พิมพ์

[นิรนาม_พุทโธ]

ผมเอง ก็ใช่ว่า จะมีสุขภาพ ดีกว่าใครเท่าไหร่ แต่อาศัยบุญทำมาพอสมควร อธิษฐาน ขออายุ และ พละ เป็นหลัก


เมื่อเดือนก่อน ผมมีสหายธรรม ท่านหนึ่ง ที่จริง ก็ไม่ถึงสนิท ชิดเชื้อ เพียงได้พูดคุยกันบ้าง

ตอนนี้สหายธรรมท่านนี้ ได้ป่วยและล้มเจ็บ ด้วยโรค อัมพาต ครึ่งซีก

บรรดาเพื่อน ของ สหายธรรมท่านนี้ ที่สนิทกัน ช่วงแรก ๆ ก็ไปดูกันอยู่บ้าง

แต่หลังจากผ่านมา ไดประมาณ เดือน กว่า ๆ

ผมซึ่้งเป็นสหายธรรม ปลาย ๆ ก็ได้มีโอกาสไปเยี่ยม สหายธรรม ท่านนี้

อาการที่ได้พบเห็น น่าเวทนา มาก ๆ เพราะคนที่เคยขยับไปไหน มาไหนได้อย่างสะดวกวันนี้ ต้องนอนอยู่กับพื้น

เป็นหลัก อาการปากเบี้ยว แขนยกไม่ได้ ขาไม่ทำตาม

สหายธรรม ท่านนี้ ได้ร้องไห้ และพูดกับผมว่า

ฉัน ทำกรรมอะไรไว้นี่ ถึงได้มีสภาพอย่างนี้ ฉันเป็นคนที่ทำุบุญ ทำทาน เป็นมาก ๆ

( ที่จริง สหายธรรมท่านนี้เป็นคนมีฐานะ ชอบทำบุญ ชอบไปช่วยงานวัด ประจำ )

พูดให้ผมฟัง แล้ว น้ำตาก็เอ่อไหล ออกมาเป็นที่น่าเวทนา

ธรรมะ ใด ๆ ที่เราศึกษา มาในสถานการณ์อย่างนี้

ควรจะใช้ คำพูด ใด ๆ ที่เรียกว่า สหายธรรมได้

ผมเองไม่ได้กล่าว ธรรมะ เลยสักนิด เพราะเสียงธรรมะ มันจุกอยู่ที่คอ ว่า

   สังขารทั้งหลาย ไม่เี่ที่ยงหนอ มีความแปรเปลี่ยน ไปเป็นธรรมดา

   ท่านทั้งหลาย จงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด

ผมไม่รู้จะกล่าวอะไร ให้สหายธรรม ผมได้รับทราบ

การไปเยี่ยมของผม จะมีความหมายอะไร ที่จะช่วยได้




ที่จริง ผมก็อยากทราบว่า ถ้าเป็นท่านสมาชิก ที่ไปเยี่ยม และ จะช่วยเหลือ จะช่วยอย่างไร

ถ้าจะปลอบ ก็ควรทำอย่างไร

ผมเดินออกมาจากห้องคนป่วย และ คิดว่าจะทำอย่างไร ที่่จะได้สื่อธรรมะกับสหายธรรมได้

อย่างน้อยได้มีธรรม เป็นเ้ครื่องอุ่นใจ ถึงแม้เรา้เองจะต้องอยู่สภาพอย่างนี้ ก็ตาม ทำอย่างไรจะให้สหายธรรม

ท่านนี้ได้รับความสุข

ผมได้ไปที่ร้านหนังสือ ที่ใกล้กับโรงพยาบาล และได้ซื้อหนังสือธรรมะ เล่มหนึ่งที่หน้าปกเขียนชื่อเรื่องว่า

     มืดมา สว่างไป
     สว่างมา และ ต้องสว่างไป

และหนังสือ ของคนป่วยท่านหนึ่ง ที่ป่วยขยับไม่ได้ มาวางทิ้งไว้ที่หัวเตียง

ความคิดผม ตอนนั้น ที่จริง ก็คิดได้เท่านี้

[raponsan]

เห็นใจเป็นอย่างยิ่งครับ ถ้าจะให้แนะนำ ควรอ่านเรื่อง"คนค้นกรรม"ทั้งสองภาคของผม

และไปที่"บ้านสวนพีระมิด" แนะนำให้ดูวิดีโอก่อน ที่

http://www.baansuanpyramid.com

การที่คนป่วยร้องไห้ พูดตัดพ้อเรื่องกรรม เห็นชัดว่า

คนป่วยเจริญสติไม่ได้ (ไม่ได้ซ้ำเติม แต่กล่าวเชิงวิชาการ)

การที่คนเราไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อน(เกิดเหตุการณ์ที่ไม่ประสงค์)

ทำให้ทำใจลำบากเมื่อประสบปัญหา การอ่านหนังสือธรรมะในช่วงเวลานี้

อาจไม่มีผล เพราะไม่ได้เตรียมเสบียงไว้


ขอให้ธรรมคุ้มครอง

 

[ISSARAPAP]

ผมว่า เมื่ออยู่ในสถานการณ์อย่างนั้น สำหรับเราที่เป็นแค่ผู้เยี่ยม แล้วย่อมไม่สามารถหยั่งลงไปในใจของคนป่วย
ได้หรอกครับ ก็คงต้องเยี่ยมกัน แต่ควรน้อมใจกับมาที่เรา ว่าถ้าเป็นเราบ้างจะทำอย่างไร ? ผมว่าเราก็จะได้คำตอบ

เพราะชีวิตเป็นของใคร ของมัน

การอนุเคราะห์ ก็ต้องดูความเหมาะสม

เหมือนเราเห็นคนขาขาด ถามว่าเราสงสารเขาไหม ? ก็คงตอบสงสารครับ ? แล้วเราจะช่วยอะไรเขา

ถ้าไม่ใ่ช่ ญาติพี่น้อง เพื่อนสนิท จะมีสักกี่คนที่จะลงไปช่วยครับ

ในโลกนี้ มีคนที่น่าสงสารมากมาย จริง ๆ ครับ แต่เราจะช่วยคนเเหล่านั้นได้สักกี่คนครับ

ดังนั้น บรรดาพุทธสาวก จึงต้องเลือกว่าอย่ามาเกิดอีกเลย เพราะถ้ามาเกิดอีก ก็จะมีแต่ความทุกข์ มากมาย

ส่วน บรรดาโพธิสัตว์ นั้นก็ต้องช่วยครับ ช่วยคนนี้ ช่วยคนนั้น ช่วย ๆ แต่หาเหตุผล ไม่ได้หรอกครับ

เหมือนชาวนากับงูเห่า ก็ประมาณนั้นละครับ


ข้อแนะนำนะครับ
 เมื่อเราไปเยี่ยมคนป่วย อย่างนี้ครับ

1.เจริญ พรหมวิหาร 4 ครับ  เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ครับ
2.พยายามอย่าพูดมากครับ นั่งนิ่ง ๆ ยิ้มด้วยการเจริญแผ่เมตตา
3.รับปากในเรื่องที่ควรทำครับ
4.ถ้าเป็น สหายธรรม จริง ๆ ควรไปเยี่ยมอย่างน้อย อาทิตย์ ละครั้ง
5.ช่วงแรก ๆ ผมว่า นิมนต์ พระอาจารย์ ที่สหายธรรม เคารพไปด้วยจะดีครับ
6.หลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่ง แล้ว สื่อธรรมะ ควรใช้ให้เป็นประโยชน์ครับ

 

[หมวยจ้า]

ให้กำลังใจ คร้า

เพราะ นีย์ เคยป่วยนอนลุกไม่ขึ้น อยู่ที่ รพ. คร้า 1 อาทิตย์

ช่วงนั้น มีเพื่อนมาเยี่ยมอยู่ประมาณ 10 กว่าคน

ถึงแม้ มาแล้ว จะไม่ได้พูดอะไรกันมาก

แต่นีย์ ก็ดีใจ ที่ทุกคนมาเยี่ยม ถึงแม้ว่าบางคนมาเยี่ยมไม่ถึง 10 นาทีก็กลับ

แต่น้ำใจ ที่เขาอุตส่าห์ เดินทางมาเยี่ยมเรานั้น ใช้เวลามากกว่า 10 นาที คร้า

ในกรณี อย่างนี้ ไปเยี่ยม คร้า

บางครั้งอาจจะไม่้ต้องพูด อะไร มาก

ของฝาก แสดงถึง น้ำใจ ความเอื้ออาทร คร้า

ล้วนแล้วเป็นสิ่งที่ แสดงออกถึง ความเป็นมิตรสหาย คร้า

ส่วนคนป่วย อาจจะมีอารมณ์ ไม่มั่นคงในธรรมบ้าง

ก็ใช้เวลา คร้า ปลอบ

คนที่ไม่เคย เตรียมตัว เตรียมใจ กับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ปุถุชน ก็ต้องมีอารมณ์บ้าง

แต่ในที่สุด เวลาจะเป็นเครื่องคำตอบ คร้า

ลองไปดู เรื่องจริงผ่านจอของคน ที่โดนน้ำกรดสาด ดูก็จะพอเข้าใจ คร้า



ที่สำัคัญ คือ ลูก หลาน คร้า เราเองก็ช่วยอะไรไม่ได้มากกว่า สหายธรรม หรอก คร้า


คติธรรม จาก หลวงพ่อพุทธทาส คร้า

    เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง

เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน......