พิมพ์

[meditation]

เกิดสภาวะธรรม ขณะนอน เนื่องจากเป็นหัวค่ำจึงนอนฟังเทศน์ขณะฟังอยู่ก็ทำกรรมฐานไปด้วยเป็นการใช้เวลาให้เป็นประโยขน์โดยตกดึกค่อยนั่งกรรมฐาน ขณะนอนท่าราบนอนหงายก็กำหนดลมหายใจแล้วจึงน้อมจืตไปที่ระหว่างคิ้วจะเกิดอาการหน่วงๆ ตึงๆ สักพักก็รู้สื่กหัวเบาโล่งๆก็ประคองจิตไปเรื่อยๆ แล้วจังน้อมจิตไปที่บริเวณต่างๆตามร่างกาย( ฝ่าเท้า ฝ่ามือ กลางอก หน้าท้อง ) ก็รู้สืกแบบเดียวกับตรงระหว่างคิ้ว คือมีอาการร้อนๆ หน่วงๆ วูบวาบๆ อาการเปรียบคล้ายกับหลอดไฟสว่างแล้วหรี่ลง สว่าง หรีลง  ตลอดเวลาตามจุดต่างๆ ทั่วร่างกาย  ระหว่างจุดต่างๆตามร่างกายตามที่ได้กล่าวมาแล้วนั้น จะมีอาการเหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งไปมาขณะๆ แปลบๆ จะเป้นทั่วร่างกาย จากนั้นจิตดูสักพักแล้วจืงนำจิตที่อยู่ในศรีษะ( ไม่รู้ว่าอยู่ส่วนไหนของศรีษะแต่มีสภาวะรู้ว่าอยู่ในศรีษะ )จากนั้นจิตน้อมไปตามจุดที่มีอาการ หน่วง วูบวาบ  ตามร่างกาย จะรู้สืก ร่างกายส่วนบริเวณนั้นยุบตัวลงตามที่จิตไปกระทบ( ยุบ เปรียบเหมือนผ้ายืดขึงตึงพอประมาณ แล้วมีลูกตุ้มหนักวางลงผิวของผ้า แค่อาการยุบตัวแต่ไม่มีน้ำหนักกดลง ) สักพักก็ออกจากกรรมฐาน ใช้เวลาประมาณ 1ชม  เวลา 21.00 น ยังไม่ดึก จืงนอนปิดวิทยุ แล้ว นอน ทำกรรมฐาน ก็มีสภาวะธรรมเกิดขึ้นเหมือนเดิม  ออกจาก นอน  กรรมฐาน ประมาณ 22.00 น จากนั้นจืง นั่ง กรรมฐานปกติ สภาวะธรรม จะน้อยกว่า นอนกรรมฐาน คื่อแค่ศรีษะเบาๆ อาการเหมือนไฟฟ้าวิ่งตามร่างกายจะน้อยๆ  อาการ วูบวาบ ตามจุดต่างๆตามร่างกายไม่มี  สภาวะธรรม ที่เกิดขึ้นนี้อยากสอบถามเพื่อนๆ ว่าคื่ออะไร และควรปฏิบัติ ต่อไปอย่างไร ขอบคุณคำเนะนำ ทุกท่านครับ

จากคุณ    : อ.โอ่ง

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

คุณ meditation (เปลี่ยนโลโกแล้วเป็นรูปนกสีฟ้า) ถ้าจำไม่ผิดคิดว่าน่าจะอยู่สระบุรี

"ปิติอารมณ์ธรรมใดใดควรเข้าหาครูบาอาจารย์ครับ" ต้องกราบอาราธนานิมนต์พระอาจารย์ไขข้อข้องใจนี้ จะดีที่สุด


เตือน

     เพียรธรรมหยั่งปิติ      อย่าอุตริพร่ำเพรื่อถาม
ครูบาท่านใคร่ปราม      จักหยามข่มอารมณ์กัน.

                                                                     ธรรมธวัช.!

[chatchay]

แสดงว่า ถนัดการภาวนาในท่านอน

  ส่วนตัวผมเองถ้า ภาวนาในท่านอน ก็จะกลายเป็น หลับ สถานเดียวครับ

   

[ธัมมะวังโส]

เป็นเพียงสภาวะ ที่อาจจะเหมาะสม กับบุคคล
แต่ยังไม่ใช่สมาธิ

ท่าใช้การฝึกอานาปานสติอยู่แล้ว ก็ควรใช้ ภาวนาไปทุกขั้นตอนทั้ง 16 ขั้นเป็นไปลำดับ
อย่ามัวไปติดสงสัยกับสภาวะ จึงพอใจกับความสงบระงับจากกิเลส อันเป็นผลการภาวนานะจ๊ะ

เจริญธรรม