (2564). ตรีเทวปกรณ์ พระคเณศ พระลักษมี พระสรัสวดี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ประพันธ์สาส์น.
- ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา. (2534). ภารตนิยาย. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 17, 2025, 09:19:03 am โดย raponsan »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ