พระอาจารย์ชี้แนะในกระทู้นี้เป็นเบื้องต้นแล้ว
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=13383.msg45704;topicseen#newส่วนผมไม่รู้แนวทางที่แท้จริงแบบมัชฌิมาแบบลำดับ จะมีท่าน ณัฐพลศร ท่านเคยโพสท์ไว้อยู่ส่วนหนึ่งในกระทู้เก่าๆ
ผมพอจะกล่าวด้วยปัญญาอันน้อยนิดของผมซึ่งอาจจะไม่ตรงตามจริงที่พระอาจารย์สอน อย่างไรก็รออ่านที่พระอาจารย์ตอบจะเป็นของจริงที่สุดครับ
แนวทางผมคือ
๑. สติ สัมโพชฌงค์ เจริญใน กายคตาสติเป็นอันดับแรกจนชำนาญ เพื่อให้สมาธิจดจ่อมากขึ้นและเกิดสัมปชัญญะ พร้อมเห็นตามจริงในรูปขันธ์ จากนั้นเมื่อมีจิตตั้งมั่นจดจ่อที่พอเหมาะ สติมีกำลังมากขึ้นสามารถระลึกรู้ทันปัจจุบันขณะ ก็ค่อยมาเจริญใน เวทนา จิต ธรรม ต่อตามลำดับ
๒. พิจารณาใคร่ครวญในธรรมใดๆจนเห็นตามจริงทั้งภายในภ่ายนอก
๓. เมื่อเจริญในข้อที่ 1-2 จนเห็นตามจริงแล้วกระทำความเพียรให้มาก
๔. เมื่อเจริญในข้อ 1-3 ไปเรื่อยๆ ความอิ่มเอมใจ
๕. เมื่อผ่านความอิ่มเอมใจไปได้ก็จะเกิดความสงบรำงับจากความอิ่มใจและกิเลส
๖. จากนั้นก็จะนำไปสู่ความสุขอันหาประมาณไม่ได้ เมื่อความสุขนั้นดับไปแล้วก็จะมีจิตตั้งมั่นควรแก่งานเกิดขึ้น อยู่แต่วิเวก เป็นเหตุให้รู้เห็นตามความจริงอันไม่มีสมมติบัญญัติใดๆ จนเกิดความเบื่อหน่าย อันระงับจากราคะทั้งปวง
๗. เมื่อมีจิตตั้งมั่นควรแก่งานความว่างไม่ติดใจไป ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดๆ ด้วยเห็นและรู้ตามจริงดังนี้
อันนี้คือ สัมโพชฌงค์ที่ผมปฏิบัติดัดแปลงมาจากพระสูตรนะครับ อาจจะไม่ถูกต้องตามจริง และ ไม่เป็นแนวทางตามจริงดั่งที่พระอาจารย์สอนในแนวมัชฌิมาแบบลำดับ เพราะผมเคยเห็นกระทู้หนึ่งท่าน ณัฐพลศร ได้โพสท์บอกไว้ ซึ่งจะเป้นการกำหนดลมหายใจและจิต ตามจุดต่างๆ