พิมพ์

[raponsan]

ตำนาน...ปิตุฆาต

พระราชาผู้ยิ่งใหญ่ในพุทธกาล พระเจ้าพิมพิสาร แห่งเมืองสาวัตถี โยมอุปัฏฐากพระพุทธเจ้า ชะตากรรมสุดท้าย...ถูกพระราชโอรสทำปิตุฆาต แย่งบัลลังก์ ครับ (พุทธสาวก พุทธสาวิกา เสฐียรพงษ์ วรรณปก ราชบัณฑิต สำนักพิมพ์บันลือธรรม)

ในพุทธประวัติ ตอนสิทธัตถกุมาร สละราชสมบัติทรงผนวช ประทับที่ปัณฑวบรรพต พระเจ้าพิมพิสารเสด็จไปพบ ออกปากชักชวนให้สึกออกมา จะทรงแบ่งดินแดนครึ่งหนึ่งให้ครอบครอง เมื่อสิทธัตถะแสดงเจตนามุ่งมั่น พระเจ้าพิมพิสารก็อนุโมทนา ขอร้องว่า เมื่อทรงค้นพบสิ่งที่แสวงหา ขอให้เสด็จมาสอนพระองค์ก่อน

 

หลังตรัสรู้ โปรดปัญจวัคคีย์ โปรดพระยสะและสหาย มีพระอรหันต์ 60 รูป ทรงส่งแยกย้ายไปเผยแผ่พุทธศาสนายังแว่นแคว้นต่างๆ แล้ว พระพุทธองค์ทรงเลือกมุ่งไปเมืองราชคฤห์

แต่ทรงเลือกไปโปรดชฎิลสามพี่น้อง นักบวชลัทธิบูชาไฟ อาจารย์ที่นับถือของพระเจ้าพิมพิสารก่อนคนในเมืองนั้น นับถือพระพรหม เรียก...ปชาบดี ต่างนำเครื่องเซ่นสังเวยมาเผาบูชา กิจวัตรของชฎิล คือการบูชาไฟ เมื่อพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรม โปรดชฎิลสามพี่น้องให้เข้าบวชเป็นพระแล้ว วันหนึ่งเมื่อพระเจ้าพิมพิสาร เสด็จมาสวนตาลหนุ่ม เห็นสามชฎิล พระอาจารย์ที่นับถือ นั่งแวดล้อมพระพุทธเจ้า

พระพุทธองค์ก็ตรัสถามชฎิล “ใจของท่านยินดีอะไรในเทวโลก หรือมนุษยโลก” ชฎิลทูลว่า “ยินดีในการสิ้นกิเลสทั้งหลาย ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก”

 

พระเจ้าพิมพิสาร เห็นอาจารย์นั่งคุกเข่าประคองอัญชลีต่อหน้าพระ พุทธเจ้า ก็นึกขึ้นได้ นี่คือ “สหายเก่า” ที่คงตั้งใจมาสอนธรรม ตามที่ทรงเคยขอ ก้มกราบประกาศความเป็นพุทธสาวก ถวายสวน เวฬุวัน ให้เป็นวัดแห่งแรกในพุทธศาสนา

โกศลเทวี มเหสีพระเจ้าพิมพิสาร แพ้ท้อง...อยากดื่มพระโลหิตพระราชา พระเจ้าพิมพิสารรู้ก็เฉือนพระพาหา เอาโลหิตให้ โหรทำนายพระโอรสจะทำ “ปิตุฆาต” แต่ไม่ทรงสนใจ ให้พระนาม อชาตศัตรู แปลว่าผู้เกิดมาไม่เป็นศัตรู

 

เมื่อราชโอรสเจริญวัย ทรงถูกพระเทวทัต ยุให้ปฏิวัติยึดอำนาจ จับพระราชบิดาขังคุก ไม่ส่งข้าวส่งน้ำ แต่พระเจ้าพิมพิสารก็ทรงเดินจงกรมยืดพระชนม์ได้อีกหลายวัน อชาตศัตรู สั่งให้เอามีดโกนเฉือนฝ่าเท้า เอาเกลือทา ย่างด้วยถ่านไฟร้อน เจอฝีมือพระโอรสขนาดนี้ พระเจ้าพิมพิสาร อุปัฏฐาก สำคัญของพระพุทธองค์ ก็สิ้นพระชนม์

อัศจรรย์...นาทีที่พระเจ้าพิมพิสารสิ้นพระชนม์ อชาตศัตรูก็ได้พระโอรสใหม่ ทันทีที่ได้ยินเสียง “อุแว้” ทรงนึกรักราชโอรส แล้วก็ทรงนึก ถึงพระราชบิดา รีบสั่งให้เปิดคุกปล่อยพระราชบิดา แต่ก็สายไปแล้ว

3 เดือนหลังพุทธปรินิพพาน มีการสังคายนาครั้งที่ 1 พระอรหันต์ 500 รูป มีพระมหากัสสปะ เป็นประธาน แยกพระสูตร พระอภิธรรม ใช้เวลา 7 เดือน พระเจ้าอชาตศัตรู ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์

 

แต่กฎแห่งกรรม ก็คงเป็นกฎแห่งกรรมไม่ละเว้นผู้ใด กาลานุกรมพระพุทธศาสนาในอารยธรรมโลก พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตโต บันทึกว่า

หลังพุทธปรินิพพานในปีที่ 8 แล้ว พระเจ้าอชาตศัตรู ครองราชย์ต่อมา 24 ปี จึงถูกโอรสคือเจ้าชายอุทัยภัทร ทำปิตุฆาต เวลานั้นแคว้น โกศลและแคว้นวัชชีสูญอำนาจ ตกเป็นของมคธ มคธเป็นใหญ่ในชมพูทวีป อุทัยภัทรครองราชย์แล้ว ย้ายเมือง หลวงไปปาฏลีบุตร

พ.ศ.72 กษัตริย์ราชวงศ์นี้ ก็ทำปิตุฆาต ต่อกันมา 5 รัชกาล จนราษฎรทนไม่ไหว พร้อมใจกันปลงชีพกษัตริย์ นาคทาสก์ องค์ที่ 5 แล้วก็สถาปนา สุสุนาค อำมาตย์ใหญ่ขึ้นเป็นกษัตริย์ ถือว่าสิ้นราชวงศ์ปิตุฆาต ที่เริ่มจากอชาตศัตรู แต่เพียงนั้น

 

ตามพุทธประวัติ พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบัน...คัมภีร์พุทธกล่าวว่า อีก 7 ชาติ ก็จะสำเร็จเป็นพระอรหันต์ ส่วนพระเจ้าอชาตศัตรูผู้ทำปิตุฆาตนั้น หลักพุทธถือว่าเป็นอนันตริยกรรม ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพาน

พระเจ้าอชาตศัตรูสำนึกบาป ทำบุญกับพุทธศาสนาไว้ไม่น้อย ตายไปแล้วจะตกนรกขุมไหน ผมยังอ่านไปไม่ถึง เพิ่งมารู้ว่าลูกๆหลานๆ พระองค์ ฆ่าพ่อชิงอำนาจ...กันถึง 5 รัชกาล...สถานการณ์ราชบัลลังก์นี้ ก็คือขุมนรกดีๆนี่เอง.

กิเลน ประลองเชิง


คอลัมน์ ชักธงรบ โดย กิเลน ประลองเชิง 14 พ.ค. 2559 05:01
http://www.thairath.co.th/content/619652

[ธุลีธวัช (chai173)]

 

อุทาหรณ์เรื่องนี้น่าคิดในหลายแง่มุม แต่นี่เป็นประวัติศาสตร์อินเดีย ในดินแดนจีนที่พอจะจำได้บ้างก็มีประวัติศาสตร์ลูกฆ่าพ่อชิงบัลลังก์เหมือนกันในยุคสมัยต้าชิง ราชวงศ์แมนจู ฮ่องเต้ "คังซี" ทรงครองราชยาวนานกว่า 61 ปี และจะคงครองราชได้อีกยาวนานถ้าไม่ถูกองค์ชาย 4 "หย่งเจิ้น" ที่มีนิสัยแข็งกร้าว ช่วงชิงราชบัลลังก์ล้างผลาญเข่นฆ่าชาวฮั้นกำจัดศัตรูทางการเมืองอย่างเหี้ยมโหดจนได้รับฉายาว่า "จักรพรรดิ์กระบี่เลือด" จนเป็นผลให้สู่ยุคปรองดองในรัชสมัย "ฮ่องเต้ เคี้ยงล้ง หรือ เฉียนหลง" ราชนัดดาในพระอัยกา "คังซี" ที่ต้องกล่าวว่าครองราชยาวนาน 61 ปี เสมอกัน

[sinsae]

คนทำดี ไม่ได้ดี นี่ก้เป้นอีกตัวอย่าง แถม ราชวงศ์ตระกูล ต้องจบลงด้วย

   

[PRAMOTE(aaaa)]

กราฆ่าบิดามารดา..ห้ามสวรรค์ห้ามนิพพาน..ครับ