พิมพ์

[raponsan]

ทำไมผู้หญิงชอบทำบุญมากกว่าผู้ชาย? (ยกเครดิตให้คุณฟ้าใส)

 

ผู้หญิงมีจุดมุ่งหมายในชีวิต (นิพพาน)
มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เป็นที่พึ่ง ที่ระลึกมีศีล ศรัทธา จาคะ ปัญญา
 มากกว่าผู้ชาย ส่วนผู้ชายส่วนใหญ่
ก็มุ่งมั่นในการสร้างครอบครัว สร้างรายได้
 มาจุนเจือครอบครัว หรือไม่ก็ยังติดอบายมุขอยู่
จึงไม่มีเวลาเข้าวัด ฟังเทศน์ผู้หญิงจะชอบทำบุญ
ทำกุศล ไหว้พระไหว้ ทำบุญตักบาตร เตรียมอาหาร
 ผู้ชายจะออกไปแนวชอบดูพระ สะสมพระอะไร
แบบนั้นไปมากกว่ามาทำบุญตักบาตร
เพราะสัญชาติญานของผู้หญิงจะโน้มเอียงไปทาง
ประเพณีและวัฒนธรรมมากกว่าผู้ชาย และก็ได้รับ
การอบรมสั่งสอนให้ปฏิบัติตน
เป็นกุลสตรีมาแต่กำเนิดเพื่อเป็นตัวอย่างที่ดี
ของลูกหลานในรุ่นต่อไปค่ะ

 

ผู้หญิงเข้าวัดไปทำบุญโดยการถวายสังฆทานแก่สงฆ์และฟังเทศน์มากกว่าชายน่าจะเป็นด้วยผู้หญิงมีความ
ละเอียดอ่อนและความเกรงกลัวต่อบาปหิริโอตัปปะมากกว่าชายหญิงมีอุปสรรคมากกว่าชายในการเข้า
ถึงธรรมะขั้นสูงหรือนิพพานเนื่องจากกายภาพสรีระทำให้ต้องใช้ความพยายามสูงกว่าชายในการสร้างกุศล

 

ที่มา  http://www.dechadee.com/dokkaew.html

------------------------------------      


กระทู้นี้ต้องให้เครดิตกับคุณฟ้าใส  เนื่องจากคุณฟ้าใสเคยตั้งข้อสังเกตว่า
ทำไมสถานปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่ จึงมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย
เพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ  กรุณาช่วยแสดงความเห็นกันหน่อยนะครับ

[Pra Srikanet]

ขอตอบจากวินาทีแรกที่รู้สึกก่อนนะจ๊ะ
น่าจะเป็นเพราะผู้หญิงมีความอ่อนโยน เห็นอกเห็นใจมากกว่าผู้ชาย
และถ้าอีกเหตุผลนึงก็อาจจะเป็นเพราะผู้หญิงมีมากกว่าผู้ชาย (ฮิๆ)

[nimit]

สตรี โดยกำเนิดในศาสตร์แห่ง ซินแส ถือว่าเป็นผู้มีธาตุเย็น ดังนั้น สตรี จึงมีความอ่อนไหว ต่อความดี อ่อนโยน นุ่มนวล ซึ่งเป็นคุณสมบัติ ของผู้ปฏิบัติธรรม เบื้องต้น

บุรุษ โดยกำเนิดจัดเป็น ธาตุไฟ เป็นผู้มีความเข้มแข็ง กระด้าง เร่าร้อน


5555555 ;D

[ธุลีธวัช (chai173)]

ทำไมผู้หญิงชอบทำบุญมากกว่าผู้ชาย? (เครดิตคุณฟ้าใส)
ทัศนะของผู้ชายคนหนึ่ง
จากที่คุณฟ้าใสให้เครดิตไว้ ก็ถูกอยู่ถ้าสังเกตจะเห็นได้อย่างเด่นชัดในทุกสถานปฏิบัติธรรม หญิงนั้นมากกว่าชายจริง เท่าที่ผมไปสัมผัสที่วัดอัมพวัน(หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม) จ.สิงห์บุรี,วัดมเหยงค์(หลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี) จ.อยุธยา,วัดสังฆทาน(หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ) จ.นนทบุรี   
ผมพินิจจากเท่าที่เคยเจอะเจอและมีโอกาสสนทนาอย่างนี้ว่า ความที่เกิดเป็นหญิงเพราะคับแคบในกุศลด้วยหญิงนั้นอ่อนโยนก็จริง แต่ก็อ่อนตามด้วย สังคมวางแนวทางให้หญิงต้องเคารพสามี ชีวิตการครองเรือนนั้นหญิงละเอียดอ่อนมากพูดให้สั้นคือเกิดเป็นหญิงต้องมีสามีนั่นเอง นี่ก็เป็นความคับแคบหนึ่ง ดังนั้นเมื่อเจอทุกข์ในชีวิตแต่งงานจึงได้คิด กว่าจะใฝ่รู้ใฝ่ปฏิบัติได้ก็ได้เพียงแค่ทาน,ศีล จึงไปพบเห็นหญิงในสถานปฏิบัติธรรมมาก การจะเข้าสู่การภาวนาได้นั้นต้องสั่งสมเรียนรู้มากกว่า หรืออย่างเก่งเท่าที่สังเกตเห็นคือ สวดมนต์เก่ง นั่นคือจุดเริ่มต้น แต่หญิงที่ปฏิบัติภาวนาเก่งพบว่าเป็นสาวโสดเสียมาก(หญิงมีบุญมักจะไม่มีสามี) ถึงแม้มีสามีท้ายสุดก็ต้องหย่าร้างมาใช้ชีวิตสันโดษแบบผู้ทรงศีล(บวชชี)   
มีข้อให้สังเกต พระสาวิกาส่วนใหญ่มักผิดหวังในความรัก ครอบครัวล่มสลาย เพราะความรักพันธ์ผูกนี่เองจึงตัดสินใจช้ากว่าชายในการเจริญภาวนา อย่างที่กล่าวหญิงยังติดกุศลเพียงทาน,ศีล จึงอยู่แค่ชั้นกามาวจรภูมิ ไปชั้นรูปาวจรภูมิ,อรูปาวจรภูมิ ไม่ได้เว้นเสียแต่ภาวนาหญิงหรือชายไปสู่ชั้นพราหมหมด  
ผมทิ้งท้ายไว้อย่างนี้ว่า หากดวงจิตยังยึดหน่วงอยู่กับการอ่อนโยน,อ่อนตาม สนองต่อความพึงพอใจของชายด้วยความเป็นหญิงที่คับแคบในกุศลย่อมไปสู่ธรรมชั้นสูงยาก ผิดจากหญิงที่มีบุญมักจะไม่แต่งงาน ไม่ใส่ใจในกาม
:signspamani:ผมอธิบายถึงความคับแคบในกุศลให้ชัดอย่างเช่น ความรักสวยรักงาม,ความสะอาดสอ้าน,ความมานะถือดี(อยากเด่น),ความช่างคิดช่างฝัน,ความทะเยอทะยาน,ความเย่อหยิ่ง,ความริษยา,ความรัก,ความมีสรีระเป็นที่คุดคู้จุติแห่งสัตว์ อย่างนี้..............สวัสดี!