อันที่จริง น่าจะอยู่ที่ กาลมากกว่า หรือ ต้องการทำ ๆ ให้ใคร ๆ เห็น และ ยอมรับการกระทำของเราอย่างนั้นว่าถูก การเข้าถึงธรรม อยู่ที่บารมีธรรม พื้นฐานก่อนเกิดด้วย ทุกคนมีบารมีสั่งสมกันมาแต่ชาติก่อน ๆ ด้วย ไม่ใช่ว่า จะชอบธรรมะกันเสมอไป มีเด็กคนหนึ่ง พ่อแม่กินเหล้า เล่นการพนัน ติดยาเสพติด เป็นโจรลักขโมย แต่ลูกคนนี้ กับเป็นไผ่แตกกอ เป็นลูกไม้ไกลต้น เธอหันมาสวดมนต์ภาวนา นั่งกรรมฐาน และบวชเป็นสามเณร ตัดช่องน้อยจากพ่อแม่ออกมา จากลูกจำนวนหลายคน เป็นเพียงคนเดียว ที่ไม่ติดคุก ติดตะราง เหมือน คนอื่น ๆ
คำตอบก็คือ อุปนิสัยของทุกคนมีในธรรม มากน้อย ขนาดไหน ที่สั่งสมกันมาแต่ละภพ แต่ละชาต ไม่ใช่ว่าจะอบรมกันได้ในชาติ นี้เสมอไป
จากคำตอบ ธัมมะวังโส
คำถามลักษณะนี้ผมเคยถาม มาครับนำเอาคำตอบมาเผยแพร่ บ้างแต่ไม่รู้จะถูกกาละเทศะ หรือ ป่าว