คุณ nongyao นาน ๆ ตอบที อ่านแล้วผมชอบใจมากครับ
และเราได้ "ทำ" แล้ว หรือ "คิดจะทำ" หรือ "เริ่มทำใหม่อีกครั้ง" หรือ "จะไม่ทำอีกต่อไป"
เป็นประโยคที่อ่านแล้วจับใจครับ
ผมเชื่อมั่นว่า คนในโลกนี้ ไม่มีใครไม่ทำความผิดมาเลย จะมีผิดมาก หรือ ผิดน้อย ที่สำคัญตั้งใจที่จะทำหรือยัง
หรือจะเริ่มทำหรือยัง บางคนก็คิดแต่จะให้คนอื่น ยอมรับเรา แต่เราไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย ทั้งความคิด ทั้งกิเลสของตน อันนี้ จัดได้ว่า ยังไม่ได้คิดจะทำ ใช่หรือไม่ครับ
แหมอ่านแล้ว เป็นธรรมะที่ดูเหมือน ธรรมดา แต่ก็ลึกซึ้ง ( ด้วยน้ำใจ ) ของผู้ตอบครับ
ผมคาดเดาจากคำตอบ แสดงว่าผู้ที่ตอบอย่างนี้ ต้องมีชีิวิต ที่ลำบากมาก่อนแน่
อนุโทนาด้วย ครับ
ถ้าจำไม่ผิด ในรายการ RDN จะเปิด รายการเรื่อง ล้มแล้วลุก ประมาณ 10 นาที ผมฟังอยู่หลายครั้ง นะครับ
คนที่ยังไม่ได้ฟัง ก็ควรฟังนะครับ
เขื่อนที่กั้นจิตใจ ไม่ให้พังทะลาย ที่จริง ก็คือ กำลังใจ ครับ
กำลังใจ ในที่นี้ไม่ได้เป็นกำลังใจมาจากผู้อื่น แต่เป็นกำลังใจ ที่มาจากตนเอง คือ คิดที่จะลุก เมื่อล้ม ไม่ยอมแพ้ เพราะัตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้น ชีวิตก็ัยังมีหวัง
ในการภาวนา ชีวิต ก็คือ ลมหายใจ ครับ
คนที่ไม่เห็น คุณค่า ในชีวิต ก็คือคนที่ทำลาย ลมหายใจ อันนี้ถือได้ว่า ล้มเหลวนะครับ
ถ้ายกตัวอย่าง คนทำชั่ว อย่าง พระเจ้า อชาตศัตรู ทำปิตุฆาต ภายหลังกลับใจมา ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ถึงแม้จะรู้ว่า ตนเองจะต้องลง อเวจี แต่ถึงรู้ก็ไม่หยุดที่จะสร้างกุศลไว้ครับ ไม่ใช่มาหมดอาัลัยตายอยาก ฆ่าตัวตาย ตามพระบิดาไป ดังนั้นเขื่อน ที่ต้องตั้งมั่น คือ สติ และ สร้างกำลังใจ มองให้เห็นตามความเป็นจริง ว่าแก่นสารของการมีชีวิต นี้มีเพื่ออะไรกันแน่ เพื่อเงิน เพื่อน บุรุษ สตรี ประเทศชาติ อำนาจ ความรัก หรืออะไรกันแน่
แก่นสารนี้แหละครับ ที่เป็นคำตอบที่จะทำให้เขื่อนที่มีสติ นั้นไม่พังทะลายลงไปครับ ถึงแม้เขื่อนจะพัง เราอาจจะบันดาลโทสะ รักโลภ โกรธ หลง ไปบ้าง ก็ขอให้คำนึงถึงกับการ มาเริ่มต้นใหม่ นะครับ
ทุกครั้งในกรรมฐาน ที่่หลงทาง ผมจะกลับไปเริ่มต้นที่ สูญนาภี ครับ เพราะครูอาจารย์ผมสอนไว้อย่างนั้น
ทุกครั้งที่ผมกำหนดในกรรมฐาน ที่ฐานใดไม่ได้ ผมจะกลับไปเริ่มที่ คาถา พระยาไก่เถื่อน
ลองเดาสิครับ ว่า ครูอาอจารย์ผมคือใคร ?
ธรรมะสวัสดี ยามเย็นครับ