พิมพ์

[raponsan]

ทำอย่างไรโยมพ่อโยมย่าจึงจะสนใจธรรมะ

ปุจฉา-วิสัชนา โดยพระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา : กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ กระผมพระกัลชาญ อุชุจาโร ผมมีปัญหาอยากขอคำแนะนำครับ ผมพยายามดึงโยมพ่อให้เข้าวัดหรือปฏิบัติธรรมไม่ได้เลย โยมพ่อจะออกไปแนวไสยศาสตร์ครับ วันผมขึ้นเทศน์ในพรรษาก็ไม่มา จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มา อ้างงานบ้างอ้างต่างๆ นานา ชอบถือตัวมากครับ

อีกคนคือโยมย่า แกชอบสังสรรค์ ดื่มเป็นประจำ พอชวนมาทำบุญที่วัด แกก็อ้างว่า ปวดขามั่งล่ะ เดินไม่ค่อยไหวบ้างล่ะ เลยชวนมาไม่สำเร็จ เฮ้อ
       ๑) ผมควรจะทำอย่างไรดี
       ๒) ถ้าผมหาอุบายหรือโกหก เพื่อให้บุพการีหลุดจากอบายหรือ ให้มาสนใจธรรมะ ทำเช่นนี้จะบาปไหมครับ ควรไม่ควรแล้วแต่พระอาจารย์จะโปรดนะขอรับ

วิสัชนา : ถ้าทั้งโยมพ่อและโยมย่าไม่ยอมมาวัด ท่านก็น่าจะลองไปเยี่ยมทั้งสองท่านที่บ้าน เพื่อสนทนาพูดคุยกัน ไม่จำต้องพูดเรื่องธรรมะล้วน ๆ อาจจะเริ่มต้นด้วยการไต่ถามความเป็นอยู่ของท่าน แล้วสอดแทรกธรรมะเข้าไป หรือไม่ก็เล่าถึงชีวิตความเป็นอยู่ของท่านที่วัด แล้วก็หยอดธรรมะเป็นระยะ ๆ แต่อย่าให้ถึงกับเป็นการยัดเยียดธรรมะแก่ท่านทั้งสอง หาไม่ท่านจะปฏิเสธตั้งแต่แรก

การหาอุบายให้ทั้งสองท่านมาสนใจธรรมะเป็นเรื่องดี แต่อย่าใช้การโกหก เพราะขึ้นชื่อว่าโกหก แม้เจตนาดี ก็ผิดศีล เมื่ออยากจะช่วยให้ท่านมีศีลมีธรรม ก็ควรใช้วิธีที่ถูกศีลถูกธรรม

เมื่อตายเป็นการสิ้นบุญหรือสิ้นกรรม

ปุจฉา : รบกวนเรียนถามค่ะ สงสัยมานานแล้วเกี่ยวกับการหมดอายุขัยของคนเราค่ะ เวลาคนรวย หรือมีชื่อเสียง ตายลง ก็มักจะใช้คำว่าสิ้นบุญ พอเป็นคนธรรมดา จนบ้าง ฐานะปานกลาง ตายลง ใช้คำว่าหมดกรรม จริงๆ แล้ว การยังมีชีวิต มีลมหายใจอยู่ของคนเรา ขึ้นอยู่กับอะไรคะ บุญ หรือ กรรม บุญมาก ตายช้า หรือ กรรมมาก ตายช้า เพราะในความคิดตัวเอง ได้ยินมาตลอดว่า คนเราเกิดมาใช้กรรม แต่เวลาอวยพรกัน กลับบอกให้อายุยืน หมื่นๆ ปี มันเหมือนอยากให้ก่อกรรมไว้เยอะๆ จะได้อยู่นานๆ กราบขอบพระคุณค่ะ

วิสัชนา : คนเราเกิดมาเพราะมีกรรมในอดีตเป็นเหตุปัจจัย จะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วก็ตาม แม้กระนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าคนเราเกิดมาเพราะใช้กรรม แท้จริงเราเกิดมาเพื่อสร้างกรรมด้วย และควรเป็นกรรมดีเพื่อพัฒนาชีวิตจิตใจให้เจริญงอกงามยิ่งขึ้น จนบรรลุถึงการพ้นทุกข์ ใครที่คิดว่าเกิดมาเพื่อใช้กรรม เอาแต่ก้มหน้ารับสภาพ ไม่กระตือรือร้นที่จะทำความดีให้เพิ่มพูน ก็เท่ากับว่าพลาดโอกาสทองในการพัฒนาชีวิตจิตใจของตนให้เจริญงอกงามอย่างน่าเสียดาย

ส่วนเหตุผลที่ใช้คำว่าสิ้นบุญกับคนรวยหรือมีชื่อเสียง ก็เพราะมีความเข้าใจกันว่า คนเหล่านั้นเคยทำความดีหรือสร้างสมบุญกุศลในอดีตชาติ จึงเป็นเหตุให้ชาตินี้ร่ำรวยมีชื่อเสียง เมื่อบุญดังกล่าวหมดลง ก็ตกอับหรือสิ้นชีวิต ในทำนองเดียวกันก็เชื่อว่า หากทำกรรมไม่ดีเอาไว้ ก็ต้องมาเกิดเป็นคนจน ยากไร้ หรือตกต่ำ ใช้กรรมหมดหรือหมดกรรมเมื่อไหร่ ก็ละโลกนี้ไปเมื่อนั้น อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่พูดมานั้นเป็นความเชื่อ ความจริงเป็นอย่างไรนั้นอีกเรื่องหนึ่ง

ที่มา http://www.komchadluek.net/detail/20150912/213258.html

[Admax]

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

ในฐานะของความเป็นลูกยากที่บุพการีจะเห็นคล้อย ฟัง เชื่อ ทั้งนี้เป็นด้วยทิฏฐิส่วนหนึ่งชัด ปัญหาเยื่องอย่างนี้มีประสบทุกบ้าน กรณีอย่างผมก็เช่นกัน บิดาผมเป็นชาวจีนที่ไม่ใส่เชื่อเรื่องกรรม ทำบุญไม่ได้กิน คบพระขาดทุน คติความคิดท่านคนจะดีดีเอง ชั่วชั่วเอง ชาตินี้ชาติหน้าไม่มี มีชีวิตต้องตักตวง เห็นแก่ตัวไว้ก่อนมีกิน ผมเห็นอาการเจ็บป่วยชราวัยของท่านก็พยายามสอดแทรกกล่าวธรรมทุกครั้งที่มีโอกาสซึ่งท่านก็แสดงกิริยาเดินหนีตลอด ผมพยายามสวดมนต์นั่งภาวนาท่านก็จะกล่าววาจาสอดเสียดอ้างกล่าวว่าไร้สาระ งมงาย ไล่ตะเพิดให้ลุกให้เลิกทุกคราไป จนใจครับกับวิบากที่มืดมามืดไปของบิดาเยื่องนี้ ยิ่งผมช่วงนี้รับวิบากกรรมถึงแม้มิเจ็บป่วยสาหัสแต่ทว่าร่างกายก็เสื่อมสภาพตามวัยรอวันที่จะต้องเยียวยา เจ้ากรรมนายเวรลุกผมหนักมาดว่าจะให้ผมจนตรอกค่อยๆตาย ผมคงไม่เหลืออะไรคงเอาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งจนวันตายตายไปกับคำว่า "พุทโธ"

[KIDSADA]

ผมจนตรอกค่อยๆตาย ผมคงไม่เหลืออะไร
คงเอาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งจนวันตายตายไปกับคำว่า "พุทโธ"



สองบรรทัดนี้ ถือว่าเยี่ยมมาก 

 กาลเวลา เป็นเครื่องพิสูจน์ หนทาง ของผู้ภาวนา เมื่อ วิบากกรรมเก่า มาถึง สิ่งที่ต้องเชื่อมั่น ก็คือศรัทธา ต่อพระรัตนตรัย ผมเคยมีฐานะดี พอยุค ค่าเงินบาทร่วงหล่น กิจการที่ทำ ก็ถึงอวสาน คนงาน ลูกน้อง ตกงาน เราทำอะไรมองตามตาปริบ ๆ แม้ครอบครัวเรา ก็ถูกยึดบ้าน ยึดโรงงาน พร้อมหนี้สิน มากกว่า 30 ล้าน โชคดีที่มีที่ดิน มรดก นำมาขาย อีก สี่ปี ถัดมา หนี้ 30 ล้าน จึงหมดแต่ เราก็แค่ พออยู่ พอกิน ไม่ฟุ่มเฟื่อย อยู่ทาวน์เฮ้าส์ ราคา 300000 บาท จากเคยอยู่บ้านราคา 15 ล้าน

    วันนี้เกาะอาชีพ ที่ไม่ได้เป็นสายตรง นั่งขายขนมครก กับ หมูปิ้ง ข้าวเหนียวไก่ย่าง พอให้ได้มีกิน รายได้ต่อวัน ก็วันละ 400 - 600 บาท พอหักเป็นค่าอาหาร ค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า ที่เหลือก็พอให้ลูกเรียนต่อ นิดหน่อย ลูกชายคนโตบอกพ่อว่า หนูไม่เรียน จะไปหางานช่วยพ่อและน้องก่อน จึงไปสมัครงานเป็น พนักงานบริษัท วุฒิ ม 6 ค่าแรง ก็วันละ 220 บาท ตอนที่เข้าปัจจุบัน ก็ได้วันละ 360 บาท พอได้มีเงินเหลือ ซื้อของใช้ของเขา ทำงานเป็นพนักงานทั่วไป ก็ลำบาก เพราะเรียนมาน้อย แบกหาม จนหลังเดาะ นอนอยู่กับพื้น ทำกายภาพ แล้วก็กลับไปทำงาน มองแล้วเห็นใจ เพื่อน ๆ ไม่ได้ คบ เพราะฟุ่มเฟื่อยไม่ได้ เห็นแล้วก็สงสาร แต่ ชีวิตคนเราก็ต้องสู้ ไม่งอมือ งอเท้า โชคดีที่ยังมีโอกาสได้ศึกษาธรรม ทาง เน็ต ฟัง ธรรมะ บ้าง พอให้มีความสุข

   ยึดถือ พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง ดีแล้ว ครับ
   ผมเคยร้องไห้ อย่างรันทดมาแล้ว ตอนนั้นคิดว่า จะฆ่าตัวตายหนีปัญหา
   แต่สุดท้าย ก็เพราะ ว่า ได้มองหลวงพ่อ พระแก้ว นั่งใคร่ครวญ แล้ว ก็มาสู้ กันใหม่

   ที่สำคัญ อย่าแดกดันชีวิต มากนัก ควรจะให้ธรรมซึมเข้าไปในใจเราให้ มาก ลด ความพยาบาท ไม่พอใจลง จะมีความสุข

   ผมเจอหน้า คนที่ทำให้ผมล่มจม เขาอยู่สบาย เพราะเขาฉลาด ผมเห็นแล้ว แรก ๆ ก็รู้สึกแค้นแต่ เพราะซึมซับธรรมะ จึงให้อภัยในที่สุด และ ก็กรวดน้ำคว่ำขัน อย่าได้มาเจอกันอีก ทั้งชาตินี้ และชาติต่อไป

     คูณธุลีธวัช คุณโชคดี มีครูอาจารย์ สายธรรมปฏิบัติ เท่าที่ผมทราบมา ท่านปฏิบัติดี และอาจจะถึงที่สุดแล้วด้วย เป็นที่ปรึกษา แต่ผมนั้น ไม่มีพระระดับนี้ มาเป็นที่ปรึกษา โอกาสไม่มีกับผมอย่างนี้ แต่ผมก็ทรงสถานะ คนสู้ชีวิตไว้อย่าง มนุษย์ อีกคนหนึ่ง

     
     

[kobyamkala]

นาน ๆ จะเห็น ลุงกิด  เล่า เรื่อง ชีวิต ส่วนตัว นะ คะ พ่อค้า ขนมครก แต่เห็นผ่านไป เห็นแต่ปิ้งหมู นี่คะ ตกลง ลุงปิ้งหมู นะคะ

   

      กับกระทู้ ด้วย คะ