ถ้าเกิดไปอ้างพระสูตร ที่พระพุทธเจ้า ตรัสกับพระภิกษุ รูปหนึ่ง ที่เบื่อหน่ายเรื่องวินัย พระแล้วมีความคิดอยากจะสึกออกไป พระพุทธเจ้า ปรามไว้ว่า ให้เธอรักษาศีลเพียงข้อเดียว คือ ให้ระวังจิต
ถ้าอย่างนี้ ก็เป็นพุทธวัจน์ เหมือนกัน คือ ศีล 1 ข้อ ดังนั้น สวด 150 ก็ยังมาก สวดข้อเดียวก็พอ คือ ระวังใจ
เอาอย่างนี้ กันดีไหม ถ้าไม่ฟัง สรุป จาก มส. หรือ ประเพณีสงฆ์ที่สืบต่อกันมา
สิ่งที่สืบต่อกันมา ก็ควรนำออกไปใช่หรือไม่ เช่น เวลา คนจะบวช ทำไมต้องสวมชุดนาค ไม่สวมได้หรือไม่ มีระบุในพระไตรปิฏก หรือไม่ ว่าต้องสวม ....
อ่านนี่เข้าใจไหม คือ บางอย่างไม่มีในพระไตรปิฏก แต่เป็นด้วยแบบแผนประเพณี ที่สืบต่อกันมาด้วย พระสงฆ์ที่เป็นทั้งอริยะ และ ไม่อริยะ
เหมือนกับการนั่งปลงอาบัติ ทำไมต้องให้นั่งคุกเข่า ของเดิมตามวินัย คือ นั่งกระโหย่ง ( นั่งอึ ) นะ
ชอบใจก็เอาไว้ ไม่ชอบใจก็เอาออก ใช่หรือไม่ .....