ก็ตอบคำถาม โดยรวม ที่ถามกันมาว่า ทำไมบางท่าน ปฏิบัติ ได้เร็ว มาก บางท่าน เกือบ 10 ปีแล้วก็ยังไม่ได้เลื่อนขั้น ประมาณนี้ กับจดหมาย ที่ถามอย่างนี้ อันที่จริงตอบอย่างเกรงใจ ก็อยู่ ปฏิปทา 4
ตอบอย่างไม่เกรงใจ ก็คือ ท่านปฏิบัติ กันอย่างขี้เกียจ แบบขอไปที ประมาณนี้แหละนะจ๊ะ ( อันนี้พยายามพูดให้ไพเราะ และ ไม่เสียดแทงใจแล้วนะ )
ที่นี้ปฏิบัติ ได้เร็ว เท่าที่เห็น เท่าที่พบ ก็คือ ขยัน ปฏิบัติ เอาจริง เอาจังในการปฏิบัติ และหมั่นแจ้งอารมณ์กรรมฐานอย่างต่อเนื่อง
ปฏิบัติได้อย่างกลาง ก็ทำบ้าง ไม่ทำบ้าง แต่ปฏิบัติ ยังมีมากกว่าไม่ทำ ไม่ขยันแจ้งกรรมฐาน อันนี้อยู่ระดับกลาง เห็นเป็นอย่างนี้จริง ๆ
ปฏิบัติอย่างอ่อน ก็คือ ทำบ้าง ไม่ทำบ้าง ไม่ทำ จะมาก กว่าทำ เจอพระอาจารย์ที ก็ทำที ปฏิบัติที พอห่างกันก้เลิกปฏิบัติ อันนี้มีจำนวนมากอยู่เหมือนกัน ก็ เป็นไปตามบุญตามกรรม กันนะจ๊ะ
ปฏิบัติอย่างแย่ ก็คือ ต่อหน้าก็ไม่ทำ หลับหลังก็ไม่ทำ เอาแต่พูดจ้อ อวดตน อันนี้แย่ จริง ๆ ต้องรอเวลาอย่างเีดียวเหมือนกัน ต้องค่อย ๆ เพิ่มคำสอนให้มากขึ้น แต่โอกาสอย่างนี้ก็น้อยจริง ๆ ที่ได้เจอพระอาจารย์
ก็ตามนี้นะจ๊ะ อย่ามัวแต่ไปโทษเวร โทษกรรม บุญก็ดี บาปก็ดี มาจากเราเป็นผู้กระทำ
อย่ามัวนั่งรอให้สำเร็จธรรม เป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่สร้างบารมีภาวนาธรรมไปด้วย
อย่ามัวให้กรรมร้ายหายไปเอง หากไม่สร้างกรรมดี มาช่วยบ้าง ก็จะแย่
เจริญพร / เจริญธรรม
