ความไม่เชื่อ เรื่อง สวรรค์ นรก แบบ ภพภูมิ เป็นอุปสรรค กับการภาวนาหรือไม่ครับ
คือ ส่วนตัวไม่เชื่อ เรื่อง นรก สวรรค์ ทีเป้นภพภูมิ แต่เชื่อ เรื่อง นรก สวรรค์ ที่เกิดสัมผัสจากอายตนะ ที่เป็นปัจจุบันในใจนี้มากกว่า ครับ
ไม่ทราบว่าความคิด อย่างนี้จะทำให้เกิดอุปสรรคต่อการปฏิบัติอย่างไรบ้างครับ
ตอบได้เลยว่ามีอุปสรรคแน่นอนจ๊ะ เพราะ แล้วเราจะปฏิบัติกันไปเพื่ออะไร เพื่อให้เขามาชมเราหรือ เพื่อให้เรามีลาภสักการะมากขึ้นหรือ เพื่อเหาะได้งั้นหรือ เพื่ออะไร ... ?
ที่เรามาปฏิบัติกันก็เพื่อ ให้กิเลสที่มีในตัวเราลดน้อยลง จนถึงไม่มีกิเลสอีกต่อไป ละเพื่อให้เห็นสัจจะความเป็นจริงอย่างที่สุด ไม่ใช่หลอกตัวเองไปวันๆ อย่างเช่นว่า ฉันนี้สวย(มากก) ฉันนี้หล่อ(มากก) ที่แท้อย่างที่สุดคือเราก็ต้องแก่ ต้องมีเนื้อหนังเหียวย้น
แล้วคุณเป็น ขาวพุทธหรือเปล่าละ?
อะไรที่บอกความเป็นชาวพุทธละ?
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
คืออะไร?
หรือก็แค่เพียงว่า ว่า ตามเขากัน เขาว่ากัน เราก็เลยว่ากับเขาด้วย?
มีความมาในภาษาอยู่นัยหนึ่ง คือ สิ่งนั้นมี ชื่อเรียกสิ่งนั้นจึงมี
ผู้เรียนรู้ภาษามากกว่าหนึ่งภาษาจะสามารถเข้าใจได้ดี
เพราะ ในภาษานั้นๆ มีการเรียกชื่อมี สิ่งนั้นจึงมี
ถ้าอย่างนั้น มีสิ่งที่น่าคิด เช่นว่า
บางคนทำไมละลึกชาติได้?
คนตายแล้วฝื้นได้อย่างไร?
ตายแล้วไม่เปื่อยไม่เน่าได้อย่างไง?
เรามีซิกซ์เซ้น มีรางสังหอนกันได้อย่างไร?
เราอธิฐานขอพรกันได้อย่างไร?
หลายคนอ่านจิตอ่านใจกันได้อย่างไร?
บางครั้งเรารู้อนาคตก่อนได้อย่างไร?
บางคนทำไมมีความสามารถพิเสธไม่เหมือนใคร่?
ผีมีด้วยหรือ? ต้องทำอย่างไรถึงจะได้ไปเป็นผี?
คนเราทำไมเกิดมาไม่เหมือนกัน ?
ทั้งๆที่ ก็มาจากพ่อและแม่เดียวกัน ลูกบางคนได้เกิดเป็นหญิง บางคนได้เกิดเป็นชาย
ลูกบางคนเกิดมาตัวสูง บางคนเกิดมาตัวเตี้ย
รวมไปถึงนิสัยไม่เหมือนกัน ทั้งๆที่ก็มาจากพ่อแม่เดียวกัน
หลายเรื่องที่หยิบยกขึ้นมาอาจถึง จะเห็นได้ว่า เป็นเรื่อง ระหว่างภพภูมิ ไม่ใช่จะมีแต่เรื่องของสะภาวะปัจจุปัน
และถ้านรกไม่มีแล้ว คนทำไม่ดีแล้วไปไหน? ได้รับผลอย่างไร?
และก็เช่นกัน คนทำดี แล้วไปไหน? ได้รับผลอย่างไร?
สรุป ถ้าไม่เชื่อว่านรกมี สรรคมี แล้ว ก็เป็นการยากที่จะปฏิบัติ เพราะก็จะคิดว่า จะปฏิบัติไปทำไม ไม่เห็นจะมีอะไร
ที่นักปฏิบัติ ปฏิบัติก็เพราะเห็นประโยชน์จากสิ่งที่ทำจึงทำ เช่นนี้
(ตัวอย่างว่า เห็นประโยชน์จากการกิน เพื่อทำให้อิ่มท้องไห่หิว ทุกข์ไม่เกิด ระงับปวดท้องไปได้ จึงทำการกินให้อิ่มท้องเพียงพอต่อความต้องการ ไม่กินจนมากเกินไป)
หรือถ้าศึกษาในพระไตรปิฏก รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องวิมานวัตถุ ก็จะเห็นเรื่องสรรค์มีระบุบอกชัดเจน
หรือถ้าปฏิบัติจนถึงระดับ ก็สามารถพิสูทได้ด้วยตัวเอง
ผู้ปฏิบัติรู้เขาใจ กลัวป้องกันไม่ให้ตนเองตกไปสู่อบาย นรก จึงหันมาทำการปฏิบัติป้องกันไว้
ผู้เขียน
หัวข้อ: ความไม่เชื่อ เรื่อง สวรรค์ นรก แบบ ภพภูมิ เป็นอุปสรรค กับการภาวนาหรือไม่ครับ (อ่าน 8146 ครั้ง)