1. สัมมาสมาธิ ความเห็นถูกต้อง หรือการมีทิฏฐิที่ถูกต้อง มีอยู่ 4 อย่างคือ
1 เห็นทุำกข์ 2 เห็นสมุทัยแห่งทุกข์ 3 เห็นนิโรธ 4 เห็นทางไปสู่นิโรธ
2. มิจฉาสมาธิ
หมายถึงความเห็นผิด มีทิฏฐิที่ผิด รวม ๆ มีอย่างคือ
1.สัสสตทิฏฐิ เห็นว่าโลกนี้เที่ยง 2. อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นว่าโลกนี้ขาดสูญ
การเห็นผิดทางปฏิบัติคือ
1.เห็นผิดว่า การเข้าไปส้องเสพกามคุณเป็นทางสู่นิโรธ
2.เห็นผิดว่า การทรมานตนให้ลำบากเป็นทางสู่นิโรธ
3. ฌาน
หมายถึงการเพ่ง ( ทางศัพท์ ) ก็น่าจะอย่างนั้น
แต่ทางปฏิบัติ หมายถึง ลำดับของสมาธิ
มีตั้งแต่ อุปจาระฌาน เฉียดจะเป็นอัปปนาสมาธิ
ปฐมฌาน
ทุติยฌาน
ตติยฌาณ
จตุตถฌาน
ปัญจมฌาน
อรูปฌาน
4. วสี
หมายถึงความชำนาญในเรื่อง สมาธิ
มี 1.การอธิษฐานจิตให้เป็นสมาธิ 2.การกำหนดจิตเข้าออกอย่างรวดเร็ว 3.การกำหนดเวลา 4.การกำหนดปัจจเวก 5.การทรงฌาน
น่าจะสั้นพอนะครับ