พิมพ์

[raponsan]

ธรรมต่างมุม

    เณรรูปนี้เดินทางมาจากอยุธยา เข้ามาอยู่วัดในกรุงเทพฯ เป็นสามเณรรูปงาม พูดดี ความประพฤติดูเรียบร้อย ใครเห็นก็ออกปากชม แต่จะมีนิสัยกระเดียดไปทางเจ้าชู้นิดๆ เพราะท่านก็เริ่มวัยรุ่น
    อยู่ๆ มาพออายุครบบวชก็ได้บวชที่วัดนั้น ท่านเป็นพระที่มีความขยันหมั่นเพียรในการสวดมนต์ โดยเฉพาะการสวดปาฏิโมกข์ ท่านสามารถสวดได้คล่องแคล่วและเร็ว ไม่ถึง 30 นาทีก็จบ! เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่สงฆ์ด้วยกัน
    เป็นพระเสียงดีที่สุดในยุคนี้ ท่านสวนพานยักษ์ พุทธาภิเษกและเจ้าพิธี

    วันหนึ่งๆ ท่านจะรับกิจนิมนต์มากมาย ตั้งแต่เช้า สาย บ่าย เย็น และถึงดึก ทำให้สะสมปัจจัย เครื่องสังฆทาน และผ้าไตรจีวรต่างๆ มากมาย แต่ตัวท่านเองเป็นพระตระหนี่ ของที่ได้มาท่านจะนำออกขายเป็นเงินเป็นทองหมด
    ด้วยเหตุที่ท่านมีเงินมากมายเป็น 10 ล้าน 20 ล้าน จึงทำให้ผู้หญิงเข้ามาหาท่านมากเช่นกัน เคยมีเรื่องอื้อฉาวไปทั่วถึงขนาดมาตบตีกันในกุฏิ! และมีครั้งหนึ่งตัวท่านเองก็พลอยโดนลูกหลง ถูกคมมีดผู้หญิงแทงเข้าที่ท้อง!

     

    เจ้าอาวาสรู้เข้าก็สั่งสอบสวน และลงทัณฑ์บนไว้ถึง 2 ครั้ง เรื่องเลยเงียบไปพักหนึ่ง
    ความที่มีทรัพย์สินเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ ท่านจึงให้ผู้หญิงสนิทคนหนึ่งนำเงินไปเล่นหุ้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนโชคดี เพราะรู้วงในในการเล่น จึงมีกำไรตลอดทั้งขาขึ้นขาลง
    ส่วนตัวท่านเองก็ซื้อรถตู้วิ่งคิวหลายสาย เช่น สายปิ่นเกล้าไปรังสิต และรถตู้สำหรับนักท่องเที่ยวเช่าอีกหลายคัน

    ในวงการพระสวด เนื่องจากท่านเป็นพระเสียงดี จึงมีคนมานิมนต์ท่านมาก ต้องเรียกว่าไม่มีว่างเว้นแม้แต่วันเดียว!
    การสวดมนต์ เช่น สวดมนต์พานยักษ์ จะต้องใช้พระ 4 รูปต่อ 1 ครั้ง เจ้าภาพจะถวายรูปละ 2 หมื่นบาทขึ้นไป ท่านจะหักหัวคิวไปองค์ละ 5 พันบาท จะสวดพุทธาภิเษกก็เช่นเดียวกัน
    ในการจัดงานพุทธาภิเษก ท่านรับจัดหมด เพราะท่านมีทีมงานที่เก่งรู้งานหมด ราชวัตรขัดธง กล้วย อ้อย เทียนพุทธาภิเษก เทียนวิปัสสี ท่านมีพร้อม

     

    เมื่อปี พ.ศ. 2547-49 องค์พ่อจตุคามรามเทพ (เทพเจ้าแห่งความสำเร็จ) ทีมงานของท่านแทบจะไม่เคยหยุด
    ตอนเช้าไปภาคเหนือ บ่ายภาคอีสาน เย็นภาคใต้ โดยนั่งเครื่องบินไป
    ทำให้ชั่ว 3 ปีท่านมีเงินเพิ่มพูนเป็น 30-40 กว่าล้าน สำหรับตัวท่าน!
    ตอนท่านอายุประมาณ 40 กว่า มีนายทหารผู้ใหญ่มียศระดับสูงท่านหนึ่ง ท่านมีภรรยารูปร่างสวยเอามากๆ คนหนึ่งและได้อยู่กินกันจนกระทั่งมีบุตร ต่อมาความที่ท่านเป็นคนชอบอีหนู ท่านจึงมีบ้านเล็กบ้านน้อยแอบๆ อยู่หลายคน
    เมื่อมีอีหนูสาวๆ ก็ชักลืมภรรยาเดิมที่บ้าน ถึงอย่างไรก็สู้อีหนูไม่ได้ในความสาวสด เพราะสาวย่อมเอาใจเก่งกว่าคนที่บ้านแน่!

    ท่านกลับมาบ้านเห็นแม่บ้านทำอะไรมักไม่ถูกใจตนเอาเสียหมด เมื่อเป็นเช่นนั้น การพูดจาพาทีกับแม่บ้านก็รู้สึกไม่เพราะและดูจะดุๆ เอาด้วย ทุกครั้งที่มาเจอหน้ากันอารมณ์ฉุนเฉียวเข้าใส่ภรรยาอยู่บ่อยๆ
    เมื่อเป็นเช่นนั้นภรรยาตนเองก็เริ่มรู้สึก บ้านเราไม่ค่อยจะมีความสุขเมื่อเห็นหน้าสามี
    คนเราเมื่อมีทุกข์ ทางหนึ่งที่เห็นทางจะช่วยตนให้สบายใจขึ้นได้บ้างก็คือวัด! เพราะจะได้คุยกับพระ จึงได้ขับรถออกจากบ้านมาที่วัดนี้เข้า!

    บังเอิญมาพบท่าน เป็นพระพูดจาดี รูปร่างดี น่าเลื่อมใสก็ได้คุยด้วย
    "โยมมีธุระอะไร จะคุยที่กุฏิอาตมาบ้างก็ได้นะ" ท่านทัก
    "มีน้ำร้อน น้ำชาบริการให้"
    เจอพระพูดดี ใจดีเช่นนี้ก็สบายใจขึ้น เราลองแวะคุยกับท่านน่าจะดีเหมือนกัน
    เลยเดินตามท่านขึ้นไปที่กุฏิ เพราะไม่ไกลกับประตูวัดมา

   

    ความที่ท่านเป็นพระมีเงินมากอยู่แล้ว ในห้องท่านจึงมีเครื่องอำนวยความสะดวกมากมาย มีแอร์ มีตู้เย็น เครื่องดื่มพร้อมที่จะให้แขกได้ทาน
    "ท่านไม่ต้อง หนูชงเองได้ ท่านชอบฉันอะไร หนูจะชงให้ท่านด้วย" เธอพูด
    กุฏิมีเครื่องดื่มพร้อม เธอก็ชงให้ท่าน เมื่อชงเสร็จถวายท่าน ท่านจิบเข้าไปนิดเดียว
    "หนูชงกาแฟรสกลมกล่อม ถูกคอพอดี ชงเก่งนี้" ท่านพูด
    นานๆ จะได้ฟังคนชมตนก็รู้สึกปลื้มใจ อยู่บ้านมีแต่ถูกดุถูกติไม่เว้น
    "หนูไม่มีธุระอะไรหรอกค่ะท่านหลวงพี่"
    "ว่างๆ ก็ขับรถมาเรื่อยๆ คิดว่ามาวัดน่าจะสบายใจ เพราะได้รู้ธรรม คำสั่งสอนของพระพุทธองค์บ้าง"
    "มาเถอะที่นี่ต้อนรับโยมเสมอ อาตมาไม่มีธุระอะไร ว่างๆ ก็มาได้นะ ชงกาแฟฝีมือดีๆ อย่างนี้ น่าจะมาชงให้อาตมาได้ฉันบ่อยๆ" ท่านพูด

     

    เธอสบายใจขึ้น! ดีกว่าอยู่บ้าน เมื่อพบกับหน้าสามี แต่นั้นเธอก็ไปมาหาสู่กับท่านหลวงพี่ค่อนข้างเป็นประจำ
    ในที่สุดเธอ ภรรยานายทหารและพระ จิตใจก็สนิทชิดชอบกันมากขึ้น เธอมากุฏิแทบทุกวันที่ว่าง
    ใจ...ก็เริ่มเปลี่ยนไปทั้งหนูและพระ ในที่สุดก็ตรงกัน จนมีลูกชายขึ้นมาคนหนึ่ง ปัจจุบันลูกโตอายุได้ 18 ปีแล้ว เลยขับรถมาวัดหาท่านแทนแม่ขับ และสอนให้ลูกเรียกท่านว่า
    "อาจารย์พ่อ!"
    หญิงสวยภรรยานายทหาร เป็นเมียพระไปแล้ว
    เรื่องนี้พระในวัดรู้กันหมดและเรียก "ไอ้สมี" ไม่มีใครคิดเคารพนับถือว่าเป็นพระ!
    บวชพระไม่เป็นพระ แล้วจะอยู่ไปทำไม!.

            ประวิทย์ จำปาทอง

ที่มา http://www.thaipost.net/tabloid/081213/83101
ภาพจาก http://bp.or.th/ , http://cdn.gotoknow.org/

[ธุลีธวัช (chai173)]

             

พิราบกากี-อิตถีเถร (เวรหละทีนี้)

          พิราบพิไล   กาเห็นต้องใจ   ถลากถลำไมตรี
เสวนาคลายเศร้า   เรือนเหย้าเร้นหนี   พิราบกากี   วิปลิตกลับกลาย
          กรักฝาดย้อมนิล   คล้ำหม่นกลืนกิน   ศักดิ์ศรีนี้ขาย
หมดแล้วคูณค่า   หนักหนากะลาหงาย   ศาสน์ซากเสื่อมปลาย   กราบก้อนอิฐมอญ.

                                                                      ธรรมธวัช.!

[ธัมมะวังโส]

อนาถแท้หนอ หลังจากได้อ่าน เรื่องนี้
 
 อาตมาเป็นพระที่พยายาม พากเพียร เผยแผ่พระธรรม กินอด ๆ อยาก ๆ บางวันแทบไม่มีอะไรฉันเลย อัตคัตขัดสน ชีิวิตต่าง ท่านที่ปรากฏในเรื่อง ธรรมตามมุม เลยนะ ขนาดแค่พยุงเว็บนี้ได้ ยังนับว่าแทบจะลำบาก

 อ่านแล้ว รู้สึกพระดี ๆ จะมีน้อยเหลือเกิน เพราะท่านทั้งหลาย มัวแต่เพลิดเพลิน ชื่อเสียง เงินทอง เกรียติยศกันจนทำให้รู้สึกว่า วันนี้ไม่อยากร่วมวงกับ พระเหล่านี้แล้ว

 เจริญธรร / เจริญพร