พิมพ์

[raponsan]

นิทานธรรมะ : เทวดากับการบวช

นานมาแล้ว มีพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบรูปหนึ่ง จำวัดบวชเรียนมาหลายพรรษาคอยเทศนาธรรมให้แก่ชาวบ้านที่มาทำบุญทั้งหลาย จนกระทั่งวันหนึ่งมีญาติโยมเดินทางมากราบท่านที่วัด พร้อมกับตั้งคำถามว่า

‘พระคุณเจ้าขอรับ เหตุใดจึงยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในโลก สละตนเพื่อออกบวช’
พระคุณเจ้าได้ยินดังนั้น จึงตอบกลับไปว่า
‘เพราะอาตมาอยากพ้นทุกข์ ไม่อยากกลับมาเวียนว่ายตายเกิด’
‘การที่คนเราจะพ้นทุกข์ได้นั้น จะต้องทำอย่างไรบ้างขอรับ’
‘การที่คนเราจะพ้นทุกข์ได้ จักต้องรู้จักน้อมนำหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเข้ามาใส่ใจ และนำมาปฏิบัติ ฝึกจิตให้หลุดพ้นจากกิเลสทั้งหลาย’

 

หลังจากที่สนทนากันได้ระยะหนึ่ง ชายคนดังกล่าวก็กลับไปที่บ้านของตน พร้อมทั้งครุ่นคิดถึงคำสอนของพระคุณเจ้า จนกระทั่งตระหนักได้ว่า การจะปฏิบัติหาทางดับทุกข์ทั้ง ๆ ที่ยังเป็นฆราวาสอยู่นั้นคงเป็นไปได้ยาก มีเพียงการบวชเป็นพระสงฆ์ ผู้ละจากทางโลกเท่านั้นถึงจะมีทางเป็นไปได้

เมื่อคิดได้เช่นนี้แล้ว ชายคนดังกล่าวก็เดินทางกลับยังวัด กราบพระคุณเจ้าอีกครั้ง พร้อมกับขอบวชเป็นพระสงฆ์สืบทอดพุทธศาสนา ตลอดเวลาที่ท่านบวชก็ได้หมั่นสวดมนต์ภาวนา เจริญในธรรม รักษาศีลบริสุทธิ์เป็นเวลานานกว่าสิบสองพรรษาจึงบรรลุมรรคผล สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ภายหลังเมื่อได้ละทิ้งสังขารไปแล้วก็ได้เข้าสู่กระแสนิพพาน ลงมาโปรดแสดงธรรมแก่เทพเทวดาที่อยู่บนสวรรค์ เล่าถึงความเป็นมาและอานิสงส์ของการบวชที่สามารถทำให้พ้นจากทุกข์ได้

 

เมื่อเทพเทวดาเมื่อได้ยินได้ฟังดังนี้แล้ว บางท่านก็บังเกิดจิตศรัทธาคิดอยากจะออกบวชเช่นนั้นบ้าง จึงได้ทูลถามพระอรหันต์เจ้าว่า
‘หากพวกข้าพเจ้าต้องการบวชเป็นพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าบ้าง จะได้หรือไม่พระเจ้าข้า’
พระอรหันต์ทรงตอบกลับไปว่า ‘ไม่ได้’

‘ทำไมถึงไม่ได้ละพระเจ้าข้า’ เทพ เทวดาเอ่ยปากทูลถาม
‘เพราะผู้ที่จะบวชเป็นพระสงฆ์ในพุทธศาสนาจำเป็นต้องมีกายเนื้อ และเป็นมนุษย์เท่านั้น ทั้งนี้ก็เนื่องมาจากมนุษย์มีพร้อมด้วยขันธ์ทั้งห้า เป็นผู้ที่ประสบทั้งความสุขและความทุกข์ สามารถเข้าถึงหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงตรัสสอนถึงความทุกข์ทั้งปวงได้เป็นอย่างดี’

 

เมื่อได้ยินได้ฟังดังนั้นแล้ว เทวดาทั้งหลายต่างก็ตระหนักถึงความจริงว่า ถึงแม้นพวกตนจะมีอานิสงส์ผลบุญมากมายสักเพียงไหน ก็ไม่อาจจะบวชเป็นพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าได้เหมือนกับตอนที่ยังเป็นมนุษย์

ดังนั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่มีเทวดาองค์ใดกำลังจะลงมาเกิดกายเป็นมนุษย์ ต่างก็ตั้งจิตอธิษฐานเอาไว้ว่า
‘...หากแม้นได้เกิดกายเป็นมนุษย์ ก็ขอให้ข้าพเจ้าได้เกิดเป็นชายและมีโอกาสบวชเป็นพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าด้วยเถิด’

 

เรื่องดังกล่าว แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการบวชเป็นพระสงฆ์ ที่มีผู้คนจำนวนมากมองเห็นการบวชเป็นเพียงพิธีทางศาสนาที่ต้องปฏิบัติสืบทอดต่อ ๆ กันมา เมื่อมีโอกาสบวชเข้าไปแล้วก็ไม่ตั้งใจศึกษาปฏิบัติธรรม
ทั้งนี้ คงลืมนึกไปสิ้นว่า....ตนโชคดีเพียงใด ที่ได้เกิดกายเป็น ‘คน’

สะพานธรรม...ผู้บันทึก

ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=40942
ภาพจาก http://www.dmc.tv/

[raponsan]

เทวดาสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มาขออาตมา ให้บวชเณรให้ เพราะขาดอานิสงส์บวชเณร

คำสอนพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) จากหนังสือ ตายแล้วไม่สูญ..แล้วไปไหน

    "..ผีที่มาขอส่วนมากต้องการเหมือนกันคือ ขอพระพุทธรูปหนึ่งองค์ หน้าตักให้เกิน ๔ นิ้วขึ้นไป ผ้าผืนหนึ่งหรือผ้าไตรผืนหนึ่งก็ได้ และก็มีอาหารเล็กน้อย จะเป็นอาหารแห้งหรืออาหารสดก็ได้ทั้งนั้น

     ต่อมามีแปลกอยู่รายเดียว ขอให้บวชเณร คนที่มาขอเป็นเทวดาสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
    จึงบอกว่า "ฉันจะบวชพระให้เอาไหม"
    ท่านเทวดาบอกว่า  "ไม่เอา"
    ถามว่า  "ทำไม" 
    ตอบว่า "อานิสงส์บวชพระของผมมีแล้ว ผมขาดอานิสงส์บวชเณร"

    ถามว่า  "อยู่ที่ไหน" ท่านเทวดาพาไปวิมาน
    ถามว่า "มีวิมานสวยขนาดนี้ยังจะขอบวชเณรอีกหรือ"
    เขาก็ชี้ให้ดูวิมานข้างๆ ซึ่งสวยกว่าวิมานของเขา เพราะวิมานที่สวยกว่าเขามีอานิสงส์บวชพระ บวชเณร และสังฆทาน แต่ผมขาดอานิสงส์บวชเณรจึงสู้เขาไม่ได้

     

    เป็นอันว่าเทวดายังมาขอเลย ไม่ใช่แต่ขอเฉพาะผีที่ยากจนเสมอไป
    ขนาดมีวิมานแพรวพราวยังมาขอ ก็เลยจัดการบวชเณรให้.."

ที่มา http://www.luangporruesi.com/710.html
ภาพจาก http://1.bp.blogspot.com/

[raponsan]

น้อยใจพระไม่ให้บวช ตัดสินใจผูกคอปลิดชีพ

หนุ่มใหญ่ชอบทำบุญ น้อยใจพระไม่ให้บวช เขียนจดหมายลา คว้าผ้าถุงผูกคอตายใต้ถุนบ้าน หลังก่อนหน้าพยายามฆ่าตัวตายมาหลายครั้งแล้ว แต่ญาติๆ ช่วยไว้ทัน...

เมื่อวันที่ 12 ก.ย. 2556 ร.ต.ท.ศรายุทธ กองเกตุ พนักงานสอบสวน สภ.บ้านติ้ว อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ รับแจ้งเหตุมีคนผูกคอเสียชีวิต ที่บริเวณใต้ถุนบ้านเลขที่ 85 หมู่ 2 ต.บ้านติ้ว อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ หลังได้รับแจ้งเหตุดังกล่าว จึงพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง รุดไปตรวจสอบ

ที่เกิดเหตุเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว ยกพื้นสูง บริเวณใต้ถุนบ้าน พบศพ นายสุพล คำพิมพ์ อายุ 36 ปี สภาพใช้ผ้าถุงผูกคอตัวเองกับคานใต้ถุนบ้านจนเสียชีวิต ใกล้กันเจ้าหน้าที่ตำรวจพบแคร่ไม้ไผ่ 1 ตัว คาดว่าผู้ตายคงจะใช้เหยียบเพื่อปีนขึ้นไปผูกคอ ซึ่งจากการตรวจชันสูตรพลิกของแพทย์ระบุว่า เสียชีวิตมาแล้วประมาณ 4-5 ชั่วโมง

 

    จากการตรวจสอบภายในกระเป๋ากางเกงของผู้ตาย เจ้าหน้าที่พบจดหมายลาตาย มีใจความว่า
    ขอให้ช่วยทำบุญซื้อหนังสือพระไตรปิฏกถวายวัดอุทิศส่วนกุศล เพื่อตนเองจะได้หลุดพ้น ไม่กลายเป็นเปรต และได้ไปเกิดเป็นเทวดา พร้อมกับกล่าวขอโทษพ่อแม่ และจะขอเกิดในชาติหน้าเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่
    นอกจากนี้ ยังได้ฝากอวยพรให้ทุกคนโชคดี ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดตามวัฏสงสารอีก

ทั้งนี้ เจ้าหน้าที่ได้สอบสวนญาติของผู้ตาย ทราบว่า นายสุพลอาศัยอยู่กับครอบครัว มีอุปนิสัยชอบทำบุญเข้าวัดเป็นประจำ ก่อนหน้านี้ ผู้ตายบ่นว่าอยากบวช แต่พระไม่ให้บวช จึงพยายามฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง แต่ญาติๆ ได้ห้ามปรามและช่วยไว้ได้ทัน แต่ครั้งนี้ คาดว่าผู้ตายคงจะแอบย่องลงมาเพียงคนเดียวในช่วงกลางดึก จึงทำให้ไม่มีใครเห็นและช่วยเหลือได้ทัน ซึ่งทางญาติไม่ติดใจในสาเหตุการเสียชีวิต เจ้าหน้าที่จึงมอบศพให้ญาติบำเพ็ญกุศลทางศาสนาต่อไป.

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.thairath.co.th/content/region/369363

[ธุลีธวัช (chai173)]

เรื่องน่าเศร้าอย่างนี้ ทำให้ผมนึกถึงหลวงปู่ย้า มโนธรรม ซึ่งปัจจุบันท่านละสังขารไปกว่าสองปีแล้ว จากที่ทราบประวัติหลวงปู่ย้าท่านมีอุปนิสัยดื่มทานน้ำเมาจัดบั้นปลายอยากบวชแต่ไม่มีอุปัชฌาย์ไหนบวชให้ แต่ที่สุดแล้วหลวงปู่ท่านก็บวชได้ในที่สุดและปฏิบัติภาวนาได้สมาธิขั้นสูงพ้นหนีทุกข์ไปเพียงลำพังไม่กล่าวสอนมีศิษย์ใดใดเลย สิ่งปลูกสร้างก็ทิ้งไว้ให้อยู่่ในความดูแลของวัดเขามันไป ผมวันหนึ่งก็ต้องทิ้งทุกอย่างขอไปภาวนาและไม่ขอบวชสอนใครตายก็ไม่เดือดร้อนให้ใครเผา ทุกวันนี้ระอาใจกับคนทั้งใกล้และไกลที่ไม่มีศีลทั้งยังจะมายโสดูแคลนเราเสียอีกชีวิตที่ว่ามันยากเพราะอยู่ลำบากกับคนพวกนี้เกิดอีกก็ต้องเจอะเจออีก ความบัดซบในความมีชีวิตมันมีให้เห็นจริงครับ